"Aşkım senin peşinden koştum çünkü zoru oynadın. Bende zoru hep sevmişimdir. Ama o kadardı. Benim için tek gecelik bir ilişkiden ibarettin Caroline. Bundan fazlasıda hiçbir zaman olamayacaksın."
Sinirle bağırdı ve üstüme gelmeye başladı. Vampir yüzü ortaya çıkmıştı.
"Seni şerefsiz. Çocuğum doğunca onu benden alacaksın degil mi! Onu Amber ile büyüteceksin ona anneliği o yapacak!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bağırırken göğsüme vuruyordu. Ellerini bir elimle tuttum diğer elimlede yanaklarını sıkıp bana bakmasını sağladım.
"Saçmalama Caroline. Bir bebeği annesinden ayıracak kadar aşağılık değilim. O bebeğin annesi sensin ve onu sen büyüteceksin. Amber sadece ablalık yapabilir daha fazlasına zaten ben izin vermem."
Yalan değildi. Ne kadar Caroline'yi istemesemde onun bebeğiydi ve onu o büyütmeliydi.
Arkamı döndüm tam çıkacakken Caroline'nin korku dolu çığlığı ile durdum.
Yere çökmüş öksürüyordu. Siyah bir sıvı kusuyordu. Tıpkı yüz yıl önce Amber'in bebeğimizi kaybederken kustuğu gibi.
"Klaus korkuyorum"
Vampir hızım ile yanına gittim ve onu kucağıma aldım.
"Korkma aşkım size bir şey olmasına asla izin vermem."
Caroline ellerini boynuma doladı. Bir an ne yapacağımı bilemedim. Boğazımı temizledim ve vampir hızım ile evden çıkıp arabaya bindim.
Caroline'yi arka koltuğa yatırdım ve sürücü koltuğuna geçtim. Arabayı çalıştırırken aynı zamanda Katherine'yi arıyordum.
Onun bildiği bir kara büyü cadısı vardır.
"Klaus?" Sesi sorgular bir şekilde çıkmıştı.
"Katherina bana acil bir kara büyü cadısı bulmalısın."
"Ne yapacaksın?"
"Sorgulama ve dediğimi yap!"
"Atacağım konuma gel Klaus."
Cevap vermeden telefonu kapattım ve Calorine'ye endişe ile baktım. Onları kaybetme korkusu sarmıştı içimi.
Kısa bir süre sonra Katherine konumu atmıştı. Hızla arabayı oraya sürdüm.
