milyonlarca kez özür diliyorum, bölüm atmayalı çok uzun zaman oldu. Ama yazamadım vaktim vardı ama beynimin içi doluydu. öyle abartılı ve ayrıntılı bir kurgu yazmıyorum ama elim gitmedi işte. bu süre içerisinde toplam 4 tane kurgu aklımdan geçti yazdım da. bir tanesinin 4 bölümü birisinin 2 diğeri 3 falan. bu kurgum bittikten sonra içlerinden bir tanesini yayımlamayı planlıyorum ama belli bir süreçten sonra. Taehyung kurgusu olacak büyük ihtimalle ve bölüm uzunlukları 3000 bin kelimenin altına inmeyecek şekilde. Kısa yazmayı bırakacağım açıkçası o zaman da yanımda olup beni desteklerseniz çok sevinirim. neyse saçmaladım baya, sizleri çok seviyorum iyi geceler!
iyi okumalar!
***
Evim dediğim yerden gidecektim. Ondan gitmek canımı yakıyordu, kollarını sıkıca vücuduma dolamışken aylar sonra onu hissedemeyecektim. Elimi saçlarından çektim, kollarını vücudumdan çekerek doğruldum. Kaşlarını çatsa da kollarına yastığımı bırakı yataktan kalktım. Odadan çıkıp mutfağa ilerledim. Doğum kontrolü haplarını bırakacaktım, gireceğim ameliyatta bile sağlam çıkacağım belli değildi. Ben gidersem kendine zarar verebilirdi. Ne demişti bana:
Unutma güzelim, sen gidersen ben de gelirim.
İlacı çekmeceden çıkardım ve çöpe attım. Doktorun verdiği ilaçların poşetini aldım, poşeti ters çevirip hepsini masaya döktüm. Hamile kalmamı engelleyecek veya zarar verecek bir şey varsa içmeyecektim.
Tam iki saat boyunca ilaçların hepsinin reçetesini okumuş internetten araştırmıştım. Toplam 8 tane ilaç vardı ve ben sadece 3 tanesini kullanabilirdim. Taehyung ilaçlarıma dikkat edecekti, ona belli etmemem lazımdı. İlaçları tekrara poşetine koydum, başıma giren ağrıyla yutkundum. Ağzı kesiciyi istediğim saatte içemiyordum. Günde sadece iki defa kullanabilirdim, saat sabaha karşı 5'ti.
"Vanessa, ne yapıyorsun sen?" irkilerek arkama döndüm. Taehyung kısık gözlerini bana dikmişti.
"Başım ağrıdı biraz, internetten ağrımı kesebilecek bitki çaylarına bakıyordum." Önümdeki bilgisayara baktı, gerçekten de bakmıştım. Çünkü bana verilen ağrı kesici hamileler için tehlikeliydi. Onu sadece bir hafta kadar kullanacaktım.
"Doktora gidelim mi?" endişeli bir şekilde dibime girdi ve yüzümü avuçlarının arasına aldı. Gözlerine bakakaldım.
Onu kaybedecektim.
Onu göremeyecektim.
Sesini duyamayacaktım.
Bana güzel gözleriyle bakmayacaktı.
"Taehyung seni her şeyden çok seviyorum." Gülümsedi, baş parmağı yanağımı okşadı.
"Benim kadar sevebileceğini sanmıyorum." Baş parmağı üst dudağıma değdi. Slol gözümden akan yaş hızlı bir şekilde yol aldı. Dudaklarımı karşımda olan dudaklara bastırdım. Ellerimi ensesinde birleştirdim ve onu daha çok kendime çektim. Alt dudağımı dudaklarının arasına aldı.
Dudaklarını dudaklarımda hissedemeyecektim, o yüzden gidene kadar her gün onu öpecektim.
Beni kucağına aldığında kollarımı boynunda sıkılaştırıp ona tutundum.
Ona aylar sonra bir daha tutunamayacağımı bilerek daha sıkı tutundum.
***
