Aytil&AŞK

10.bölüm

AŞKın hiç bir sıfata ihtiyacı yoktur

Başlı başına bir dünyadır aşk.

Ya tam ortasındasındır,merkezinde

Ya da dışındasındır,hasretinde...

ELİF ŞAFAK

TİLKİ'DEN

Aylin'in sözleri karın boşluğuma atılan yumruk gibiydi..Ah be güzelim neden yapıyorsun bunu BİZe.Neden yakıyorsun canımı.Peki ya ben...Ben ne kadar yakmıştım onun canını.Nasıl bırakmıştım onu.Nasıl onu terk etmiştim ben...Odasının camına baktım.Ağlıyordu.Yine üzmüştüm onu,yakmıştım canını.Gözünden düşen her damla sanki kalbime düşüyordu.Sanki canı yanınca benim bir parçamı koparıyorlardı.Ama bunlara rağmen en çok ben üzmüştüm onu.En çok ben yaktım canını.Üzülme Aylin'im geçicek.Kalbindeki bütün yaraları ben saracağım senin.Hep güldüreceğim senin yüzünü.Merak etme pes etmiyorum,asla pes etmem merak etme tekrar BİZ olacağız.Sahi nasıl biz olacağız.Tekrar üzermiyim onu?Yavaş yavaş yağmur yağıyordu.Ve ben hala onun camına bakıyordum.Beni fark etmişti.Gözlerimin içine bakıyordu-ki benim de ondan farkım yoktu.Gözlerini içinde kaybolmuştum.Bu sefer biz değil gözlerimiz konuşuyordu çünkü biz konuşurken yalan söylüyorduk ama onlar söliyemiyordu.Sanki "SENİ SEVİYORUM!" der gibi bakıyorduk ikimizde.Ayağa kalktı ve camın önüne geldi.Başını öne eğdi ve perdeyi yavaş yavaş kapattı.Kapatırken bile ağlıyordu güzelim be.Havaya baktım yağan yağmur yüzümden düşüyordu.Hiddetlenmişti yağmur.Aklıma Aylinle çocukluğumuz geldi.Beraber yağan yağmuru izlerken dışarı çıkmak için ailelerimize yalvarıyorduk.Keşke gitmeseydim.Bırakmasaydım onu.Tekrar onun camına bakınca çaktırmadan bana baktığını fark ettim.Çok küçük bir gülümseme yolladım ona.Tekrar kapadı perdeyi.Bende eve gittim

Annem:"Oğlum bu hal ne!?"

-"Ne varmış halimde?"

Babam:"Bir de soruyor musun?"

-"Hee"

Annem:"Neyse git üstünü değiştir hadi hasta olacaksın"

-"İyi"

Ben hala Aylin'i düşünüyordum.Yukarı çıktım.kıyafetlerimi çamaşır sepetine attım.Duşa girdim.Aylin'im ağla Aylin'im geçicek.Her şey geçicek mutlu olacağız.Biz olacağız.Hiç ayrılmayacağız hep yanında olacağım.Seni üzenleri ben de üzeceğim.Seni ağlatanların kafalarını koparacağım.Hatta ilk o Savaş itinden başlayacağım.PİÇ!Sen nasıl benim olana dokunursun!Sen kimsin benim olanı üzersin!Benim olan..Benim olan..Sırıttım.Benim olan..Benim olan..Benim olanı ilk ben üzmüştüm.Vaz geçtim ilk kendimden başlayacağım.Ama önce Aylinle konuşacağım.Madem dinlemiyosun o zaman zoru kullanıcam güzelim malesef.Hayır tabiki o Savaş piçinin yaptını yapmıycağım ya da onu kıskandırıp daha da üzmiyeceğim onunla zor da olsa konuşacağım.Bir anda su sıcaklamaya başladı.Annemler çeşme açmış.

-"Ahh!Yandım!Ne yapıyonuz be!!"

Annem:"Oğlum 2 saattir banyodasın ne yapalım bizimde suya ihtiyacımız var!"

Babam:"Hadi oğlum acıktık biz!"

-"Yiyin o zaman siz!"

Annem:"Sen?!"

-"Aç değilim ben!"

Babam:"Hadi o zaman Reyhan"

Annem:"Off Orhan!"

Bende banyodan çıktım.Üzerime kırmızı kazağımı altıma da siyah eşoftman altımı giydim.Yatağa uzanıp yine onu düşünmeye başladım.Sahi ne çok düşünüyorum onu.Kapı tıkladı.