Herkese merhabalar ❤️❤️
Yeni oy sınırımız 390 🤭 Yorum sınırımız ise 1000 🤭🤗 Şimdiden keyifli okumalar dilerim ☺️☺️❤️❤️
Hilal susadığı için gecenin bir yarısı uyanmıştı. Başını yastıktan kaldırdığında Yılmaz’ı koltukta otururken görünce kaşlarını çattı. Gecenin bir yarısı adam ne diye oturuyordu ki?
“Yılmaz niye uyumadın?”
Yerde olan bakışları üzerine çeken Hilal yataktan kalkıp adamın yanına oturdu. Bir şey olduğunu anlıyordu ve korkmaya başlamıştı.
“Uyku tutmadı.”
Ne olduğunu şimdi anlayan Hilal adamın koluna dokundu.
“Selvi için mi üzülüyorsun?”
Yılmaz huysuzca yerinden kıpırdamıştı.
“Küçüktü...”
Ardından yutkunan adam ayağa kalkacak iken Hilal izin vermedi. Tamamen adama doğru dönük oturdu.
“Sen de biliyorsun bir gün evlenecekti ve zamanı gelince ki, geldi engel olamazdın.”
“Babama dedim evlendirme diye! Yaşasaydı yanımızda gerek var mıydı evlenmesine?”
Hilal, Yılmaz’ın dediklerine gülerken kolunda duran elini çekti ve parmağındaki yüzüğe dokundu.
“Sen de evlisin. Kardeşin için sevinmen gerekiyor.”
“O başka.”
Aklına gelen kötü şeyleri düşünmemeye çalışan Hilal devam etti konuşmasına.
“Selvi çok şanslı, kocaman bir ailesi var. Ağabeyi olarak her zaman yanında olacaksın. Arayıp soracaksın. Evlenip kendi yuvasını kurduğu için de kendi kendini yeme.”
“Senin kardeşin de evlensin görürüm.”
Kocasının bu inatçı yanına gözlerini devirdi. Hilal onu sinir etmek için umursamaz bir tavırla konuştu.
“Daha dayı olacaksın.”
“Hilal!”
“Ne var doğruları söylüyorum.”
Yılmaz söylene söylene oturduğu yerden kalkıp yatağa girdi. Hilal’de adamın haline gülerken kendisi de yatağa geçip uzandı. Gözlerini kapatmak üzereyken Yılmaz ona doğru döndü ve öylece bakmaya başladı.
“Ne oldu niye...”
Üzerindeki örtüyü çeken Yılmaz elini onun karnına götürüp heyecanla konuştu.
“Kızımız mı olacak, oğlumuz mu?”
Kesinlikle böyle bir soru beklemediği için bir an ne diyeceğini bilemedi. Hiç düşünmemişti ki bunu.
“Bilmiyorum.”
Zor çıkan sesiyle cevap verirken Yılmaz oldukça hevesli bir ses tonuyla konuştu.
“Kızımız olsun çok istiyorum.”
Sürekli ikisinin bebeği olduğunu dile getiren kocası onu da son zamanlarda bebeğine karşı istemsizce sevmesine sebep oluyordu.
“Biz... yani ben iyi bir anne olabilir miyim?”
Sorusu dökülürken kalbi de yerinden çıkacak kadar hızlı atıyordu. Güzel şeyler duymaya ihtiyacı vardı. Karnında duran el yanağına çıkarken dudaklar da alnında durdu. Gözlerinin içine bakmak için geriye çekilen kocası biraz daha yaklaştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüreğimden Tut
Ficción Generalİkinci kez parmağına alyansı taktılar. İçten içe kavrulurken sesini çıkaramıyordu. Nefesini kesen, ruhuna diz çöktüren kaderine boyun eğmekten başka şansı yoktu. Daha dört ay önce kocasını kaybetmişti. Şimdi ise kendisine hem tanıdık hem de bir o k...
