KANATLILAR (DÜZENLENECEK)

15. "DEĞERLİSİNDİR"

Gözlerim kapalı Artık zorda olsa soluduğum nefes tükeniyor, onunla  beraber bende.

Bedenimi tek ayakta tutan şey ellerimdeki duvara bağlı olan o ipti

Daha fazla dayanacak gücüm kalmadı  tam öleceğime ikna olmuştum  ellerimden boşluktan aşağıya düştü artık bedenimi ayakta tuta bilecek hiç birşey kalmamadı

Beni kendine doğru çekti bedenimi ona yasladım kafamı kaldırdım ona bakmak için  yaşadığımı söylemek isterdim ama hiç birşey yapamıyorum bana birşeyler söylüyor

duyamıyorum cevap veremiyorum

"Anlıyamıyorum" dedi sadece onu duydum
arada kelimeler duyuluyor ses çok buğuk geliyor  gittikçe daha çok sesizleşiyor en sonunda yok oldu

🪽

Gözlerimi yakınlardan gelen bir ses yüzünden açtım etrafıma baktım aynı evde ilk geldiğimiz odada yatağın üzerineyim yaşıyorum gelmişti.

Üzerim değişti başka bir tişört vardı yine bedenimden büyük yapalım yeni bir bezle sarılmış

Şaşırıyorum tanımadığı bir kıza neden bukadar yardım ediyor  kendini tehlikeye atıyor? 

Yataktan kalktım cama baktım camı çatlatacak kadar birisi taş atmış galiba ordan ses çıkmış aşağıya baktım biri vardı bir tane kız cama baktı göz göze geldik birden bir kaç adım geriye gittim

Başım dönmeye başladı yatağın üstüne oturdum bileklerim ipten dolayı morluklar çıkmış bi bu eksikti zaten

Aklımda bir soru var acaba yaşayan insan varmı kapı açıldı gelen buğraydı "Birşeymi oldu iyimisin? " dedi kafamı kaldırıp "Biraz başım döndü iyiyim" dedim

"Sana birşey sora bilirmiyim?" dedim sabırsız bir sesle

"Tamam gel aşağıya yemek yerken sorarsın" dedi

Aşağıya indik masada kahvaltılık bir şeyler var masaya oturduk
"Sorabilirsin" dedi Sakin bir sesle y

Yemeğe başlamak için çatalı eline aldı derin bir nefes aldım "Bizden başka yaşayan insan kalmış mıdır?"

Sorumu sorar sormaz çatalı elinden bıraktı onla göz teması kurmak için gözlerini bakmaya çalışıyordum o benden gözleri kaçırıyordu en sonunda gözlerimiz buluştu, sıkıntılı bir nefes verdi ve cümlesine başladı

"Varlar" dedi sözü her zamanki gibi  kısaydı ama sorumu cevaplamıştı ben devam ettim "Neden onların yanında değiliz neden gitmiyoruz"

"Neden benden memnun değilmisin?"
"Hayır onunla alakası yok"

"Onların yanı güvenli değil gidemeyiz"
"Hayır gideriz  yani giderim  belki yardım edebilirim belki sende edebilirsin" dedim
"Gidemeyiz gidersek ölürüz"

Dedi ses tonu sinirliydi anlamıyorum neden böyle yaptığı benim için ateşlere geldi bizi dünyayla kanatlıların yanından kurtardı ben onun için neyi ifade ediyorum sandalyeyi geri çekip ayağı kalktım

"Tamam ben gidiyim ozaman" dedim oda ayağa kalktı hemen karşıma geldi kafamı kaldırıp göz göze geldik sesini biraz sakinleştirerek

"Burada bile seni yakmaya çalıştılar dışarıda olduğunu bi düşün ölürsün"

Duymak istediğim cevabı alamamış ama ne cevap duymak istediğimi bilmezken davam ettim
"Olsun ölürüm sanki arkamdan  ağlayacak birimi var en azından çabalamış olurum" dedim kafamı öne eğerek