LINDSEY~
Langzaam doe ik me ogen open, ik voel me zwak. Ze gaan dan ook maar half open. Ik kan me hoofd niet eens draaien en voel me ook niet helder. Ik kan me ogen een beetje van links naar rechts draaien. Dat is tenminste al iets. Ik zie een jongen bij het raam staan, maar de ruimte waar ik ben herken ik niet. Ik zie dat de jongen omdraait en verbaast naar mij kijk. Als ik adem haal, merk ik pas dat er een soort van ademhaling ding. De jongen loopt naar mij toe, maar voor ik hem goed zie vallen me ogen weer weg.
***voor mij gevoel even later***
Dan wordt ik weer wakker, maar veel helder. Gvd, wat doet me hoofd pijn schreeuw ik dan. Dan pas zie ik dat me moeder me bleek aankijkt. Is er iets zeg ik dan verbaast. Ze vliegt me om me nek en rent de kamer uit. Waar ben ik eigenlijk schiet me dan te binnen. Nog voor ik het besef komt me moeder weer binnen gerend met een ....... dokter? Ze is wakker zei ik je toch. Me meisje is wel een vechter. Okee, wat is hier aan de hand zeg ik dan maar. Lindsey welke datum is het vraagt ze dokter dan. Duh, 14 december en het is een dinsdag zeg ik dan. Ik zie dat de dokter naar me mam kijkt en dan zucht. Het is eigenlijk 26 januari 2015 en het is een maandag vertelt de dokter dan. Ja tuurlijk, gelijk grapjes maken zeg ik dan. De dokter schud zijn hoofd. Je hebt een ongeluk gehad en bent in coma geraakt zegt me moeder dan. Een onbekende jongen heeft je naar het ziekenhuis gebracht, anders had je het misschien wel niet gered zucht de dokter dan. En niemand weet wie die jongen is. Zowel me moeder als de dokter schudden hun hoofd. Dan herinner ik me iets. Ik werd een keer wakker en toen stond er een jongen bij dat raam en wijs naar een raam. Dat kan, blijkbaar komt die jongen weleens na het bezoekuur zegt de dokter dan. Ik wil weten wie het is zucht ik dan. Dan voel ik me weer moe worden. Je zult nog wel een paar dagen hier moeten blijven zegt de dokter dan. Ik knik en me mam knuffelt me weer. Je zult nu weer wat rust moeten nemen zegt de dokter dan. Ik knik weer en sluit me ogen weer, maar ga niet slapen. Ik hoor nog wat gepraat van me mam en de dokter. Maar het komt niet tot me door en dan val ik toch in slaap.
*** die nacht ***
Als die k*t hoofdpijn, nou weg gaat dan kan ik net als een normaal persoon gewoon slapen. Ik zucht nog een keer en pak dan maar een boek, die ik blijkbaar voor kerst zou hebben gehad. Ongelooflijk dat ik het kerstbal, kerst zelf en nieuwjaar heb gemist. Dan schieten er weer tranen in me ogen. Waarom denk ik dan. Ik zit zo te huilen dat ik niet merk dat er iemand naar binnen komt lopen. Sorry dokter, maar door de hoofdpijn kan ik niet slapen zeg ik dan als ik voetstappen hoor. Ik ben geen dokter zegt de stem dan. Ik kijk op en zie een getinte jongen staan met een pet op en een zonnebril op. Waarom heb je een zonnebril op, het faking winter lach ik dan. Ja, om niet herkend te worden lacht de jongen dan. Waarom komt die lach me zo bekend voor denk ik dan. Dus jij bent de jongen die mij gered heeft, maar waarom vraag ik dan nieuwsgierig. Je rende achter mij aan en daardoor kwam die auto tegen je aan, dus ik vond dat het mij schuld was en ik moest het goedmaken zegt ie dan. Dan gaat ie naast mij bed op een kruk zitten. Ik liep tegen die auto aan niet jij zeg ik dan. Maar wie ben jij eigenlijk, sorry ben nieuwsgierig bloos ik dan. Wil je dat wel weten zegt ie dan twijfelend. Ja tuurlijk, zeg ik dan en pak zijn hand. Ik wil zien wie mij redder is. Ik merk dat ie zucht, maar dan toch zijn pet en daarna zijn zonnebril afdoet. Ik schrik als ik zijn gezicht zie. Jai, zeg ik dan verbaast. Hoi zegt ie dan. Okee, ik droom weer zeg ik dan en laat me op me kussen vallen. Ik knijp me, maar er gebeurt niks. Hoe kan dit zeg ik dan en ga weer zitten. Ik wil verder onnodige vragen stellen, maar krijg er geen kans voor. Jai drukt opeens zijn lippen op de mijne en op de een of andere manier voelt het precies zoals in me droom. En natuurlijk zijn er nog zoveel vragen die ik heb. Maar voor even ben ik die vergeten.
JAJA, HET BEGIN IS GEMAAKT. VANAF HET VOLGENDE HFD KOMEN ER WEER VERHAALLIJNEN, IK VERKLAP NOG NIKS. MAAR WAT IK WEL GEWELDIG VOND IS DAT WE AL BIJNA 100 LEZERS HEBBEN OP BRAVE HEART VOORDAT HET VERHAAL EENMAAL BEGONNEN IS. HOPELIJK WORDT HET NET ZO SUCCES ALS A REAL BRAVE DREAM DIE NU AL 3530 LEZERS HEEFT. BEN ER SUPER TROTS OP.
LINDSEY 😊😊😊
![](https://img.wattpad.com/cover/30006881-288-k165254.jpg)
JE LEEST
Brave Heart
FanfictionDit is het vervolg op: A Real Brave Dream. Als ik wakker wordt ben ik in coma geraakt door een auto. Maar de jongen die ik achterna rende heeft me min of meer gered. Was het Jai? Emma keert ook weer terug, maar vind ze Dioni net zo leuk als in me dr...