Aytil&AŞK

11.bölüm

Sen Benim Aşkımsın
Hayallerde sen,rüyalarda sen
Çizdiğim resimlerde sen varsın
Sen benim aşkımsın
Canım kadar çok sevdiğimsin.
Şiirlerde sen,dudaklarda sen
Baktığım her yerde sen
Her gece dinlediğim şarkılarda sen varsın.
Hep aklımdasın; sen benim aşkımsın.
Sen benim aşkımsın; tek yaşama sebebim
En büyük mutluluk kaynağım
Umarım hiçbir zaman bitmez sana olan sevgim.
En büyük dileğim; kollarında olsun son nefesim....

~SABAH~

AYLİN'DEN

Sabah uyandığımda 08.19'du.Saçmalığa bak.19. dakikada uyanmak ne ya?Tam bir dengesizim ben dün uyumak istemiyormuydum?Şimdi nasıl 8'de kalktım.Zaten bir de okul var.Off!Bir anda kapı açıldı.İçeri annem girdi.

Annem:"Kızım madem uyanıksın neden kalkmıyorsun?"

Sakın olarak söylemişti ve bu beni korkuyordu.

-"Canım istemedi."

Annem:"Canın mı istemedi?"

-"Evet"

Annem:"Kalk Aylin artık!Bir de benle dalga geçiyor."

-"Tamam.Geliyorum."

Annem:"Düşündün mü?"

-"Neyi?"

Annem:"Kızım neyi olabilir?Tilki'yi"

-"Off!Ben onu unuttum ya!"

Annem:"Aylin nasıl unuttun?"

-"Zaten daha yeni uyandım.Sabah sersemliği."

Annem:"Tamam hadi."

Dedi ve çıktı.Bende okul üniformamı giydim ve aşağı indim.Annem kahvaltıyı hazırlamış.Uzun zaman sonra ilk defa ailecek kahvaltı yapacaktık ama benim canım istemiyordu.Off!Herneyse acaba Tilki'ye ne cevap vereceğim?Ya beni bırakıp giderse bir kez daha?Ama Tilki benim için döndü ayrıca benim Savaş'a ait olduğumu bile bile benden vaz geçmedi.Başkası olsa bırakıp giderdi.Ama o..O bırakmamıştı.Ama bu ona tamamen güvenmemi sağlamıyordu.Kafam çok karışıktı.

Babam:"Kızım ne dikiliyorsun orda?Gel hadi."

-"Yok baba ben yemiyeceğim size afiyet olsun."

Annem:"Kızım aç aç okula gitme.Biraz ye gidersin."

-"Yemiyeceğim anne lütfen."

Annem:"Peki kızım sen bilirsin."

-"Afiyet olsun."

Babam:"İyi dersler."

Ben hızlı bir şekilde çıktım.Ayrıca Tilkiyle konuşup biraz zaman istiyeceğim.Arabama bindim.Sürerken hala düşünüyordum.Aslında Tilki bir şans hak ediyordu.Ama yine de korkuyordum.Terk edilmekten,üzülmekten.2 defa terk edildim.Bu yüzden korkuyorum.Okula geldim.Tilki'yi görmek umuduyla etrafa baktım.5 dakika sonra Tilki kapını önünde belirdi.Yanına gittim.

-"Tilki"

Tilki:"Aylin"

Aynı anda söylemiştik.

-"Seninle bir şey konuşacağım"

Tilki:"Seninle bir şey konuşacağım"

Yine aynı anda söylemiştim.Gülümsedim.Elimle dur işareti yaptım.

-"İlk sen"

Tilki:"Yok sen söyle"

-"Tamam ilk sen söyle kavgası yapmayacağım bu yüzden söylüyorum"

Açıklama yapma gereği duydum nedense.Derin bir nefes aldım.

-"Bak senden biraz zaman istiyorum.Bu aralar kafam karışık bu yüzden düşünebilmem için biraz zaman verebilir misin?diye soracaktım."

Tilki gülümsedi.

Tilki:"Bende aynı şeyi söyleyecektim."

Bu sefer bende gülümsedim.

-"Sınıfa gidelim mi?"

Tilki:"Tamam.Bir şey soracağım."

-"Sor"

Tilki:"Bu kadar çok mu yaktım canını?"

-"Hayır.Bundan daha çok."

Tilki:"Özür dilerim."

Hiç bir şey söylemedim.Ne söylenir ki bu durumda?Senin suçun değil desem hem yalan hem de klişe olurdu.Sınıfa yürümeye başladım.Arkamdan geliyordu.Sırama geçtim.Bu sefer yanıma değil önüme oturdu.Acaba Tilki'ye bir şans verebilirmiydim?O bu kadar canımı yakmışken ona güvenebilirmiyim?O beni terk etti ama benim için döndü.Ve benden ne olursa olsun vaz geçmedi.Ama bu ciddi bir karardı ve eğer yanlış bir şey yaparsam çok kötü olucak.Bu yüzden dikkatli olmalıyım.Hoca derse geldi ama onu dinlemiyordum.İnadına konuşuyordu ve ben bu düşüncelerle matematik dersine girdim.Keşke girmeseydim düşünemiyordum bile.Düşüncelerim karışmıştı çünkü bağıra bağıra anlatıyordu dersi.Tilki/5+520*affedebilirmiyim?465-Yakar8854mı/54canımı?Bu ne ya!Birden midem bulanmaya başladı.Ohh!Sonunda bitti ders be!Bahçeye çıktım.Banka otudum.Yanıma Tilki geldi.

Tilki:"Bence derslerde düşünmemelisin."

-"Ben sesli mi düşündüm?"

Tilki:"Hayır denemek içindi"

-"Zaten düşünemedim ki."

Tilki:"Nasıl?Düşündüm dedin."

-"Adam dersi bağıra bağıra anlattığı için."

Gülümsedi.Benim midem çok kötü bulanıyordu.Keşke sabah kahvaltı yapsaydım diye içimden geçirdim.Midem daha kötü bulanıyordu.4 gündür doğru düzgün yemek yemiyordum.Tilki anlamış olacak ki:

Tilki:"Aylin iyi misin?"

Kafamı "Hayır" anlamında salladım.

Tilki:"Hastaneye gidelim mi?"

-"Gerek yok.O kadar kötü değilim."

Evet öyleyim.Ama onu telaşladırmak istemiyordum.

Tilki:"Aylin bembeyaz oldun gidelim işte."

Beni düşünüyordu.Bu biraz olsun beni rahatlatmıştı.Gülümsedim.

-"Gerek yok iyiyim ben." 

Hayır değilim.

Tilki:"Emin misin?"

"Evet" bile diyemeden gözüm karardı ve Tilki'nin kucağına düştüm.En son hatırladığım şey ise Tilki'nin "Ayleeeeen!"diye bağırışıydı...

KISA AMA GÜZEL BİR BÖLÜMDÜ BENCE.AMA MERAK ETMEYİN AFFETTİRECEĞİM KENDİMİ.HEPİNİZİ ÇOK SEVİYORUM İYKİ VARSINIZ.AMA BİR SORU SORACAĞIM.SİZCE AYTİL BİRLEŞİPTE Mİ EKŞIN YAPMALIYIM YOKSA BİRAZ DAHA MI BEKLEMELİYİM?LÜTFEN CEVAP VERİN İHTİYACIM VAR.