multimedya= Berfin
Akşam oldu. Kordon acaba döndü mü? Serdar abi döner dedi ama… Ya ben buna niye abi diyorum sanki. Demeyeceğim artık. Şuradan çıkmam lazım. Niçin? Tabiî ki de hava almak için. Bu arada bu Kordon beni delirtti. Artık kendim sorup kendim cevaplıyorum. Dışarı çıktım. O değil de ben bu iti gördüğüm yetmiyormuş gibi evine gidiyorum. Of ya of, benim niye normal bir hayatım yok sanki? Çünkü ben Aslı… Allah’ım ben ne diyorum yine. Ben Aslı Kara’yım ve bunu kendim istedim ben böyle deli gibi kendi kendime konuşurken eve yaklaştığımı fark ettim. Önce Kordon’u arayayım ki sorun çıkmasın. Telefonu çıkartıp numarasını buldum ve aradım. İkinci defa çalınca açtı.
Celil: “ne var ne istiyorsun?”
Aslı: “Görende telefon sapığı falan sanacak.”
Celil: “Tamam, ne istiyorsun söyleyecek misin?”
Aslı: “Arkadaşlarının yanındasın galiba.”
Celil: “Evet, yanımdalar nereden anladın?”
Aslı: “Birincisi boş ver ikincisi buluşmamız lazım.”
Celil: “Ya telefonda söylesen olmaz mı?”
Aslı: “Oldu Kordon kardeşini telefondan geçirip sana nasıl gönderebilirim?”
Celil: “Ne…sen ne dedin?
Aslı: “Kordon diyorum ki birincisi hislerimde kuvvetli olduğumu kanıtladım, ikincisi kardeşin senden daha tatlı ve tam bir insan canlısı”
Celil: “Sen bizim Doktor’dan da betermişsin be.”
Aslı: “Sen de ruh görmüş gibi konuşma o zaman kardeşin seni görmek istiyor.”
Celil: “Kardeşim beni nereden biliyor… Sen söyledin dimi! İnsan bana haber verir.”
Aslı: “Oh sana ders olsun benimle uğraşmazsın. Şimdi bunu boş ver de kardeşini nereye getireceğim onu söyle!”
Celil: “Birincisi bana emir verme, ikincisi karargaha getir.”
Aslı: “bir kere o benim lafım, ikincisi ben salak gibi duruyor muyum da karargaha geleyim?”
Celil: “Kızım sen azılı seri katil falan mısın?”
Aslı: “yok ama siz sadece azılı seri katilleri mi alıyorsunuz?”
Celil: “Of, of seninle uğraşamam. Sen söyle biz gelelim.”
Aslı: “Tamam, bak anlaşıyoruz. Karargahın yanındaki parkta buluşuruz saati mesaj atarım by.”şimdi Berfin’e mesaj atayım. Ben geldim. Dışarıdayım hemen çıkabilir misin? ASLI.
Evet, bunu da gönderdik. Cevap beklerken kapıda bir hareketlilik olduğunu gördüm. Bu ne be hemen çıktı. Helal olsun. Ne de olsa Kordon’un kardeşi beklenir. Yanına gittim.
Aslı: “hadi gidelim.”
Berfin: “Olur Aslı abla.” Ben bu arada bu kıza çok ısındım. Tabiî ki Kordon’a mesaj atmam lazım.
Aslı: “Ben abine saati söyleyeyim bari.”
Berfin: “nerede buluşacağız?”
Aslı: “Karargahın yanındaki parkta.”
Berfin: “E yakınmış yirmi dakikaya gideriz.”
Aslı: “evet, saat 18.23, 18.45’te orada oluruz. Şimdi abine mesaj atalım ‘saat 18.55’te orada ol. ASLI.’ Evet, mesajı da attık. Heyecanlı mısın?”
Berfin: “Hem de çok. Aslı abla biliyor musun sen çok iyi birisin? Hem de çok cesursun.”
Aslı: “Keşke senin kadar güçlü olabilseydim sevdiklerimi, beni bırakıp gidenleri kalbim de yaşatabilseydim, keşke.”
Berfin: “Olsun abla ben de keyfimden mi sanıyorsun? Annem gitmiş itin biriyle evlenmiş, bana ona baba dedirtmiş. İşte bu yüzden ben hep abim yaşıyormuş gibi davrandım.”
Aslı: “Evet, ve şimdi hayallerin gerçekleşecek. Ama senden bir ricam var. Abinin yanında arkadaşları da olacak. Ve onların yanında benim adımı söyleme. Nedeni yok ama sen bana o kız de, abla de, o de ama Aslı deme.”
Berfin: “Tamam abla sen nasıl istersen.”
Aslı: “Geldik sen şurada otur bekle.”
Berfin: “Sen gidecek misin?”
Aslı: “hayır, ama beni göremeyecekler. Abin seni aldığında bende gideceğim. Şimdi git otur ve dediklerimi unutma. Hadi bakalım.” Bana tamam anlamında kafasını sallayıp gösterdiğim banka oturdu. Ben de ağaçların arkasında onu seyretmeye başladım.
