Παύλος POV
"Δεν σε καταλαβαίνω Αντριάνα..." Της λέω ενοχλημένος.
"Ρε Παύλο μου... Είναι τώρα περίεργη η κατάσταση." Μου λέει ενώ φαίνεται να στεναχωριέται λιγάκι.
"Τι να καταλάβω ρε Αντριάνα? Πλάκα μου κάνεις? Δηλαδή όχι μόνο δεν θα έρθετε να μείνετε στο σπίτι μας αλλά δεν με αφήνετε να έρθω και να την δω! Λες και είμαι ένα παιδάκι! Ή ότι η Νηρηίδα είναι κανένα βρέφος! Μπορούμε να πάρουμε αποφάσεις για τις ζωές μας! Και δεν καταλαβαίνω γιατί δεν με θέλετε στο σπίτι σας!" Της φωνάζω εκνευρισμένος.
"Παύλο... Σε αγαπάω και το ξέρεις. Για εμένα είσαι γιός μου. Ξέρω ότι για εσένα δεν είμαι μητέρα αλλά δεν με νοιάζει. Εγώ σε αγαπάω όπως αγαπάω το Μητσάκη μου. Δεν θα σου απαγόρευα ποτέ να έρθεις στο σπίτι μου... Και ούτε θα έκανα κάτι για να σε απομακρύνω από το Μητσάκη μου." Μου λέει λυπημένη.
"Τότε? Γιατί δεν μπορώ να έρθω να δω την μικρή?" Ρωτάω ενώ συνεχίζω να είμαι εκνευρισμένος μαζί της όπως και με τον Θάνο.
"Παύλο μου... Και εγώ... Και ο Θάνος... Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να έρθεις στο σπίτι μας στο Κολωνάκι να δεις το Μητσάκη." Μου λέει και απορώ.
"Τότε? Γιατί δεν μπορώ να έρθω? Φοβάσαι μήπως κόλλησα κάπου πανούκλα και θα την κολλήσω?" Ρωτάω ειρωνικά.
"Αγάπη μου... Δυστυχώς... Δυστυχώς... Το... Το Μητσάκη μου... Δηλαδή η Νηρηίδα μας... Δεν... Δεν θέλει να σε δει." Μου λέει και εκπλήσσομαι.
Τι είπε μόλις?
"Τι? Τι εννοείς? Γιατί δεν θέλει η Νηρηίδα να την δω?" Ρωτάω ενώ σιγά σιγά εκνευρίζομαι με την μικρή και τις μαλακίες της.
"Συγνώμη αγάπη μου... Αλλά... Είναι πολύ λυπημένη με ότι της συνέβη. Και εσύ... Δεν την... Δεν την έπαιρνες τηλέφωνο τόσο καιρό. Για αυτό είναι στεναχωρημένη και πληγωμένη με αυτό." Μου λέει και κοπανάω το χέρι μου με δύναμη στον τοίχο από τα νεύρα μου.
"Εκείνη έφυγε! Εκείνη έπρεπε να με πάρει τηλέφωνο! Όχι εγώ!" Φωνάζω χωρίς να μπορώ να ελέγξω τα νεύρα μου.
"Παύλο ηρέμησε! Και μην κάνεις σαν παιδί! Εσύ είσαι ώριμος άντρας και ξέρεις ότι αδελφή σου περνάει δύσκολες μέρες με ότι της συνέβη!" Με μαλώνει και θυμώνω ακόμα περισσότερο.
"Δεν είναι αδελφή μου η Νηρηίδα!" Της φωνάζω έξαλλος.
"Και δεν με νοιάζει τι έγινε! Δικό της είναι το λάθος! Όλοι της λέγαμε να μην παίξει στο γαμημένο τουρνουά! Εκείνη όμως σαν κακομαθημένη που είναι έκανε ότι ήθελε! Και ας την πήραμε με το καλό εκείνη δεν άκουγε! Βέβαια έπρεπε να αστράψατε από ένα χαστούκι ο καθένας να συνέλθει αλλά όχι βέβαια! Μην πάθει τίποτα η πριγκίπισσα σας! Η νεράιδα σας!" Συνεχίζω να φωνάζω θυμωμένος.
