The Last Gumiho [OSH X SJH]

part 22

"Jihyo, kita jumpa parents saya ye yang kita akan kahwin. " kata Sehun sambil tangannya bertautan dengan tangan Jihyo.

Mereka kini sedang pulang ke rumah kerana hari semakin malam. Sehun yang risau akan keselamatan Jihyo sanggup menemani Jihyo pulang ke rumah dan memastikan Jihyo pulang dengan selamat.

Jihyo pun berhenti berjalan sambil menundukkan kepalanya .

"Kenapa berhenti ni? " Sehun turut berhenti lalu memandang wajah sugul Jihyo.

"Sehun, macam mana kalau parents kita dua dua tak setuju? " soal Jihyo resah.

"Don't worry about that. Saya janji akan pujuk mak saya agar setuju dengan perkahwinan kita. Tentang parents awak, saya akan jumpa mereka bila sudah tiba masa sesuai. Saya akan pastikan yang mereka setuju. Aish... Jihyo jangan lah risau," kata Sehun sambil mengusap rambutnya walaupun jauh di sudut hati dia juga turut risau sekiranya lamarannya ditolak mentah mentah oleh ibubapa Jihyo.

"Eomma awak je? Appa awak? "

"Oh... Tu.. Appa saya dah lama tak ada. " kata Sehun selamba.

"S-sorry... Saya tak bermaksud pun.. Takziah. " Jihyo pula yang rasa bersalah sebab tanya.

"Takpa. Lagipun saya tabah. " kata Sehun lalu senyum.

"Kalau lah saya bukan gumiho, kan Sehun. Tentu dah lama parents kita okey je. " keluh Jihyo

"No, dont blame yourself. It's our fates to be together. Lagipun kalau awak sama jenis macam orang lain, tentu awak milik orang lain. Saya lagi rela awak milik saya sebagai gumiho daripada awak werewolf tapi mate orang lain."

"Tapi kan Sehun.... " Jihyo mengeluh lagi.

Sehun setia menanti kata kata Jihyo disisi.

"Macam mana kalau awak jumpa mate awak suatu hari nanti? Awak akan tinggalkan saya ke? " kata Jihyo tenang, namun sebenarnya dia agak sedih.

Sehun terkejut mendengar soalan Jihyo itu.

"No! I won't ever let you go for the rest of my life. I'm sure you're my mate. Jihyo, jangan jadikan perbezaan siapa diri kita sebagai penghalang untuk kita bersama. Saya janji, saya takkan tinggalkan awak atas apa perkara sekalipun, because you're mine as always. " bisik Sehun. Dia sangat sayangkan gadis dihadapannya dan dia sanggup mengorbankan apa yang dia ada.

"Well, well, well.... Let's see what i have here. Two lovebirds? Hi, Jihyo. Still remember me? " celah seseorang dari hadapan mereka.

Jihyo dan Sehun tergamam melihat seorang lelaki berkulit putih pucat sedang menghampiri mereka.

"Jihyo, berdiri belakang aku sekarang. " arah Sehun dan mula membentuk pertahanan. Jihyo segera berlari ke belakang Sehun dengan perasaan takut. Dia sembunyi daripada lelaki itu dan memeluk erat pinggang Sehun. Macam mana kalau lelaki itu dengar perbualan mereka tadi?

"Kau siapa? " soal Sehun tajam.

"It's nothing necessary. You don't need to know me. I'm here because i want to take what's mine. " kata lelaki itu tidak lekang dengan senyuman sinis. Pandangannya jatuh kepada Jihyo. Alangkah rindunya dia pada Jihyo setelah lama tidak jumpa.

"Apa perkara mengarut kau cakap ni? Berhambus sebelum terlambat. " kata Sehun. Perasaannya mula berasa kurang enak setelah kehadiran lelaki itu muncul di hadapan mereka. Tambahan pula dari tadi matanya memandang Jihyo lagilah Sehun bertambah berang.