Chapter 22

9.7K 116 7
                                    

Hennessy's

"I still don't like that fucking Augustus near around you." Kuya Morgan said. Andito siya sa kwarto ko at kinausap nanaman ako tungkol doon pero ayos na sa akin dahil hindi na masasakit na salita ang binibitawan niya.

"Let's just move on kuya may pinag samahan naman ang mga pamilya natin." Iyon nalang ang nasabi ko. "Kahit na, ayaw ko padin sa kanya. I still hate him and he disgust me." Pag aamok ni Kuya Morgan.

Biglang pumasok si kuya Champ sa kwarto ko. Kahapon pa siya nakabalik mula Thailand. "Why don't you go back nalang sa greece? Mas peaceful ang buhay mo doon." Napasimangot ako sa sinabi ni kuya Champ.

"Hindi ako aalis dito. Sino nalang ang mag aasikaso kay kuya Damon?" Sinadya ko na patamaan talaga sila. I'm very dissapointed dahil maski si Kuya Champ ay hindi sang ayon sa pag asikaso ko sa kaso ni Kuya Damon dahil nalang din sa takot kay dad.

Napatahimik silang dalawa. Kuya Morgan sighed. "You'll understand us someday." Malumanay na wika niya. Napataas ang kaliwang kilay ko. "Bakit parang ako pa ang hindi makaintindi? Mali ba na tulungan ko ang kapatid ko?" I said coldly.

"Hennessy.." tawag sa akin ni kuya Champ as if he's tring to calm me. "Pagod lang siguro tayong lahat. Aalis na ako." Sabi ni kuya Morgan at lumabas na ng kwarto ko.

Umupo si kuya Champ sa dulo ng kama ko. "Iwan mo nalang din ako, kuya." Bulong ko dahil konti nalang ay tutulo na ang mga luha na kanina ko pa pinipigilan and i dont want him to see me crying.

"I-i'll help you. Tutulungan natin si Damon.." tumingin ako sa kanya and i saw him smiling. Niyakap ko agad siya ng mahigpit.

Medyo gumaan naman ang loob ko nang marealize ko na i'm not alone anymore. Kahit papaano ay nakakahinga din ako.


"I already told you na hindi mo na ako kailangan dalawin dito.." nahihiyang sabi ni kuya Damon. I brought some food at stack niya ng pag kain.

"Kuya naman.."

"Hindi mo kailangan obligahin ang sarili mo sa akin. I'm fine here." Naiinis naman ako sa kanya dahil pinag tutulakan niya ako palayo.

Hindi ko napigilan ang paniningkit ng mga mata ko. "Hindi mo din naman dapat pag bayarin ang sarili mo sa isang bagay na di mo naman ginawa kaya i'm here kuya.."

"I'm here para tulungan ka. Mag kapatid tayo kaya bat mo ako tinutulak palayo?" I looked away. "I'm s-sorry. Ayaw ko lang na nahihirapan ka." Tumayo siya at niyakap ako.

Tuluyan na bumagsak ang mga luha na kanina pa gustong kumawala. "Mas ayokong nahihirapan ka.." i whispered and i hugged him back.

Nag kwentuhan kami ng kung ano ano. He asked me kung okay lang ba sila Jack at sila kuya kasi panigurado daw ay busy iyon dahil lahat ng naiwang papel sa kanya ay sinalo ng iba sa amin. Di ko nalang sinabi sa kanya na ako ang umako ng mga dapat gagawin niya para di na siya mag alala.

See? Kahit siya ang hindi maganda ang kinalalagyan ay iniisip niya padin ang mga naiwan sa labas.

"Kamusta sila spence?" He asked at napangiti ako. "They are all fine, kuya. Next week ay bibisita sila sayo dito. I heard na nag ka problema ang mga Pacua kaya busy iyon. I don't even know kung siya ang nag aasikaso sa basketball camp nyo, for sure ay is si Kuya Tomloe and ate Alicia ang nandoon." Paliwanag ko sa kanya.

Hindi ko alam kung tama ba ang hinala ko sa mga nababasa ko sa mata niya. Parang may gusto siyang itanong.

"I-i'm glad that they are all fine.." napangiti ako sa sinagot niya. "Hindi mo ba tatanungin si ate Apollo?" Napahagikhik ako.

Love me harderWhere stories live. Discover now