Brave Heart

Hoofdstuk 17: more then friends

LISA ~

Zodra ik ben geland, app ik meteen naar Cassius. Ik heb hem zo gemist. Het is gewoon al 2 uur geleden dat ik ben verhuist naar Australië. Ik had toen een relatie met Cassius, maar we besloten om weer vrienden te worden zodat we niet elkaar pijn deden. Door het tijdsverschil is het niet te doen om elke dag te kunnen chatten. Gelukkig ben ik nu terug, alleen woon ik nu wel ergens anders. Maar ik geloof dat ik Cassius snel zal zien. Hij zal het ook wel leuk vinden om mij te zien. Als ik mij koffer heb gevonden zoek ik mij taxi en stap meteen in. De rit lijkt echt super lang te duren, vooral omdat ik niemand heb om tegen te praten. Me ouders zijn alleen maar bezig met hun foons. Ik zucht even en kijk op me foon en zie dat Cassius me bericht al heeft gezien maar niet heeft gereageerd. Lekker dan. Ik zal hem dus weer moeten terug winnen. Dan stopt eindelijk na een rit van 2 uur. Ik kijk naar buiten en zie 2 meiden wat met elkaar kletsen en lopen dan in een huis in. Okee er wonen dus wel meiden van mij leeftijd. Dan stappen we uit en moet we de weg oversteken. Dan sta ik voor een best wel groot huis. Het is wel mooi en heeft iets. Me mam doet de deur open en de meubels staan er al. Ik pak me koffer en loop meteen naar boven. Boven staat er op een deur mij naam, dus doe ik die kamer open. Er staat alleen een bed, kast en een bureau. Verder staan op de grond alleen tig dozen, die ik moet uitpakken. Godverdomme, daar heb ik dus totaal geen zin in. Ik doe me koffer open en haal de kleding eruit en doe ze in de kast. Dan ligt onder in de koffer een foto van Cassius en mij. Good old times denk ik dan. Ik zet hem maar op me bureau. Dan kijk ik uit de raam en zie een meisje haar huis uitkomen en op de fiets weggaan. Ben benieuwd of ze aardig is.

BRITT ~

Ik doe de deur achter me dicht en pak me fiets. Blijkbaar woont Farah ook in deze straat, wel toeval alles. Dan rij ik weg, op naar de sportschool. Ik hoop stiekem dat Sam er weer is. Zijn zusje is ook heel aardig. Onderweg doe ik me oortjes in. Ik hoor Rixton met me and my broken heart. Ik zing zachtjes mee. Zo mooi nummer vind ik dat. Ik merk dat ik al snel op de sportschool ben en zet me fiets weg. Ondertussen hoor ik space de soundtrack van spijt. Het is toch kei stil binnen dus zing op me gemak verder. Blijkbaar zit ik zo in de muziek dat ik tegen iemand aanloop. Ow sorry zeg ik dan meteen. Heey Britt zegt de stem dan. Meteen bloos ik. Ow heey Sam zeg ik dan zo rood als een tomaat. Shit, waarom loop ik nou tegen Sam aan. Je kunt mooi zingen glimlacht ie dan. Helemaal niet bloos ik dan terug. Ja, echt wel zegt ie dan. Vind je echt dat ik kan zingen zeg ik dan onzeker. Ja, daar moet je iets meedoen zegt ie dan super lief. Dan komt Gena binnen. Heey broertje wat doe jij nou al hier zegt ze dan verbaast. Umm, ik ging even trainen zegt dan. En dan kon je niet gewoon thuis doen zegt Gena dan nog steeds verbaast. Nop antwoord ie dan. Okee dan zegt Gena dan en haalt haar schouders op. Kom je mee Britt, de les begint zo zegt ze dan. Ja, is goed zeg ik dan en zwaai nog naar Sam en loop daarna met Gena mee. Waarom zou Sam hier al zijn en weet Gena daar niks van. De les zelf lijkt op de een of andere manier me niet echt zo leuk als vorige keer. Ik doe maar een beetje mee, maar met me hoofd zit ik nog steeds bij Sam. Heey Britt, waar zit je met hoofd hoor ik dan iemand zeggen. Huh, wat zeg ik dan. Dan pas dringt het pas tot me door dat Gena me raar aankijkt. Sorry, maar heb niet veel geslapen verzin ik dan snel. Volgens mij gelooft ze me, want ze gaat weer verder met waar ze mee bezig was. Ik zucht even en geef dan de boksbal een flinke klap. En na goed 10 minuten later is de les eindelijk afgelopen. Ik zie Sam weer staan en voel weer vlinders in mij buik. Kan ik je even iets vragen zegt ie dan. Ik knik en loop achter hem aan naar buiten. Gelukkig is het niet super koud, anders was ik bevroren. Hier heb je mij jas zegt ie dan als hij ziet dat ik tril. Hij doet zijn jas bij me om en voor even is zijn gezicht heel dichtbij. Ik voel me hart heel hard kloppen. Dan kijkt ie me recht in me ogen aan. Shit, wat moet ik nu zeggen. Net voor ik iets wil zeggen, voel ik zijn lippen op de mijne.

