Merhaba❤️
174 kez okunmuş hikaye teşekkür ederim hiç beklemiyordum.❤️
Oy verip yorum yazarsanız çok mutlu olurum. 🙏
5.Bölüm
Pinhani - Dünyadan uzak.
🌒
Şehrin ışıklarının altında sanki hiç aydınlık değil de karanlıkta yürüyordum. Taşlı yollarda ayaklarım mahvolmuş ben topallayarak zorla geziyordum. Kesik izlerinin sızıltısı değil de beni yoran ruhumu paramparça bırakmış geçmişin kırıntılarıydı.
Asla geçmeyen, yarası hala taze kalan her yaranın altında kanamasını bekleyen anıların beni yıprattığı gerçeği yüzüme soğuk rüzgar gibi çarptığında çaresiz ve tükenmiş ruhumun elleri hiç bir yere yetişmiyordu.
Sonra alışıyorsun her şeye kaderine boyun eğiyorsun ve sanki her şey böylece olmalıymış gibi devam ediyorsun. Sokağın sonunun seni nereye götüreceğine aldırmadan sarsak adımlarla sonuna doğru gidiyorsun.Yolun sonunun uçurum ya da deniz olması kaderinin yüzüne gülmesi demek değildir hiç bir halde, çünkü ya o uçurumdan atlayacaksın ya da denizde boğulacaksın. Kurtulacağın tek çaren o yolun sonunun sana çiçekli bir bahçe vadetmesi.
Karşına çıkan çiçekli yollarda elbet dikenlerine basıyorsun ama umutların seni acı çekmeye izin vermiyor.
Sonra düşünüyorsun; ya ümitlerini kıran, fazla değer vermekten kaçınamadığın kişiler olursa, nasıl katlanacaktın.
İşte hayat senin kalbini kıranları sana muhtaç etmeyince değerini anlatmaz.İşte herkes, mutlaka bir gün kalbini kırdığı insanların merhametine mühtaç olur.
Zaman geçecek, üzüldüğün anıları hafızandan kara kalemle sileceksin ama, izleri seninle kalacak. Kalacak ki; aynı hataya bir daha düşmeyesin.
Kalbini koru çünkü orası kirlendiğinde bedeninin temiz kalması hiç bir anlam taşımayacak. Ellerinle nereye uzansan kalbinin kiri oraya bulaşacak.
Dilerim ki hayatta kalbi temiz insanlarla karşılaşırsınız."Siz benimle dalgamı geçiyorsunuz abi!..." diye alay barındıran ses tonuyla, "Bu kız bize yardım edecek güya şaka mı bu?"
Rıza amcamın evine geldiğimizden beri hiç susmamış tek kelime bile etmeme izin vermeden kendisi konuşuyordu. Sürekli aynı şeyleri döndürüp dolaştırıp laflarını aynı yere getiriyordu.
Ben onun gözünde beceriksizin tekiydim. Her şeyi elime yüzüme bulaştırır mahvedermişim. Hiç acımadan yüzüme bile dakikalardı olmazın sözlerini saydırıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MÜTENÂ
ChickLitBurnunu kulağımın arkasından köprücük kemiğime kadar koklayarak sürttü. Ona daha fazla yer açmak adına başımı geriye doğru yasladım. "Kokun..." Dedi boğuk ses tonuyla. "Şu narin tenin..." Diye koklamağa devam etti. Ayaklarımı yere basmakta zorluk çe...