CHAPTER FIFTY SEVEN

34 1 0
                                    

Leandros' POV


Grabe, ang dami kong nakain kaysa kay Karen. Hindi ko alam kung mahihiya ba ako o hindi. Pero, sabi naman niya, ayos lang naman.


Basta, naka-ngiti siya habang kumakain kami, ayos na din sa akin 'yon.


Nagising ako sa alarm ng phone ko. Akala ko nakatulog ako dahil sa pagod. Hayun na pala ang effect ng hiniling ko, dahil nakita ko na may singsing ako na suot sa darili. Ibig sabihin, magkasama na kami ni Vicky. Kasal na kami.

Pero, nanginig ang mga kamay ko nang mabasa ko 'yon notif sa cellphone ko. Hindi ko alam kung bakit napunta ako dito sa mundo na 'to, wala namang Vicky na sasalubong sa akin. May pangalang Vicky, pero, nasa puntod na pala.


Bumalik na ako sa bahay. Hindi ko alam kung kaninong bahay 'to. Dito ako nagising, eh. Umupo na lang ako sa sofa. I-check ko na lang ang mga gamit dito, baka nga sa akin.


Paakyat na sana ako ng hagdan nang may pumindot sa door bell. Tumingin ako sa digital watch ko, 8:30 na ng gabi.


Lumabas ako at pumunta sa gate para buksan. At siya ang naka-pindot ng door bell.


"Hoy! Leandros!" bati na lang ni Bianca sa akin habang may hawak siya na papel at naka-ngiti.

"Buhay ka?!"

Bigla na lang nawala ang ngiti niya. "Ayaw mo na mabuhay ako, Leandros?"

"Hindi, ah. Joke lang 'yon."  sagot ko. "Tara, pasok ka muna." Gumilid ako para makapasok siya. Tinuro ko din ang main door, baka lumiko kasi 'to.

"Hoy, sa'yo ba talaga 'to?" tanong niya nang makapasok ako. "Ang laki naman masyado kung ikaw lang ang nakatira dito."

"Actually, diyan sa sofa na 'yan." tinuro ko ang sofa nang makarating ako sa kinatatayuan niya ngayon. "Diyan ako nagising after ko humiling."

"Ah." Hayan na lang ang nasabi niya habang nililibot pa ng kanyang mata ang bahay na 'to. Ganoon ba kaganda ang bahay. . . Ko?

"Pwede ka umupo, Bianki." nang sabihin ko 'yon, dahan-dahan siyang tumingin sa akin. Naka-poker face na ang dating Cancer Protector.

"Naalala mo pa pala 'yan nickname mo sa akin." 

"Aba, siyempre! Ikaw lang naman ang kilala kong 'Bianki' sa mundong 'to." sabi ko na lang sa kanya.

Napa-buntong hininga siya at umupo sa sofa. "Nagkita kayo ni Vicky?"

Umiling ako. "Patay na 'yon." sagot ko saka ako umupo sa single couch.

"Hayan ka na naman, eh. Alam naming lahat na bitter ka kay Vicky, huwag mo patayin 'yon tao."

Napangiti ako nang mapait sa kanya. Nilabas ko na lang ang phone at ipakita sa kanya ang notif na nabasa ko. Actually, naka-set as reminder na pala 'yon sa calendar. Tinutok ko sa mukha niya ang phone.

"Hindi ako nagbibiro."

"Hoy." mahinang sabi niya. "Bakit?"

Nilayo ko na ang phone sa kanya. "Hindi ko alam kung bakit. Hiniling ko lang na makasama ko si Vicky." tumingin ako sa kanya. "May mali ba sa hiniling ko?"

"Hayun 'di ba ang gusto mo?" tanong niya saka ako tumango. "Baka magkasama na talaga kayo, Leandros."

Hindi siya tumingin sa akin, sa kamay ko siya nakatingin. 

Revision Of FateTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon