KANATLILAR (DÜZENLENECEK)

11. "ŞÜPHE"

Düzenlendi ✔

Yavaşça tişörtü biraz kaldırdı sargıyı dikkatlice kaldırımaya başladı onu yaparken hâla kan akıyordu

Canım çok acıyordu daha bişey yapmamıştı bile  buna dayanamayacağımı biliyordum
Ayağa kalkıp demir çekmeceden bir şeyler aldı ne aldığını görmek istemiyorum gözlerimi yavaşça kapattım
yaramın üstüne sıcak bir metal batırdı

Sanırım bıcaktı onu yapmasıyla sanki bütün bedenim diri diri yanmaya başlıyordu

Gözlerimi daha sıkı kapattım bağırmamak için kendimi zor tutuyorum ama acıyla inlemelerime engel olamıyorum  dudaklarımı birbirine bastırdım bıçağı kurşunun dibine soktuğunu hissettim

Tırnaklarımı avucumun içine tüm gücümle bastırmaya başladım daha fazla dayanamayacağim başım dönüyor
Göz yaşlarımı tutamadım yavaşça akmaya başladı

"Dur" dedim sesizce  benle eş zamanlı olarak   kapı açılma sesi geldi ardından kapı geri kapandı sonra yaramın üstüne iğne batırdı

Yavaş yavaş bedenimdeki acı geçmeye başladı gözlerimi açamadım açamadım dakikalar sonra sesiyle irkildim

"Yaptım" gözlerimi açtım elini bana uzattı tuttum yeniden kucağına alarak  beni odaya geri  götürdü yatağın üzerine oturdum ama hâla ayağım üzerine basamıyorum  ona teşekkür etmem lazım beni kurtardı en azından bunu yapmalıyım.

"Teşekkür ederim" dedim   yüzüme bakmadan konuştu "Önemli değil Bir kaç gün sonra yere basamaya başlarsın ama karnındaki için aynı şeyi söylemem onun iyleşmesi için baya zamana ihtiyacı var "
Deyip odadan çıktı
Kafamla onayladım bunları bana söylerken benle göz teması bile kurmadı garip biri çok garip belki burada istemiyor beni
Hayır tabiki istemek zorunda değil ama o zaman neden getirdi yada sadece huyu öyle sert biri  Dünya gülerek  içeriye girdip   yanıma geldi

"Nasılsın?" Dedi
"İyiyim ama lütfen  sakın bana uyu dinlen deme çünkü artık aşırı uykum gelene kadar uyumayı düşünmüyorum bence on gün falan uykum gelmez herhalde"

Birden gülmeye başladı yanaklarındaki gamzeleri ortaya çıktı ilk defa onu öyle gülerken görüyorum bende güldüm nraber  mutluyuz

"Tamam söylemiyeceğim söz veriyorum abla deftere buraya nasıl geldiğimi bize ne olduğu yazıyordun ya hani"

"Evet" dedim

"Bana gösterirmisin? Çok merak ettim"

"Çok mu merak ettin?"

"Evet"

"Peki tamam"

Işığı açıp Çantamı bana doğru uzattı fermuarını açtım defteri  içinden çıkarttıp içindekileri dünyaya göstermeye başladım

En sonunda benim uyuduğum zamana baktım dünyanın bana anlattığı yerler yırtıktı  bunu kim yaptı bunu o çocuğun yapma ihtimali varmi ama neden yapsınki neden okusun bir ihtimal daha var Eğer bunu o yaptıysa kanatlı olma ihtimali var yapma böyle kayra seni kurataran birini hakkında ku kadar paranoyaklaşma

Ama yinede beki dünya bakarken yanlışlıkla yırtmıştır diye dünyaya sordum gerçi özenle yırtılmış gibi dünyanın yırtmış olmasını istiyorum yoksa ne olursa burada daha fazla kalamayız

"Dünya sen bu defteri ben yokken hiç baktın mı"
"Kafasını sallayarak "Hayır hem bakmış olsaydım neden bir daha bakmak isteyim ki  neden birşey mi oldu?"

"Evet senin bana anlattığın ve benim ilk uyandığım zaman da  gelen adam onu bir kere daha senle ayrıldığımız zaman görmüştüm
yüzünü hatırlamıyorum ama yaşananları hayal meyal hatırlıyordum buraya hatırladıklarımı yazdığım şeyler yok"  O Adam hakkında yazdıklarım artık ne aklımda vardı nede defterde

"Eee ozaman biz nerden öğreneceğiz kimin yaptığını"

"Arıyazağız"

"Nereyi?"

"İlk önce burasını"

Buna mecburum  tam ayğı kalkmayı denicektim ki dış kapıdan ses geldi birden ikimizde sustuk hava iyice kararmıştı her yeri sessizlik kapladı

Sonra bizim oturduğumuz odanın kapısı çalındı  içeriye girdi elinde bir tane krem kutusu gibi değişik bir şey var

bana doğru gelip  kutuyu  uzattı ben alırken bunları söyledi

"Her gün bunu yaralarına  sür ondan sonra yeni bir bezle sar daha çabuk toparlanır yürümeye başlarsın karnın için ayrı başka birşeyde yaparım şimdilik ikisinede bunu yap  tamam mı?"
Sustum o an cevap veremedim ses tonunu yükselterek bir daha sordu

"Tamam mı?"

"Tamam"  dedim evet doğru çok sert bir adam

Başka bir şey demeden odadan çıktı  onun bir dakikası bir dakikasını tutmuyor ilk gördüğümde bukadar soğuk değildi

Çok garip biri  fazlasıyla böyle olması ne kadar istemesemde, içimdeki şüpheyi daha çok arttırıyor  bulmam lazım hemde en kısa zamanda

"O benden   kendini isilecek kadar bana yakınken
Ben ise onu unutacak kadar ona  uzağım"