No one can understand me
Kimse beni anlayamaz
Like you can understand
Senin anlayabildiğin gibiCameron'ı tam üç yıldır tanıyor.Altı aydır da gerçek Cameron'ı tanıyordum.
O okulda ki herkesin taptığı çocuk değildi.Eğer Cameron'ı o gece uyuşturucu kullanırken yakalamasaydım onun havalı bir züppe olduğunu kabul etmeye devam ederdim.Ama o geceden sonra gerçek Cameron ile tanıştım.
O kırılgandı,o aptaldı,o acı çeken bir zavallıydı,o arkadaşlarına değer veren biriydi,o annesi için herşeye göğüs geren,o ablasına olan nefretini saniyede unutan sessizce yardım çığlığı atan gençti.
O okulda ki acımasız değildi yada her gece başka kızla yatan bir tip değildi.Tanrım,eğer Amy onu aldatmasaydı ona evlenme teklifi edecekti.O aşkı gerçekten ciddiye alan biriydi.Ve şans ona hiç gülmedi.
İşte Cameron'ın buydu sevdiği şeyleri kaybetmek istemeyen.Herkesten gerçek kimliğini saklayan aptal bir ucubeydi.
Ve ben bunları yiğeniyle oynarken düşünüyordum.Sanki acılarla dolu maskesini çıkarmıştı.Cameron'ı içten bir gülümsemeyle en son ne zaman gördüğümü hatırlamıyordum.
Sanki yiğeni ona iyi geliyordu.Belki de yiğenini bavula atıp yanımıza alsak kimse için sorun olmazdı.
"Malesef Mia'ın uyku vakti geldi" sonunda çünkü benimde uyku vaktim gelmişti.Planlarım arasında burda kalmak yoktu ama Sierra kalmamızı istedi ve Cameron hemen kabul etti.Bana fikrimi soran dahi olmadı malesef burada tıkılıp kaldım.
Şikayetçi değilim Sierra cidden çok iyi biri hatta çok iyi bir aşçı ama yine de eve gitmek istiyorum.
Cameron hiç istemeyerek yiğenini ablasına verdi.Sierra kızı ile odadan çıkınca Cameron yanıma geldi "Çok yorgun hissediyorum kendimi"
"Saatlerdir Mia ile oyun oynuyorsun, eh yaşıtını bulunca oynaman normal tabi"
"Black o kadar yorgunum ki sana cevap bile veremiyorum"
"Atladığın birşey var Dallas sen yorgun olmadığın zamanlarda da bana cevap veremiyorsun"
Cameron tam elinde ki yastığı bana fırlatıcakken Sierra odaya girdi "Birşey mi kaçırdım"
"Hayır,bu bizim her zaman ki halimiz" dedi Cameron yastığı bana doğru fırlattı ama yanımdan geçip yere düştü.Beceriksiz.
"Sizin odanızı hazırladım" Cameron ile birbirimize baktık.Filmlerde hep böyle olur nedense koskacaman evde bir tek oda müsait olur ve malesef çiftimiz birlikte yatmak zorunda kalır.Eğer şuan öyle birşey söz konusuysa gider Mia'ın beşiğinde yatarım.
"Biz aynı odada mı kalıcaz" merakla Sierra'ya baktım "Evet" dediğinde başka nerede yatacağımı düşündüm.Mutfak tezgahına bile razıyım.
"Aynı yatakta değil dimi" o an Cameron'a döndüm oda ablasına bakıyordu ama sanki durumdan...ah neyse.
"Ah,hayır ranzalarda,diğer misafir odasını daha yeni boyadığımız için orası müsait değil" kendimi aptal bir gençlik filminde hissediyorum.Benim filmimde son sahnede öpüşme değil de yumruk olurdu ama neyse.
"Alt ranza benim Black" yorgun olduğum için onunla uğraşmadım yoksa alt ranzayı kolay kolay asla ona vermezdim.
°°°
"Tekrar iyi geceler" Sierra odadan çıkınca sessizlik oluşmuştu doğal olarak.Ama ben doğal değildim lanet olsun ki uyuyamıyorum.
Garip bir huyum daha başkasının evinde özellikle de bugün tanıştığım birinin evinde kendimi güvenli hissedemezdim ve bir türlü uyuyamazdım.