KANATLILAR (DÜZENLENECEK)

8. "RÜYÂ"

Düzenlendi ✔

Güneş yok olmuş gece çökmüştü kanatlıların hepsi gitmişti oda artık yanımda değildi ama dünya hâlâ gelmemedi çok merak ediyorum nerede bu kız 

Ayağa kaltım O  hâla aklımdan çıkmamadı ama bana neden yüzünü hatırlamamı istemediğini analımıyorum varlığı benle ama yüzü yok  nedensizce ona karşı şüphelerim azalıyor.

o karanlık   ormanda ilerlemeye başladım bir tek dolunayın ışğı kaplamıştı ormanı  burası  hiç olmadığı kadar sesizdi ama bu sesizliği bozan bir ses duydum.

Ağlama sesi  geldi sanırım çalılıkların arkasından geliyor yönümü otrafa doğru döndürdüm bir tane kız çocuğu vardı vicudumda yine karıncalanma hissi sardı

Tam o kızın yanına doğru gidecekken dünyanın sesiyle arkamı döndüm

"Kayra abla niye yerinden kalktın" gelmiş çok yorulmuş görünüyordu
"Sen geç geldin bide azarı ben işitiyorum Seni merak ettim nereye gittin?" Dedim gülerek

"Başka bir yere saklanmaya gittim çünkü aynı yere  saklanırsam bizi  daha çobuk bulurlarmış"

Bu bilgiyi ona kim söyledi ama artık  şaşırmıyorum "kayra abla biz yerimizi nasıl bulacağız"

Çok haklı nasıl bulacağız  yerimizden çok uzaklaşmıştik geri gitmek çok zor olacak

"Bilmiyorum buralar daha tehlikeli olmadan gitmemiz lazım" dedim

"Bayra bir geceliğine burda yatsak yarın sabah buluruz yerimizi olamaz mı?"

"Olamaz  olamaz burada kalmayız torağın üzerinde yatamayız yaprak toplamamız lazım ama onu yapmak içinde çok geç"

"Hayır bence okadar geç sayılmaz hadi  toplamaya başlıyalım "

"Yapma!" Bağışlar gittikçe yükseliyor  anlamazlık içersinde dünyayla birmirimize baktık sesin geldiği yer yine çalılıkların arkası

Vicudumdaki karıncalanma hissi dahada yoğunlaşıyor  sanki birileri vardı ama o değil başkaları.

Galiba onları hissedebiliyorum  Eskiden böyle bir şey olmuyordu yeni başlamış
Deliriyorum sanırım bunun gerçek olma olasılığı ne kadar mümkün ama gerçi en az  uçan insanların olması kadar mümkün

Hâlâ ses geliyor
yönümüzü çalılıklara doğru yönelttik dünyanın elini tuttum tam bir adım atacakken ayaklarım bedenimi kaldırmadı bir ağacın kenarına düştüm

Kalkmaya çalıştım olmuyordu dünya endişeli gözlerle bana "kayra abla iyimisin?"

Sonra çalılıkların oraya  koşturan bir adam gördüm onu izliyorum dünyaya cevap bile veremedim

Adam çalılıklara vardığında kızın sesi daha çok arttı kızın Söylediğinden anladığım tek bir cümleydi yardım et  diyordu arada adamın  sesi geliyor ona tamam iyi olacaksın diye teselli veriyordu

Daha fazla dayanamamış olacak ki yüksek patlama sesinin ardından adamın bedeni  saniyeler içinde yere yığıldı

Buda insanların insaflarını kullanarak kurulan bir tuzak mi   gördüklerimden  dolayı başımdan aşağıya kaynar sular döküliyor gibi

Eğer  benim ayğım böyle olmasa  belkide bizde  gidip ölecektik  bedenimdeki karıncalanma hissi  azalıyor  sanırım uzaklaşıyorlar  ama hala  buralardalar.

"Kayra abla sana birşey sorabilirmiyim?" Dedi dünya

"Sorabilirsin"
"Bunlar neden bize birşey yapmıyorlar yapmalarını istemiyorum ama merak ettim acaba  bizi unuttular mı?"

Hiç zannetmiyorum o kadar kolay vazgeçeceklerini 

"Bilmem belkide bizden korkuyorlardır" Evet baya komik bir laf
Dünya içinden birşeyler  mırıldandı anladığım tek  şey buydu
"Sözünü tuttu" ardından gülümsedi bunu onun  için söylediğini anladım

Yine ayağa kalmayı denedim sanki ayaklarıma milyonlarca iğne batırıyor gibiydi

Artık burada yatmak zorundayız çünkü ayağa kalkamıyorum  olmuyordu

"Dünya burda kalmaktan başka çaremiz yok" dünya kafasını sallayarak yanıma oturdu
"Tamam olur"

Bende ayaklarımı uzattım toprağın soğukluğu butun bedenimi sardı  kafamı ağaca yasladım

Gözümün önüne adamın öldüğü zaman canlandı bittikçe tekrar tekrar baştan alıyordu o en sonunda gözlerimi kapattım ve kısa bir süre sonra uykuya daldım

🪽

Kayra!! Dışardan gelen bu sesle uyandım hava çok sisliydi

karşımdaki kişiyi görünce kısa bir şok geçirdim bu nasıl olurdu

o gözümün önünde evi yanmıştı oda evin içindeydi karşımda gördüğüm kişi Açelyaydı

"Na-sıl kurtuldun"
Çok üzgün görünüyordu kafasını
İki yana sallayarak
" hâlâ kurtulmuş sayılmam"

"Nasıl yani seni ölü sanıyorlar ama sen ölmemişsin nedemek hala  hâlâ kurtulmadım"

"Senin yüzünden hepsi
bütün insanlar artık senin yüzünden ölücek onlar kazanacak" ben ne yaptım?
"Neden ben ne yaptım"

" O sana çok yakın sende ona gittikçe yakın olarak çok büyük  birşey yapıyorsun  Ondan uzakdur!"
"Kim kimden?"
Açelyanın sesi gittikçe kısılıyordu görüntüsüde sise karışıyordu

Kimden bahsettiğini duyamadım

kimden uzak duracağım  kim bana yakındı anlam veremedim  sonra tamamen yok oldu birden bütün benim karıncalandı

sonra birinin elini ensemde hissettim okadar sıkıyorduku gözlerimden yaşlar geliyordu

elini çekti sonra ensemden sırtıma doğru sıcak bir sıvı  aktı

🪽

Ensemdeki ağrıyla gözlerimi açtım güneş daha yeni kendini gösteriyordu, sanırım ruyadan etkilendim

Elimi enseme götürdüğümde  elimin her tarafına kan bulaşmıştı

Gözlerimden yaşlar gelmeye davam ediyor bu bir rüya değilse açelya gerçekten yaşıyorsa ve bana heber vermek için geldiyse
Yok yok ben iyice deliriyorum 

Ama yinede  benim için bir mesajla  kimden uzak duracağım peki  onu söylemesine izin vermedi ben kime yakını.?

Pekiya kim bana insanlığa zarar olacak kadar yakın?

Sorularım gittikçe çoğaldığı gibi cevaplarını bulamakta  zorlaşıyor

ama bulacağım  bulmalıyım.

"Burada insanlar yok edilir veya unutulur buna unutulmak denirse tabi nasıl anlatılır bilmemki yalnız bile değilim..."