Yakın Korumam

45. Bölüm -Papucumun Yakışıklısı-

45. Bölüm: Papucunuzun yakışıklısı ile evlenir misin Bayan Sapığım?

"Ezel?" dedim uyku mahmuru bir ses ile. Kaç dakikadır yada kaç saattir  burada böylece Ezel ile yatıyordum bilmiyordum.

"Efendim." dedi bir kolunun üzerinde başım vardı. Diğer eli ise saçlarımı okşuyordu.

Bu yaptığı beni uykuya geri dönmem için uyarıyordu. Yinede gözlerimi zorlukla açıp mavi okyanuslara dalmamı engelleyememişti.

"Ne kadardır uyuyorum ben?" diye sorduğumda gözlerini benden çekip saçlarıma daldırdığı sol kolunu kaldırıp saate baktı.

"İki buçuk saattir." dediğinde gözlerim fal taşı gibi açılmıştı.

"Oha." dediğimde gözleri gözlerimi buldu.

"Sana böyle kelimeler yakışıyor mu hiç Elif Nisan Hanım?" dediğinde kıkırdadım.

"Alış bence..." dediğim sırada Ezelin telefonu titremişti.

Kaşlarım çatılırken daha ben dudaklarımı açmadan arkamda ki kapı açıldı.

Gözlerim kocaman açılırken dudaklarımdan fısıltı ile döküldü kelimeler. Ezel'de benimle aynı düşünüyor olacak ki oda konuştu.

"Siktir."

"Hay sikeyim ya.." dediğinde babamın bariton sesi duyuldu.

"Elif Nisan?"

Daha ne kadar rezil olacaksın Elif Nisan?

Hızla ayağıya kalkan Ezel'e rağmen ben sakince oturmuştum. O kadar sakindim ki bu kadar olurdu.

Bakıyorum da yedi sülalen rahat Elif Nisan.

He valla öyleydim.

Ezel, kitabı kucağıma doğru bıraktığında asla bakmadan rasgele bir sayfasını açtım.

"Babandan korktuğum kadar kimseden kokmuyorum." diyerek mırıldanan Ezele baktım sırıtarak.

"Bende."

Yanlız Hasan Karahanlı'dan bahsediyoruz..

"Elif Nisan..." diyen babamın sesi kapının oradan geldiğinde o tarafa baktım.

"Buyur baba." dedim.

Babam Ezel'e kaşlarını çatarak birkaç saniye bakıp bana döndü.

"Ne yapıyorsun burada?" dedi tok bir sesle. Yüzünde hiçbir mimik olmaması öfkeli olmasından daha korkutucuydu.

"Kitap... Kitap okuyordum." diyerek elimdeki kitabı gösterdim.

"Yaa..." dedi kaşlarını kaldırıp elimdeki kitaba şöyle bir göz attığında hemen konuştum.

"Mehmet Rauf'un pisikoloji olarak kabul edilen kitabı Eylül.." dedim.

Bence batmaman için susman gerekirdi Elif Nisan!!

"Hmm. Anladım onu benim anlamadığım kitabı tersten nasıl okuduğun." dediğinde hızla kafamı kitaba çevirdim.

Dudaklarımı dişlerken yanda ayakta dikilen Ezel'e saniyelik bakıp babama döndüm.

"Şey ben şeyy." dediğimde babam kaşlarını çatarak gözlerini benden ayırıp Ezel'e baktı.

"Sen ne arıyorsun burada?" diye sorduğunda bende Ezel'e döndüm.

"Ben.." diyerek lafı gevelerken bana baktı. Elini ensesine atıp dudaklarını ısırdığında adeta büyülenmiş bir şekilde baktım ona.

"Sen?" diyen babam yanımıza hangi ara yaklaşmıştı haberim bile yoktu. Daldığım okyanustan hızla çıktım. Kalbim hızlanırken nefesim kesilmek üzereydi.