Hennessy's
It's already 10:00 in the morning pero hindi padin ako nakakatulog at wala akong planong bumangon. Grabe iyong nararamdaman ko, pakiramdam ko ay napag lalaruan kami ng mundo.
First, they got the only evidence we have at hindi ko na alam kung ano ang gagawin, kung saan kukuha ng lakas ng loob at kung pano mag sisimula ulit.
Second, Tamara talked to me yesterday at sinabi niyang tatlong buwan na siyang buntis at recently lang niya nalaman. Iniisip ko lang kung paano niya aakuin mag isa iyon. Kuya Morgan is dead. Mahirap mag isa mag palaki ng anak at paano iyong bata? Mahirap lumaki na walang haligi ng tahanan. She also said na kung maaari daw ay huwag ko muna sabihin kahit na kanino.
Third, sobrang daming guards sa buong bahay. Ni hindi namin alam kung sino sa mga iyon ang nag tatrabaho sa mga Yu at kung sino ang totoo. Kada galaw namin ay parang laging may nakatingin and i hate that feeling. Parang nakukulong kami sa sarili naming pamamahay.
At si jack, sobrang tigas ng lalaking iyon. Ni hindi ako kinausap buong araw at parang wala siyang balak. Natitiis niya na ako and it's killing me.
"Kumain ka na." I heard kuya Damon shout outside my room. Di ko iyon pinansin. Pakiramdam ko ay gusto kong mag unwind.
My door opened at pumasok si Tamara sa kuwarto ko. "Bakit hindi ka pa mag breakfast? Walang kasabay kumain si Jack kanina." Tumabi siya sa akin at niyakap niya ako.
"W-wala lang akong gana." I said to her. "Alam mo, pareho kayo ni Morgan ng hair. Ang tingkad ng pag kakaitim at ang shiny." She said. Humarap ako sa kanya.
"P-paano ka?" I asked her. Iyon lang ang lumabas sa bibig ko. She smiled at me pero malungkot iyon. "K-kakayanin, para sa magiging anak ko. Para sa anak namin ni Morgan. Nag iwan pa talaga ng regalo ang kuya mo." She is so positive, hindi ko alam kung paano niya nagagawa iyon.
"Ano ang ipapangalan mo sa baby?" I changed the topic at nginitian ko siya. I'm lowkey excited and i'm very happy for her. Di lang obvious dahil natatabunan ng ibang problema.
"Mga baby." She corrected me. Napanganga ako and she laughed at my reaction. Wait, what?
"Oh my God! Is it twins?" I'm shouting right now sa sobrang saya. Di ko alam pero medyo hindi ko na realize kahapon iyong fact na magiging tita na ako because of what happened. And now, saka lang nag sisink in sakin and i'm so Happy for Tamara and kuya Morgan.
She nodded. Nayakap ko siya ng mahigpit. "OMG! i'm so happy for you! Twins omg! Nakakatuwa!" I hugged her again. "Thankyou. Wag ka na maingay at baka may makarinig." Humagikhik pa siya.
"So anong ipapangalan mo sa twins?" Sobrang natutuwa ang puso ko everytime na mababanggit ko iyong twins. Nakakatuwa lang dahil hindi malayong maging katulad namin sila ni Jack.
Yung dating kami ni Jack. Yung panahong bata pa kami. Jack is always on my side dati. Hindi ako natitiis. I really don't know what happened to him.
"Huy di ka nakikinig." Sabi niya. Di ko namalayan na nag kukwento na pala siya.
"S-sorry, what is it again?" I asked her. "Ang sabi ko parang gusto kong isunod sa inyong mag kakapatid. Ang ganda kaya puro kayo alak." Humagikhik ulit siya.
"Anong maganda doon?" Tanong ko sa kanya. "Ah basta pag iisipan ko pa. What i'm sure about is, pag lalaki ang isa dito, isusunod ko siya sa pangalan ng daddy niya. Captain din." She sweetly smiled at me. I suddenly felt bad for her.