JAI ~

Vandaag, krijgt Lindsey te horen of ze mee mag doen aan the voice. Alleen weet ze nog niet eens dat ik haar heb aangemeld. Misschien moet ik het haar maar eens gaan vertellen. Ik pak me foon en zie dat ze online is op whatsapp, mooizo dan kan ik haar meteen appen.

Jai: heey, zin om aftespreken.
Lindsey: ja leuk, waar?
Jai: het park?
Lindsey: super, hoe laat?
Jai: over een uurtje?
Lindsey: okee, zie je dan
Jai: okee
Lindsey: love u😘
Jai: love u too
(Lindsey offline)
(Jai offline)

Ik doe me foon in me zak en doe me schoenen aan. Ik kijk nog snel in de spiegel en kijk of me haren nog goed zitten. Als dat zo is pak ik me jas en sleutels en loop naar me scooter. Ik heb gelukkig alles mee, dus ben snel bij het station. Ik ren zo hard, dat ik nog net op tijd in de trein ben. Als ik zit, zucht ik even. Ik hoop dat ze nog geen bericht heeft gehad, anders hang ik echt. Ik ben blijkbaar moe, want ik schrik wakker als er omgeroepen wordt, dat we in Tilburg zijn. Dan hoef ik alleen nog maar met de bus een stukje naar Goirle. De bus lijkt alleen niet zo snel. Ik kijk op me horloge en zie dat ik nog maar 1 minuut heb. Kom op bus schiet toch op. Als de bus er eindelijk is spring ik er zowat uit en ren naar het park. Ik zie dat Lindsey op een bankje zit. Sorry, dat ik te laat ben zeg ik dan. Geef niet, je moet een heel stuk reizen lacht ze dan. Ik wil ook best een keer naar jou komen voegt ze er dan aan toe. Je hoeft echt niet zo ver te reizen voor mij, kom veel liever naar jou zeg ik dan. Ik zie dat ze bloost, dat maakt haar schattig denk ik dan. Waarom wilde je afspreken vraagt ze dan. Ik wilde je iets vertellen zeg ik dan. Ow, wat dan zegt ze dan verbaast. Je wilt het toch niet uitmaken schrikt ze dan ook nog. Nee, tuurlijk niet alles behalve dat stel ik haar dan gerust. Gelukkig zucht ze dan. Wat wil je me dan vertellen glimlacht ze dan. Nou ...... Dan gaat haar foon af. Sorry, een momentje zegt ze dan. Huh, anoniem zegt ze dan als ze haar foon heeft. Shit, het zal toch niet the voice zijn denk ik dan. Met Lindsey antwoordt ze dan. Wacht wat schrikt ze dan. Nee, dat kan niet.

EN ZAL ZE DOOR ZIJN, WAT DENKEN JULLIE. OM EERLIJK TE ZIJN IS NIKS WAT IK VERDER NOG KAN ZEGGEN VERDER. DUS TOT MORGEN DAN MAAR.

LINDSEY 😐😐😐