"Siz kimsiniz?" Dedi içeri gitmiştik
Bir tane kadın vardı elindeki silahı bize doğru tutmuş cavap bekliyordu"Sakin ol indir silahını sana zarar mermiyeceğiz" dedim sakin bir ses tonuyla
"Siz hiç bir zaman bize zarar vermiyecektiniz ozamanda inandım ama bu sefer olmaz bana ispatla ispatla hadi" dedi
Kadın bunları söylerken gözleri öfkeyle doluydu Ne diyeceğimi bilemiyorum Söyleyeceklerime inanmayacak gibi duruyordu ama haklıydı çünkü bende inanmam inanamam.
Başımı iki yana sallayarak
"ispatlıyamam çünkü ne söylesem inanmayacaksın" dedimSes tonunu biraz kısarak konuştu
"Nasıl inanıyım en zayıf noktamdan vurdular nasıl inanıyım nasıl?" sesi titriyordu konuşurken"Onların amaçları sadece öldürmek değil onların amaçları intikam.
Acı çektirerek öldürüyorlar Yavaş yavaş! Sıra hepimize gelecek Hepimiz öleceğiz kurtuluş yok"Son cümleleri bir kaç kez daha tekrarkadı belliki bizim tahmin ettiğimiz gibi değildi ilk ormanları katletmişlerdi peki ya intikam derken neyden kast ediyordu.
Elindeki silahı pantolonunun cebine koyarak diğer odaya doğru gitti dünya korkudan arkama saklanmıştı ona dönüp
"Korkma" dedim kendi korkumu saklamaya çalışarak
"Nasıl korkmayayım duymadınmı kayra abla ne dedi hepimiz öleceğiz gerçekten ölecekmiyiz sendemi öleceksin hem sende korkuyor gibisin lütfen gidelim burda-"
Onu sakinleştirmek adına
"şşşş hayır öyle bir şey yok yarın gidicez tamam mı bize hiç kimse bir şey yapamaz"
Kafasını salladı
Çocuk haklıydı bende korkuyorum ama bu geceyi burada geçirmek zorundayız hala dışarıda olabilir. Bu kadın bu evde tek mi kalıyor?Kız içeriye geldiğinde elinde iki bardak su vardı birini bana uzatıp dünyanın yanına çömeldi
"Al iç lütfen korkacak bir şey yok" dedi
Az öncekinin aksine sakinleştirici bir sesle cümlesini bitirdiğinde kalkıp bana döndü "ispatladın" dediAnlamsız bir şekilde ona bakarak
"Nasıl yani"
"İspatladın işte sana inandım kalabilirsiniz burda" Odaya doğru giderek "Bir dakika bekleyin"
Olanlara anlam veremiyorum az önce bize güvenmiyordu ne değişti simdi?Geldiğinde bu sefer elinde iki tane yastık, şarşaf ve giyilecek birşeyler vardı bana doğru uzatarak
"Alın üstünüze değiştirin" elinden eşyaları aldım kadın geldiği odaya geri gitti.
Odanın içerisinde değişik tahtadan kanepe vardı Üstüne verdiği yatağı yaptım
Verdiği kıyafetleri giyindik bedenime bol gelmiş tişört dizimin bir karış üzerindeydi altımdaki boşluğu tamamlamıştı.
Dünyaya döndüm Onda dizlerinde biten bir elbise vardı Onunkiler ona olmuştu
"bak korkacak birşey yokmuş değil mi?"
Evet dercesine gülümseyerek kafasını salladı"Eee dünya yatalım artık bugün çok yorulduk hem yarın erken kalkıp kendimize ev yapacağız" deyip gülümsedim
"Gerçekten evmi yapacağız o zaman tamam hemen uyuyalım" dedi
Dünyayı yatağa geçirdim daha kızın getirdiği suyu içmemiştim bardağı alıp suyu bir içişte kafama diktim iyi geldi sabahtan beri ne yemek yedim nede su içtim.
Bende yatağa uzandım. Gözlerimi kapatmıştım ki dünyanın sesiyle geri açtım
"Kayra abla iyi geceler"
Gülümsedim
"sanada"
Gözlerimi kapattım kısa sürede uyku beni ele geçirdi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KANATLILAR (DÜZENLENECEK)
FantasíaBu zamanın en büyük hatası yaşamak değildi. Sadece güvenmekti.. Ben bu acıları, yaşadığım, için değil, belkide güvendiğim için yaşadım Benim acılarımı, belki benden daha güzel geçirdi ama o yaşattığı güzellikleri saniyeler içinde acıya dönüşt...