DARBE (+18)

BÖLÜM-13

Aslında onu demek istememiştim.

Ben küçük bir bahçesi olan, kutu gibi bir ev de yaşlanmak isterdim ahşap kaplı olabilirdi ah abartmaya başlıyorum sanırım , 3 - 4 katlı büyük evimizde birbirimizin yüzünü görmeden günü bitirmek değil. Herkes bir arada olmalıydı. Evde bir dadı bile istemezdim. Herşeyiyle ben ilgilenmeliydim bebeğimin.

Çocuklarımızla beraber bol vakit geçirebileceğimiz, teknolojiden olabildiğince uzak bir ev. Kitaplarla dolu bir ev.

Bu ev Grey Malikanesi olmamalıydı. Olamazdı.

Yatağımda ilk uyuyan kadın sensin demişti evet ama, kırmızı odayı seneler sonra yenileyip çocuğumun odası yapamazdım. Onlarca kadının sesi sinmiş duvarlara bebek ağlamaları anormal gelirdi.

Bana da öyle.

Bunları düşünmek için erkendi. Hayal etmek için bile.

Christian'a bakıp yüzümdeki ellerini öptüm.

"Öyle demek istemedim Bay Grey." Sıcak bir gülümseme yollamaya çalıştım.

Kollarımdan ayrılıp çalan telefonuna yöneldi. Kimin aradığına bile bakmadan gerginliğini yansıttı.

-Beni rahatsız etmeyin demedim mi?

(Karşı tarafın cevabı sonrası yüzüme baktı.)

-Ne? Tamam geliyorum siz hiçbir şey yapmayın.

Etrafta bakındı. Anahtarlarını cebine koyup ceketini giydi.

"Ana gidiyoruz. Seni evine bırakırım."

Neydi bu şimdi, daha yeni gelmiştik ne oluyordu?

"Bana bir açıklama yapmayacak mısın Christian?"

Başını ellerinin arasına aldı oradan saçlarına götürüp arkaya doğru çekti.

-Ana şimdi değil.

Cevap vermedim.

Çantamı bıraktığım yerden alıp kapıya yöneldim, arkamdan geliyordu.

Kırıcı olduğunu görmüyor muydu? Ağlamamak için dolan gözlerimi kapadım derin bir nefes almaya çalışıp asansöre yöneldim.

Sessizdik. Bencil davranmayı bırakarak gerçekten kötü birşey olup olmadığını merak etmeye başlamıştım.

Yine de sormak istemedim.

***

Arabaya bindik. Kapımı açma nazikliğini bu sefer göstermese de bindiğim gibi emniyet kemerimi taktı.

Arabayı hızla sürüyordu. Zenvo ST1 altımızdaki asfaltı kaygan yağ misalı geçiyordu.

Korkmamak elimde değildi gerginliğimi parmaklarımdan çıkartıyordum. Kenetlediğim parmaklarımı sıkıştırarak kıpkırmızı yapmıştım bile.

***

"Yarın seni arayacağım güzelim."derin bir nefes alarak söylemişti. Gülümseyip arabadan indim.

Apartmanın kapısına bakıp çantamda anahtarlarımı ararken iç çektim , uğramadığım evimde Bella beni gördüğüne şaşıracaktı.