Merhabalar bu bölüm size aksiyonlu bir bölümle geldim. Bu hikayeyi aklımda şekillendirirken ilk bu bölümü canlandırmıştım zihnimde inşallah güzel bir şekilde size yansıtabilirim.
Beğenmeniz dileğiyle.
İyi okumalar...
Kendinize İyi bakın...
.......
YAZARDAN...
Genç kız elinde ki valizleri alan adama bakmadan arabanın arka koltuğuna yönelip oturdu. Aklında tek bir soru vardı Ezel ile olan tatilleri nasıl geçecekti?
Babası onu yurt dışına göndermek istese de. Yurdun da kalmayı istemişti. Güzel bir kar tatili ona iyi gelse de okuldan geri kalmakta istemiyordu. Sonuç olarak annesinin büyük emek sarffettiği şirketlerinin başına geçecekti.
Bu düşünceye gülemeden edemedi. Ben kim iş kadını olmak kim diye geçirmeden edememişti. Kendine bir meslekte uyduramıyordu. Ciddi biri değildi ve hiçbir zaman da olamamıştı.
Ezel'in de yerini alıp arabayı çalıştırması ile haydi bismillah diye mırıldandı. Yolculukları başlarken arkasına yaslandı. Gözlerini Ezel'den çektiğinde bayan sapığın telefonunu eline aldı.
"Hayırlı yolculuklar... - Bayan Sapık
Ön tarafta Ezelin telefonu arabanın içinde yankılanırken gülmemek için iç yanağını dişledi. Ezel yoldan ayırdığı bakışlarını ilk önce Elif Nisan'ya sonra da telefonuna çevirdi. Sadece okuyup her hangi bir karşılık vermeden yola baktı.
Sessiz geçen yolculukları Elif Nisan'ın sıkıntıdan uyuyakalmasına neden olmuştu. Ezel dikiz aynasından uyuya kalan kıza kıs bir bakış atmıştı. Neden bilmiyordu ama ona değer veriyordu. Bu Elif Nisan'ın koruması olmasından yada Hasan Beye olan minnettarlığından başka birşeydi.
Ama onlara fazla alışmamaya bakıyordu. Neticede onu öldürmek isteyen bir adam vardı. Anne ve babasını öldüren adamın oğluydu. Asıl adı Mustafa Çalış olsa da herkes onu Samsar diye bilirdi. Samsar tehlikeli bir adamdı. Hasan bey'i Meyra ve Savaş sayesinde Belemir denen adamdan kurtardığında buradan gidecekti. O zamana kadar Samsar denen adam onu yerini bulurdu. Hasan Bey'i özelliklede Elif Nisan'a zarar verebilirdi. Bu yüzden buradan en kısa sürede kaybolması gerekiyordu. En azından Samsar denen adamı bulup yok edene kadar.
Düşüncelerinden sıyrılırken arkada ki siyah camları flimlenmiş araba dikkatini çekmişti. Neredeyse şehir merkezinden beri onları takip ediyordu. Yavaştan hızını artırırken karla kaplı bir yolda gidiyor olaması onu zorluyordu.
Şehirden uzaklaşmışlardı. Kar yağışı fazla yoğun olduğundan yollar karla kaplanmıştı. İleride ki yol sapağına döndü. Buraları çok iyi olmasa da biliyordu. Arkada ki arabada onunla beraber döndüğünde ufak ama okkalı bir küfür savurmadan edemedi.
Ormanlık bir yoldan gidiyordu. Solda gördüğü muhtelemen yazları kullanılan küçük kulübden başka birşey görmemişti. Navigasyon aklına geldiğinde gördüğü şeyle bu sefer dışından bir küfür savurdu.
"Hassiktirr!!" gözleri arkada uyuyan Elif Nisan'a kaydığın da hafif kımıldandığını gördü. Sorun Elif Nisan'ın uyanıp uyanmaması değildi sorun bezinin bitmesiydi.
Hızlı bir navigasyon arayışında bezinin bezinliğe kadar yetmeyeceğini anladı. Nasıl bir aptalım ben diye söylendi içinden. İki bezinliğin önünden geçmişti fakat aklına bezin almak gelmemişti.
"Ne oldu?" diyerek uyku sersemliği ile ona seslenen kıza baktı. ir an öylece kalmıştı. Eli Nisan Uyku sersemi daha bir güzel gelmişti gözüne.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yakın Korumam
Jugendliteratur√~TAMAMLANDI~√ "Arkamızda ki adamlar kiralık adamlar ya bizi öldürecekler ya da biz onları öldürececeğiz.Ölmeden, öldürmeden durmayacaklar!" ... Anonsun ikinci defa tekrarlanması ile yavaşça kalkıp uçağa binmek üzere ilerledi. Bir yarısını burda bır...
