~ U̶g̶l̶y̶ ~

5• යාළුවා ☔︎

    " එක වචනයක් හරි අද වෙච්ච දේවල් ගැන ඔයාගේ ඔම්මටයි මගේ අප්පටයි කියලා තිබුනොත් මේ ලස්සනට තියෙන මූන ඇදවෙයි...😈☝️"

   " ම..ම..ම් කිය..න්නෑ... 😭 අත..අරින්න..කෝ... අඅ...අ..නේ... "

  ෆෝන් එක කට් කරලා ඇද උඩට විසික් කරපු සුගා ජිමින්ගේ මූනට එබුනේ දරුනු රවුද්‍ර පෙනුමක් මවාගෙන. කොටියෙක් පුංචි කුරුලු පැටියෙක්ගේ සියුම් අත්තටු යන්න නොදී හයියෙන් අල්ලගෙන කන්න පනිනවා වගෙයි.
       සුගාගේ ඇස් එයාගේ කොන්ඩේ අතරින් පෙනෙද්දී ජිමින්ගේ ඇස් ඒ ඇස් වලට බයේ හැන්ගෙන්න හැදුවා. ඒත් සුගා එයාගේ අතේ ඇගිලි අතරට ජිමින්ගේ කම්බුල් දෙකම ඇල්ලෙන විදිහට අල්ලලා ජිමින්ගේ මූන උඩට ඉස්සුවා. ඒ පාර බයෙන් වෙවුලුව ජිමින් ඇස්  තදින්ම පියාගෙන එයාව අත අරින්න කියාගෙන කෙදිරි ගාන්න ගත්තා.

    සුගාට ඔනේ උනා ජිමින්ව බය කරලා  හොද පාඩමක් උගන්නන කලින් වගේම. සුගාගේ ඇස් තිබුනේ පිරුනු හුරතල් කම්බුල් එක්ක තෙරපෙන ජිමින්ගේ තොල් වලට. සුගාගේ ඇහිබැමි එකට එකතු වුනේ හරියට 'මේවා කොහොමද මෙච්චර...'
එකපාරට ඇස් පිය වේගෙන් ගහපු සුගා ආයෙමත් අර රවුද්‍ර පෙනුම මවාගෙන ජිමින්ගෙ අත් දෙක රිදෙන්නම හයියෙන් අල්ලගෙන බිතියට තද කලා. ජිමින් කෑ ගහන්න ගත්තා, ඒ වේදනාව නිසාම නෙවෙයි සුගා එයාව මරයි කියලා බය හිතුනු නිසා.

    ජිමින් හොටුපෙර පෙර මහ හයියෙන් කෑ ගගහා අඩනවා. සුගා කලේ තවත් ඒ ඇඩිල්ල දිගටම අරන් යන්න ජිමින්ට රිද්දුව එකම විතරයි..

        ෆෝන් එක ආයිමත් රින්ග් වෙන්න ගත්තා.

සුගා ජිමින්ගේ මූනෙන් ඇස් අහකට අරගෙන ඇද කොනේ වැටිලා තියෙන ෆෝන් එකට ඇස් යැව්වා.

ඒ පාර සුගාගේ අප්පා කෝල් කරනවා.

    "මේ අහනවා තමුන් කැමතිද තවත් රිදෙන්නම අල්ලනවට.. මට ඔන්නම් මේ අත කඩලා දාන්න පුලුවන්.. එහෙම කරනවට අකමැතිනම් මන් කියන දේ කරනවා.."

ජිමින් තොල් දෙක තදින්ම හපාගෙන හයියෙන් ඔලුව වැනුවා හරි කියන්න වගේ.  සුගා ජිමින්ගෙන් ඈත් වෙලා සාක්කුවටත් අත් දෙක දාගෙන පිටිපස්සට ගියා. ජිමින් තවමත් එතනම හිටගෙන අඩනවා. ෆෝන් එකත් හෝ ගාලා රින්ග් වෙනවා.