Brave Heart

hoofdstuk 3: wat is er aan de hand

BRITT ~

Ik loop met Emma de manege binnen, waar haar paard blijkbaar staat. Ik vraag me alleen af, waarom ze zo koel is. Ik kan er toch ook niks aan doen. We zijn afgezet door Emma's moeder, die is dus ook mijn moeder is. Maar toch vind ik alles toch nog vreemd. Ze zou als wij de manege zaten, met mij adoptie ouders gaan praten. Het enige wat ik begrepen is dat we twee-eiige zijn en toen wij werden geboren onze moeder niet zo veel geld had en 1 van ons tweeën weg moest doen. En uit eindelijk ben ik dat dus geworden. Maar waarom wil ze me er dan nu wel bij hebben. Als we binnen zijn is er nog niemand dus we kleden ons eerst op ons gemak aan. Als we klaar zijn zie we dat een meisje met blond haar naar de stallen loopt, ze lijkt wat te dromen. Eerst wil Emma mij de grote paarden zien, voor ze Bella laat zien. Ik kijk me ogen uit, wouw wat een mooie manege. Dan lopen we op ons gemak naar Bella's stal. We praten nog wat en we lijken veel gemeen te hebben. We komen bij de stallen aan en er komt een meisje een stal uitgelopen. Hetzelfde meisje als ik naar de stallen zag lopen. Dan staan ziet ze ons staan en wordt bleek. En laat haar hoofdstel vallen. Wat zou er met haar zijn denk ik dan

LINDSEY ~

Nee, dit kan niet. Ik ga tegen Lorenz's stal staan en laat mezelf op de grond zakken. Ik leg me hoofd tussen me knieën en begin te huilen. Ik kan dit niet meer aan, het wordt me teveel. Meisje is alles okee zakt Britt dan naast me neer. Ik durf niet op te kijken, dit klopt gewoon niet. Ik merk dat Emma nu ook naast me gaat zitten. Waarom bleef ik nu alles zo, zoals die droom. Ik sta op en loop Lorenz zijn stal in en pak het hoofdstel van de grond. Gewoon negeren dan gaat het wel weg. Ik moet gewoon door gaan. Ik pak Lorenz zijn zadel en negeer alles even. Dan wil ik Lorenz zijn single aanspannen, maar moet daardoor aan Jai denken. Misschien is het maar beter, dat ik niet rij vandaag. Ik Lorenz zijn zadel er maar weer af en lig zijn hoofdstel weer weg. Waarom leggen je zijn spullen nou weg hoor ik Emma nou zeggen. Ik voel me niet zo goed antwoord ik dan. En eigenlijk is het ook zo. Ik pak me spullen en loop weg. Ik kleed me snel om en ga dan maar in de kantine zitten, tot me moeder er is. Dan begint de les, maar besteed er geen aandacht aan. Ik zie dat Emma ook in de les zit en Britt aan de kant staat te kijken. Waarom bestaan die 2 nou echt. Alleen Emma lijkt anders dan dat ze was. Ik moet uitzoeken of dit alles echt is. Ik besluit om maar een luchtje te scheppen.

EMMA ~

Wat is er toch met dat meisje. Eerst gaat ze haar paard opzadelen en nu daarna weer niet. Ik schud me hoofd en focus me op de les En Bella doet het super, ze lijkt het wel naar haar zin te hebben hier. Als ik na een uurtje weer klaar ben en bezig ben met afzadelen komt Britt weer aangelopen met dat meisje aan haar arm. Wat is er gebeurd zeg ik dan verbaast. Ik liep even naar buiten en zag haar op de grond liggen. Er is niks aan de hand zegt ze dan zwak. Wat is er met je aan de hand vraag ik dan. Je zullen het niet snappen zegt ze dan. Misschien wel, wij zijn er net een week achter dat we een tweeling zijn, raarder kan haast niet zegt Britt dan. Nou, toch wel zegt ze dan en zucht wat. Kom we gaan in de kantine zitten stel ik dan voor. Is goed zegt ze dan en we lopen naar de kantine. Net voor voor de kantine komen gaat er een telefoon af. IK WIL ALLEEN, ALLEEN ZIJN horen we dan. Lindsey grijpt naar haar foon. Sorry zegt ze dan en neemt op. Ze ziet een beetje bleek. Jai hoe kom je aan me nummer zegt ze dan verbaast.

SORRY DAT IE ZO KORT EN SAAI IS, MAAR HAD ECHT GEEN INSPIRATIE EN WILDE TOCH NOG IETS PLAATSEN. MORGEN WORDT IE BETER DAT BELOOF IK.

LINDSEY 😉😉😉