17.bölüm

1.7K 77 20
                                    

TİLKİ'DEN 

Sabah uyandığımda hastenedeydim.Benim ne işim vardı burada?Kaza yapıştım.Ve daha önemlisi Aylinle olmamdı.Hemen ayağa fırladım.

Annem:"Oğlum!"

-"Aylin nerde?!"

Babam:"Oğlum sakin ol."

-"Nasıl olabilirim!Aylin nerde?!"

Annem:"Tamam.Aylin başını kaldırıma vurduğu için şu an komada."

Komada mı?

-"Onun yanına gitmek istiyorum"

Babam:"Saçmalama Kıvanç zaten giremezsin o odaya."

-"Biliyorum ama yine de gideceğim!"

Dedim ve serumu çıkardım.Annemlerin engellerine rağmen odadan çıktım.Aylinsizlikle ölüm aynı şey benim için.

-"O nerde?"

Diye Sevgi teyzeye sordum.Odayı eliyle işaret etti.Hemen cama yapıştım.Onu bu halde görmek...Çok kötü.Koridorda dönüp durmaya başladım.Kendi kendime söyleniyordum.Bu 2. hastaneye gelişimiz.Hayalimle 3. oluyordu ama o gerçek değildi.Sadece bir hayal.

-"Neden orda o hala!Ben uyandım o neden uyanmadı!Ben niye onun yerinde değilim de o orada!"

Babam:"Oğlum sakin ol"

-"Söylemek kolay!Gel bir de benden bak!"

Annem:"Oğlum hastaneyi inletmek ne işe yarıyor?"

-"Eğer o uyanmazsa -ki uyanmak zorunda bu hastaneyi başlarına yıkarım!"

Sevgi t.:"Tamam oğlum.Biraz sakin ol"

Bunu hıçkırıklar arasında söylemişti.

-"Neden hep olan ona oluyor ya!Bana olsun!O benim yerimde olsun!"

Hadi be Aylin aç o gözlerini.Hastanenn saatine baktım.Gece yarısı olmuş.Doktor çıktı.

-"Nesi var Aylin'in?"

Doktor:"Hastamızın durumu iyi ama hafızasından emin değiliz."

Mehmet a.:"Nasıl yani?"

Doktor:"Yani geçici bir hafıza kaybı yaşayabilir.Şimdi normal odaya alacağız.Ve lütfen odaya çokkişi girmsin 1 kişi girsin.Geçmiş olsun."

Sevgi t.:"Peki teşekkürler."

Aylin'i normal odaya aldılar.Bn Sevgi teyzenin veya Mehmet amcanın girmesini bekliyrdum.Ama yine deonun yanına ben girmek istiyordum.

Sevgi t.:"Tilki oğlum sen girebilirsin.Ben girersem daha kötü olurum."

-"Ben mi?"

Şaşırmıştım doğrusu.

Mehmet a.:"Haklısın Sevgi senin girmen daha iyi."

-"Peki."

Halimden memnundum doğrusu.Kapıya doğru ilerledim.Kapıyı ses çıkarmamaya dikkat ederek açtım ve yine aynı şekilde kapadım.Bu sefer ilk geldiğimizdeki gibi yanında yatamazdım çünkü yaraları ağırdı.Yüzü yara bere içindeydi.Sesli düşünmeye karar verdim.

-"Aylin keşke şu an benimyerimde sen olsaydın.Sen otursaydın,sen bu halde izleseydin beni.Belki o zaman daha az üzülürdüm.Keşke bağırmasaydım sana keşke sen hiç o kapıyı açmasaydın ben hiç sahile inmeseydim.Keşke bunları yaşamasaydık.Keşke sil baştan başlasaydık.Seni seviyorum Aylin'im.Unutma bunu.Ben unutursam KALBİM KURUSUN."

Aytil&AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin