"Μου κρύβεις πράγματα!" Του φωνάζω θυμωμένη.
"Μην λες βλακείες Μητσάκη! Δεν σου κρύβω τίποτα! Και να σου κρύβω δηλαδή να μην σε νοιάζει! Η ζωή μου είναι προσωπική και εσένα δεν θα πρέπει να σε απασχολεί!" Μου φωνάζει αμέσως.
"Να σου πω! Μην φωνάζεις! Και αφού δεν θες να μου μιλάς για εσένα και αφού θες να κρατάς την προσωπική σου ζωή κρυφή σέβεσαι και εσύ την δική μου!" Του φωνάζω ξανά.
"Μένεις σπίτι μου και θα κάνεις ότι σου λέω κατάλαβες? Μητσάκη?" Λέει ενώ το όνομα μου το λέει κάπως ειρωνικά όμως δεν δίνω σημασία.
"Ωραία αν είναι αυτό το πρόβλημα φεύγω κύριος! Πάω να βρω δικό μου σπίτι να μείνω μόνη μου! Λεφτά έχω και με αυτά σε πουλάω και σε αγοράζω! Παυλάκο!" Του λέω και εγώ ειρωνικά.
"Μμμμ... Μικρή κακομαθημένη! Από μικρή φαινόταν! Αλλά εγώ δεν είμαι χαπατο! Αν δεν κάνεις ότι σου λέω δεν θα τα πάμε καλά! Σε προειδοποιώ Μητσάκη ηρέμησε!" Μου φωνάζει.
"Λοιπόν άκου Παύλο... Ζω τόσα χρόνια χωρίς εσένα. Στο κάτω κάτω δεν είμαστε αδέλφια. Και όχι μόνο δεν με αγάπησες ποτέ... Αλλά ούτε που με συμπάθησες. Και έχω συνηθίσει την απουσία σου. Θα πάω να μείνω μόνη μου! Μαλάκα..." Λέω και πάω να φύγω στο δωμάτιο μου να πάρω τα πράγματα μου όμως πιάνει το χέρι μου και με σταματάει.
"Αν τολμήσεις και με ξανά βρίσεις θα φας μια σφαλιάρα να την θυμάσαι σε όλη σου την ζωή. Μητσάκη." Μου λέει θυμωμένος.
"Αν τολμήσεις και με ξανά αγγίξεις θα σου σπάσω το χέρι. Μαλάκα." Του λέω και τρέχω στο δωμάτιο μου.
Αμέσως αρχίζω να μαζεύω τα πράγματα μου ενώ προσπαθώ να μην κλάψω.
Δεν καταλαβαίνω γιατί στεναχωριέμαι...
Είχα να τον δω πολλά χρόνια...
Και δεν μου φέρεται καλά.
Γιατί στεναχωριέμαι?
"Μητσάκη..." Ακούω τον Παύλο να λέει καθώς μπαίνει μέσα στο δωμάτιο μου.
"Φύγε θα σου σπάσω τα χέρια. Έκανα πολεμικές τέχνες αν δεν θυμάσαι πολλά χρόνια και ο μπαμπάς μου με έμαθε να χρησιμοποιώ όπλα." Τον απειλώ προσπαθώντας να κρατήσω σταθερή την φωνή μου.
"Συγνώμη που σου φώναξα." Μου λέει πλησιάζοντας με.
"Υπάρχει άραγε πιο κακη λέξη από την συγνώμη? Ή μάλλον πιο μεγάλη υποκρισία από το να λέει συγνώμη κάποιος? Κάνεις πρώτα την μαλακία και μετά ζητάς συγνώμη λες και όλα θα γίνουν καλά. Λες και αυτά που είπες στον άλλο ή αυτά που έκανες δεν θα τα ξεχάσει αμέσως." Λέω βάζοντας τα πράγματα μου μέσα σε μια βαλίτσα.
