KANATLILAR (DÜZENLENECEK)

24. "ANI YAŞA"

Dıştan görünüşüne nazaran Evin için oldukça geniş
Ggirdiğimiz odada ikili koltuklar var önünde Birtane sehpa  üzerinde meyveler var sanırım dünya için koymuş   peki bu meyveleri nerden buldu?

"Sanada getiriyim mi istermisin" dedi yumuşak bir ses tonuyla
Açlığımı  hissetmiyorum sanırım  alıştım  açıkçası artık verilen şeylere güvenemiyorum

Sadece kafamı sallayarak
"Teşekkür ederim" dedim
"Ah! Afedersin sormamam lazımdı" deyip odadan dışarı çıktı elinde bir tabakla geldi bana doğru uzattı elime aldım "Ye lütfen" dedi

Onu kırmam adına elime bir dilim elma alıp yemeye başladım yanıma oturdu

"Özledin mi" dedi birden bire

Şaşırmış gözlerle ona bakarak "Neyi" dedim

Hafif bir tebessüm ederek "Anneni doğum gününde beklediğin akşam sürprizini deliler gibi alışverişi müzik dinlemeyi işte herşeyi"

"Özledim" dedim durduk, bana dönerek
"Tamam ozaman yapalım" dedi Ona anlamsız gözlerle baktım
"Anlatacağım herşeyi ama ilk önce biraz dinlen istersen yorgunsundur"
Deyip kalktı

kafamı yastığa koyup cenin pozisyonunu aldım durup öylece düşündüm

Kısa süre içinde bütün duygu ve düşüncelerimi kaplamıştı acaba nerde, iyi mi?, yaşıyor mu?,yaralandı mı?
canı acıyor mu?,oda beni benim onu düşündüğüm gibi düşünüyor mu  bunun gibi milyonlarcası oan alıştım sanırım özlüyorum 
Peki ya o?

Düşünceler beni ele geçirmiş 
Gözlerim kendiliğinden kapanıyordu hiç engellemeden izin verdim

...

Gözlerimi geri açtım.  her yer karanlıktı Gözlerim ağrıyor yeniden kapanmak için çabalıyordu ne kadardır uyuyorum   ben? Bedenimi yine sardı o his

Tekrar kapanan gözlerimi dışardan gelen yüksek bir sesle geri açtım bie kadın sesi bağırarak onlara birşeyler diyordu ona cevap olarak toplu bir sesle kısa bir kelime söylüyorlar

Cama bakmak için bir haraket yaptığımda kolumu kavrayıp benim geri uzanmamı sağladı

Nedenini bilmediğim bir şekilde içimden bir ses bana buğranın en yakınımda olduğunu söylüyor sanki o hissi verdi bana

Yanımda kimin olduğuna bakmak için koltuğun alt tarafına baktım kimse yoktu

Korkmuyorum ... bu his bana bir şeyler hatırlatıyor buğrayla karşılaşmadan öncede hissetmiştim yine bir yere gitmemi engellemişti
Sadece bu değil buğrayla her göz göze geldiğimizde tenim her tenine değişince bu his kaplıyor beni bu karıncalanma hissinden ayrı buğraya özel..

Anlayamıyorum ama sanki taşlar yerine oturuyor gibi

Gözlerimin önünde gözleri geldi birden bire, sanki ilk ve sonkez bakarcasına   gözlerindeki mavilere daldım....

🪽

Kadının Türkçe konuşmaması Dikkatimi çekti tekrardan kulağımı ona verdim
"Devam edebilirsin" diyordu birisine

"Evet..." dediğinde gözlerim birden açıldı bu-buğranın sesi hayır hayır yanlış duyuyorum saçmalıyorum

"Hatasız devam edeceksiniz" deyip anlamadığım birşeyler söyledi  diğerlerini tam duymadım..

Kulağımda onun sesi yankılanıyor
Ya deliriyorum yada beynim bana oyun oynuyor o değil o olamaz hem olsada ne değişecek vazgeçebilecekmiyim?