~ U̶g̶l̶y̶ ~

13• ගෙවුනු සතිය☔︎

* No one pov *

උදේම ඉර එලිය ඇස් අගට වැටෙනවත් එක්කම ජිමින් ඇසුත් පොඩි කර කර කම්මැලි කමේ ඇදෙ එහාට මෙහාට පෙරලුනා. අද එලාම් එකවත් නොතියම මෙච්චර එලිවෙනකම් මෙයා නිදාගත්තේ අද උදේ ලෙච්චස් නැති නිසයි. මාර වැඩේ කියන්නේ සුගාටත් අද උදේ ලෙච්චස් තිබ්බේ නෑ. ජිමින් ඒක දැනගෙන හිටියා. සුගාගේ ටයිම් ටේබල් එක ජිමින් එකපාරක් දැක්කනේ... දැන් කොල්ලට ඒක ඇස් වහගෙන උනත් කියන්න තරම් මතකයි. සුගා දවසේ කරන හැම දෙයක්ම වගේ එකේ තිබුනා. ඒකේ කොටින්ම එයා කෑම කන වෙලාව ෆ්‍රී ටයිම් එකට ඇවිදින්න යන තැනුත් එක්කම දාලා තිබුනා.

ජිමින් ඉතින් ඇද උඩ ඉදගෙන දෙපැත්තට වැනි වැනි හිරි ඇරියේ අද මොකද කරන්නේ කියලා හිත හිතයි. හුගාක් වෙලාවත් තිබුනා යුනිවසිටි යන්න.

එකපාරටම හිරි කඩන එක නවත්තපු ජිමින් නිකන් මොකක්දෝ මතක් උනා වගේ අමුතු ලස්සන හිනාවකුත් කටට අරගෙන කාමරෙන් එලියට දුවගෙන ගියා.

ජිමින් ගියේ සුගාගේ කාමරේ ලගට. කිසිම බයක් නැතුව ජිමින් සුගාව බලන්න කාමරේ ලගට ආවා. ජිමින්ට කෝම හරි සතියක් ඇතුලත සුගාට පෙන්වන්න ඔනි උනා එයා හොද මල්ලි කෙනෙක් කියලා. ඉතින් මල්ලි කෙනෙක්ගෙන් වෙන්න ඔනෙ හැම යුතුකමක්ම කරන්න ජිමින් හිතා ගත්තා.
සුගාගේ කාමරේ දොරට කන තිබ්බ ජිමින් හිමී.......ට දොරට තට්ටුවක් දැම්මා. ඒත් සුගා දොර ඇරියෙනම් නෑ.

සුගා කමරේ ඉන්නවා කියලා ජිමින්ට දැනුනා. ඉතින් ජිමින්

"හෙයොන්....🗣️

ම්හ්.. සද්දයක් නැනේ☹️

හෙයොන්..... උදේට මම කෑම හදන්නයි යන්නේ... කෑම කන්න පල්ලෙහාට එන්න හලිද...🙈 "

සුගා හිටියේ ඒ වෙනකොටත් ඇහැරලයි. එයා අද දවසේ ලෙච්චස් වල වැඩ වගයක් කරලා ඉවර උනා විතරයි ජිමින් ඇවිත් කතා කරා.
සුගා ඉතින් ඇහුන්නෑ වගේ හිටියා. කාරා කිව්ව දේවල් තදින්ම හිතට වද්දගෙන වගේ සුගා එක තීරනයකම ඉන්න හැදුවා. ජිමින්ගේ මූන ඉස්සරහට නොයා කාරා කියන දෙයක් කරන්න සුගා හිතාගෙන හිටියා.

ජිමින් ඒත් එයා කෑම කන එක ගැන ඇහුවම සුගාගේ බඩත් කෑ ගහන්න පටන් ගත්තා. සුගා කියන්නේ හොදට කන්න දන්න කෙනෙක්නේ. කෑම නම් එක කටට ගිලල දාන්න සුගා හරිම දක්ශයි. එහෙ බලල මෙහෙ බලන සැනෙන් තඩි කෑම මේසයක්ම එයාට කාලා දාන්න පුලුවන්. සුගාට කන්නයි නිදාගන්නයි තිබ්බනම් වෙන මොකුත් ඔන්නෑ.
ඒත් එයා දැන් ඉස්සරටත් වඩා ඇග ගැන හිතන නිසා වැඩිය කන්නේ නෑ කිව්වොත් හරි. ඇත්තටම කිව්වොත් සුගාගේ බර වැඩි වෙලා. ඒකත් මතක් කරගෙන සුගා බඩට අත තියාගෙන දිගටම වැඩ කලා.