Kuzey Yıldızı /YılKuz- One-shots

-42-

"İnsan sevdikçe iyleşiyor,anladım💙"

***

"Kuzey,Kuzey aşkım dayan ne olursun dayan"  kadının göz yaşları sicim sicim gözlerinden akıyordu ama içinin yangınını söndürmeye yetmiyordu işte.

"Neden uyanmıyor! Neden duymuyor sesimi!" Ambulansdaki hemşireye döndü şiddetle.

"Sakin olun hanımefendi,herşey kontrolümüz altında"

Yıldız yine kocasına doğru dönerken gözyaşlarını sildi,adamın bir elini alıp karnına koydu ve boşta kalan eliyle yüzünü okşamaya başladı.

"Gidemezsin,beni bırakamazsın ... Bırakamazsın bizi..." Eğildi ve adamın alnından öptükten sonra mırıldandı. "Gitme sevgilim..."

***

2 saat sonra hastane...

Kuzey acilen ameliyata alınmış,haberi duyan aile ferdleriyse hemen hastaneye gelmişlerdi.

Her kes perişan bir halde o kapıdan gelecek haberi bekliyordu.

En çokta Yıldız.

Aşkını kaybetme korkusu tüm bedenini sarmıştı. Hikayeleri daha yeni başlamışken bu kadar çabuk bitmesinden korkuyordu.

Korkunun yanı sıra vicdan azabı da çekiyordu deniz gözlü kadın.
Eğer iş bulması konusunda Kuzeyi zorlamasaydı belki de şimdi bu halde olmayacaklardı.

Hem korku hem de vicdan azabı kadının omuzlarına çok ağır bir şekilde yüklenmişti.

Derken ameliyathanenin kapısı açıldı. Her kes bir hışımla doktorun yanına koştu.

"Kocam! Kocam nasıl? İyi mi?" Telaşla doktora baktı Yıldız.

"Ameliyat sorunsuz geçti,bünyesi oldukça kuvvetli Kuzey beyin"

Her kesin yüzünde bir rahatlama belirdi.

Özellikle de Yıldızın.

"Herhalde doktor,benim oğlum o" göz yaşları arasından zorla konuştu Şeref.

"Görebilir miyiz babamı?" Doktora baktı Feride.

"Maalesef kendisini yoğun bakıma almak zorundayız"

"Niye ki? Hani iyi geçmişti ameliyat?" Telaşla doktora baktı Yıldız.

"Evet ameliyat iyi geçti ama Kuzey bey için önümüzdeki 24 saat çok önemli. O yüzden yoğun bakıma almalıyız... Geçmiş olsun"

Dedi ve yanlarından ayrıldı doktor.

Yıldız iyice kötüleşirken gözleri kararmaya başladı.

Gördüğü son şey etrafına toplanan ailesiydi...

***
Yarım saat sonra...