Kuzey Yıldızı /YılKuz- One-shots

-3-

"Bak...Ev diye sana geldim🖤🕊"
****
Derin bir nefes aldıktan sonra nefesini dışarı verdi Yıldız. O kadar sıkılıyordu ki içi,kalbi... Ama o kadar... O kadar yanıyordu ki canı,durup seyrettiği bu kar bu soğuk bile işlemiyordu tenine...

"Ne oldu gırmızı gafa? Sonunda yerinin dağ olduğunu mu hatırladın?" Arkadan gelen Kuzeyin sesiyle o tarafa döndü Yıldız. Sevdiği adam tüm ihtişamıyla karşısında duruyordu.

"Saa ne! İster dağ başında yaşarım ister yaşamam saaa mı soracam!" Sinirle Kuzeye doğru yürüdü Yıldız ve tam karşısında durdu.

"Doğru söylüyorsun,ben kimim ki değil mi senin için?" İçi acıyarak kurmuştu Kuzey cümlesini. Her ne kadar alay edermiş gibi bir ses tonuna benzetmeye çalışsada.

Yıldızın dolmuştu yine masmavi gözleri bu sözler üzerine. Fakat bu defa da tutamamıştı kendini ve konuşmaya başlamıştı. Hem de Kuzeyin dibine girerek. "Sen kimsin mi? Sen kimsin ha!? Sen benim 20 yıldır beklediğim adamsın... Sen benim yıllarca gözlerine hasret kaldığım adamsın... Sen benim hep nefret etmeye çalıştığım ama aldığım her nefeste biraz daha aşık olduğum adamsın... Sen benin çoçukluğumsun... Gençiliğimsin... Dünüm,bu günüm, herşeyim olan adamsın..." Kuzey dolmuş aynı donmuş gözlerle Yıldıza bakarken Yıldız son kelimesini fısıldadı "Şimdi anladın mı kim olduğunu?"

Kuzey hala donuk bir şekilde Yıldıza bakarken Yıldız sözleri bitmiş,kendisi ise tükenmiş bir şekilde döndü arkasını.Bir iki adım atmıştı koluna sarılan parmaklarla durmak zorunda kaldı.

Kuzey hızlı bir şekilde Yıldızı kendine çekip dudaklarını birleştirdi. Yıldız şokla gözlerini açarken Kuzey ellerini sevdiği kadının beline dolamıştı bile.

Biraz sonra Yıldız da kendini bıraktı. O da ellerini sevdiği adamın yanaklarına koğuşlandırdı.

İşte o an... İşte o an herşey durdu... Tüm sesler silikleşti... Herşey yok oldu ve o an sadece ikisi kaldı... Sadece ikisi...

Biraz sonra dudaklarını ayırdılar. İlk önce Kuzey açtı gözlerini daha sonra ise Yıldız.

"Demek böyleymiş..." bir elini Yıldızın belinden alıp,dudaklarına koydu ve baş parmağıyla alt dudağını okşadı.

"Ne böyleymiş?" Soru dolu gözlerle karşısındaki adama baktı.

"Dudaklarının tadı... Demek bu kadar güzelmiş" diyip alınlarını birleştirdi Kuzey.

Yıldızın yanakları yanarken Kuzey onun kızaran yanaklarına bakıp tebessüm etti ve eğilip boynuna bir öpücük kondurdu. Yıldız çoktan iptal olmuşken Kuzeyin kulağına fısıldadığı sözler neredeyese bayılmasına sebeb olacaktı.

"Sana aşığım en güzel yanım..."

Kuzeyin sözleri Yıldızı gülümsetirken ellerini Kuzeyin boynuna doladı. Kuzey de belinden sımsıkı sardı Yıldızı. Birleştiler,hiç ayrılmamak üzere hem de...

***
Bir kaç saat sonra...

Bir kaç saat sonra ikisi de Yıldızın evine gelmişlerdi. Kahve içmeye karar vermişlerdi bu yüzden Yıldız kahve hazırlamak için mutfağa geçmişti.

"Kahveler gel-" lafı yarım kalmıştı Yıldızın gördüğü manzara karşısında. Kuzey günlerin verdiği yorgunlukla uyuya kalmıştı kanepede.

Yıldız yüzünde gülümsemeyle elindeki kahveleri kenara bıraktı. Kuzeyin tam karşısında oturdu ve elini sevdiği adamın yüzüne koydu.

"Burdasın... Yüzün avuçlarımın içinde... Hala inanamıyorum...Haala"

"Burdayım ve seninim" diyerek gözlerini açtı Kuzey.

"Sen uyumuyormuydun?" Şaşkınca Kuzeye baktı Yıldız.

"Uyuyordum ama dokunuşunu hiss edince uyandım"

"Yaa çok kötüsüüün"

Kuzey gülümsedi ve Yıldızı olduğu yerden kaldırıp yanına çekti. Yüz-yüze uzanırken Yıldız ellerini Kuzeyin boynuna doladı ve Kuzey de ellerini Yıldızın belinde birleştirdi.

"Sadece çok aşığım" dedi Kuzey alınlarını birleştirirken demin Yıldızın söylediği şeye karşılık olarak.

"Çok aşığım hem de" dedi Kuzey tekrar hala alınları birleşik gözleri kapalıyken.

"Ben de sana aşığım"

Yıldızın cümlesi Kuzeyin yüzünde hafif tebessüm yaratmışdı.
Dudaklarını sevdiği kadının alnına yaslayıp alnından öptükten sonra fısıldadı "Güzelim..."

                               

                                

******
Gece gece gelen ilhamla merhabalar🙋🏻‍♀️ Umarım beğendiniz bir bölüm olmuştur 😌🖤