KANATLILAR (DÜZENLENECEK)

13. "KACIŞ"

Düzenlendi ✔

Biraz zaman geçtikten sonra buğra odaya geldi
Benim uyanık olduğumu görünce
"dünyayıda uyandır sonra kahvaltıya gelin" deyip dışarıya çıktı dünkü halinden eser kalmamıştı

Buğra bize iyi davrandıkça dün yaptıklarımdan utanıyorum dünyada uyanıktı doğruldu

"Gel hadi gidelim" dedim yataktan kalkıp odanın içinde bulunan banyoya girip yüzümüzü yıkadık

Sonra odadan dışarı çıktık buğra yanımıza gelip "Dışarıda" dedi dışarıya çıktık kahvaltı masası bardı bahçe bizim için mi yaptı bunları? Gerçekten çok kötü bir insanım oraya inip oturduk

Bahçeye baktığımda kenarda küçük bir mutfak vardı ama buğra görünürlerde değil gitmiş mi

"Neden yemiyorsunuz?" Dedi arkamdan gelerek

Biz onunda gelmesini bekliyoruz kibarca gerçi dünden sonra kibarlıktan anlamadığı belliydi ama yinede sordum "Sen?" Ona onun gibi konuşmak lazımdı

Öyle biri tek kelimesiyle herşeyi anlatıyor
"Dışarı çıkmam lazım" dedi kafamı salladım
biz yemek yemeğe başladık buğra sanırım gitti bu sefer

Kahvaltıdan sonra dün gittim odaya
gitmem lazım kahvaltı bittikten sonra sofrayı topladım şimdi yarım kalan işimi tamamlamaya gidiyorum

Hâla yaptığımdan memnun değilim ama başkada şansım yok dünya bahçede oynarken ona seslendim

"Dünya dün bulduğum kutuya bakmaya gidiyorum sen burda biraz oyna tamam mı?"

kafasını salladı Eve doğru ilerlemeye başladım dün girdiğim odaya girdim

Peki madem burda özel şeyler varsa neden kapı kilitli değil
Gerçi kimsenin aklına gelmez bu zamanda birinin gelip eşyalarını karıştıracağı

Odaya gidip kutuyu alıp açtım içinde kağıtlar vardı bir tanesini alıp okumaya başladım

Bunlar benim defterimden yırtılan sayfalardı Nasıl? Neden?
bu tek bir anlama geliyor

Buğra ya onlardan biri yada piskopat sapığın teki çok fazlamı abartıyorum Hayır Daha fazla burada kalamahız güvenemem elimdeki sayfaları geri kutunun içine koydum hiçbir iz bırakmak istemiyorum onun neden gittiğimizi anlasın istemiyorum

Burdan dışarıya çıkıp dünyanın yanına gittim burdan gitmek doğru bir kararmı bilmiyorum ayağım birazdaha iyi olsada karnım hala çok fazla ağrıyor arda miğdem bulanıyor

Belkide gitmek yerine buğrayla konuşmayı deniyemeliyim belki ev onun değil çünkü evler sağlam değildi depremde çoğu yakmıştı yda gerekli bir sebepten aldı kağıtları

Kafamın içinde bir ton soru var hiç birisinin cevabı yok dünyanın elini tutup yürümeye başladım her adımımda acısını hissediyorum sadece artık alıştım fazla bir engel olmuyor

"Abla nereye gidiyoruz?"

"Tek bizim olduğumuz bir yere"

"Neden zaten tek biz varız burda buğra abiden mi kaçıyoruz? Ondan kaçmamıza gerek yok ki"

Cevap vermedim daha doğrusu veremedim ne diyebilirim ben daha ne yaptığımı bilmiyorken dünyanın elini daha sıkı tutup

koşmaya çalıştım biraz ilerledikten sonra bir ses duydum bu buğranın sesiydi

"Dur!"

Onun sesini duyar duymaz istemsizce durdum ardından silah sesleri gelmeye başladı

Arkama baktığım zaman dünya ben fark etmeden elimi bırakıp yürümeye devam ediyordu onu gördüğüm an arkasından tam gidecekken