"Οοοοοο γαμώτο... Πονάω..." Λέω και τότε η Αντριάνα αφήνεις ένα σακουλάκι με πάγο πάνω στο μάτι μου.
"Ηρέμησε καρδούλα μου... Ελα... Θα περάσει." Μου λέει χαιδεύοντας με τρυφερά.
"Ναι ναι... Σιγά μην τον αφήσω να περάσει ο πόνος του. Θέλω να του σπάσω τα γόνατα του μικρού μπαγλαμά." Λέει ο Θάνος εκνευρισμένος που η Αντριάνα τον έχει βάλει να κάτσει σε μια καρέκλα απέναντι μου λές και είναι τιμωρία.
"Θάνο σκασμός. Το παιδί πονάει. Και αν το ξανά χτυπήσεις θα κοιμηθείς στο κοτέτσι." Του απαντάει αυστηρά.
"Ο Παύλος Αντριάνα μου δεν είναι παιδί. Είναι άντρας. Η Νηρηίδα μου... Το μωρό μου. Το κοριτσάκι μου. Η μικρή μου νεράιδα είναι παιδί! Και ο μαλάκας από εδώ το μαγάρισε!" Φωνάζει ο Θάνος σαν τρελός καθώς σπρώχνει την Αντριάνα μακριά μου και με αρπάζει βίαια από την μπλούζα κάνοντας με να τρανταχτώ.
"Πόνος!" Φωνάζω αμέσως.
"Τι έκανες στο κοριτσάκι μου? Τι έκανες στην κόρη μου παλιό ηλίθιε μαλάκα?" Μου φωνάζει και τότε η Αντριάνα τον σπρώχνει μακριά μου χωρίζοντας με όμως τότε πέφτω πίσω στην καρέκλα και χτυπάω ξανά.
Την τύχη μου μέσα.
"Θάνο άσε το μωρό μου κάτω αλλιώς θα σου σπάσω τα πόδια!" Του φωνάζει εκνευρισμένη η αγαπημένη μου κάτι σχεδόν σαν θετή μου μανούλα.
"Άγγιξε την κόρη μου! Και έχε χάρη που δεν ξέρω που είναι το δίκανο αλλιώς θα τον είχα κάνει σουρωτήρι!" Συνεχίζει να φωνάζει ο Θάνος.
"Έλεος ρε Θάνο! Εγώ να πω την αλήθεια χαίρομαι που η Νηρηίδα μας είναι μαζί με τον Παύλο μας που είναι τόσο καλό παιδί και αγαπάει το κοριτσάκι μας." Λέει η Αντριάνα με έναν γλυκό τόνο στην φωνή της καθώς βάζει ξανά τον πάγο στο μάτι μου και με χαιδεύει τρυφερά.
"Ναι! Σιγά μην του δώσω και την ευχή μου που ο βλάκας από εδώ πηδάει το γλυκό μου κοριτσάκι!" Συνεχίζει να φωνάζει ο Θάνος.
"Εντάξει επειδή έχουν μια σχέση δεν σημαίνει ότι έχουν προχωρήσει και όλας. Έτσι δεν είναι Παύλο μου?" Λέει η Αντριάνα κάνοντας μου νόημα να μην πω κάτι που δεν πρέπει.
"Νομίζω ότι βλέπω αστεράκια. Και μοιάζουν στην Νηρηίδα μου..." Λέω ζαλισμένος και η Αντριάνα με σκουντάει κάνοντας με να επανέλθω λιγάκι.
"Ε? Επίσης δεν έχουμε προχωρήσει φυσικά με την Νηρηίδα και δεν το έχουμε σκοπό πριν μας δώσει ο Θάνος το οκέι." Λέω ψέματα ενώ παίρνω τον πάγο από το μάτι μου και τους κοιτάζω.
