DARBE (+18)

SON BÖLÜM DEVAMI

Thomas Harbidyn'in  ağzından...


***


Green-Wood mezarlığı hep kasvet vermiştir bana.
Kıyısından geçmek bile Grey'in suratını asarken, onun geçmişini anımsatırken, bir varlığı daha oraya gömülmüştü.
Bir parçası  daha kopmuştu yüreğinden.

Anastasia'nın mezarlığını ailesininkinin yanına koydurmuştu.
Anastasia Grey olarak .

İç çektim.
 
Eşlik ettiğim Christian, kaba gözlüklerini indirip, kırmızı demetler yerleştirdi kadınının başucuna.
Toprağını okşayıp sertleşmiş bakışlarını ailesinin mezarında gezdirdi.

Biraz arkasında onu izlediğimi fark edip, yüzünü bana dönmeden konuşmasına devam etti.

"Thomas. Yıllardır yanımdasın. 
Lanet hayatımın bana neler getirdiğine en başından şahit oldun.
Ben Anastasia ile bu lanetin geçeceğine inanmıştım.
Onunla hayata yeniden umut edip  seni seviyorum derken, tekrar bir darbe aldım.
Artık  tekrar ayağa kalkmak gibi bir arzumda yok, inancım da. 
Ben bunun için yaratılmışım.
Hakim olmak için.
Kimseye bağlı kalmadan, bir ailem olmadan, sevmeden..
Acı vermek için yaratılmışım.
Sevdiklerimi teker teker kaybederken, isyan etmekten de usandım artık, etmiyorum.
Anlıyorsun değil mi?
Bana artık hak veriyorsun.."


Anastasia'nın toprağını avuçlayan Grey'e baktım.

Oturduğu mezartaşında çökmüştü omuzları.
Bir ölüm darbesi daha almak, içindeki şeytana yine güç katıyordu.
Müdahale edemediğimiz saplantıları boy gösteriyordu cümlelerinde.
Konuşmasına devam etmesi için sessizliğimi korudum. 

Aslında konuştuğu ben değildim biliyorum, içini dökmek için mırıldanıyordu sadece. 

"Sevilmeyi de sevmeyi de haketmiyorum Thomas. Bunu bir alınyazısı gibi düşün. Kader gibi."

Cevap verecek gibi olsamda açılan ağzımı kapattım.
Babasının ve üvey babasının mezarlarına da birer demet koyduktan sonra yanımda durdu.

Soluk yüzündeki üzgünlüğünü kaldırıp her zamanki Christian Grey'e bürünmüştü karşımda.
Gözlüğünü tekrar  taktıktan sonra  dişlerini göstererek gülümsedi.

Bu görüntüsünden ürkmüştüm. Önümde bağladığım ellerimi iki yanımda bırakıp yüzüne baktım.

"Tanrı'nın benden istediğini yapacağım Thomas. 
Bu amınakoyduğumun hayatında yine  pislik bir herif gibi yaşayacağım.
Acı vermek, acıdan zevk almak. Anlıyorsun değil mi ?"

Kahkaha atıp mezarlığın çıkışına doğru yürürken arkasından ilerledim.

"Bu kadar darbeyi bana neden verdiğini biliyorum Tanrım."
Christian mırıldanırken hızla önüne geçip arabanın kapısını açtım.

Binmeden önce biraz geriledi ve kollarını gökyüzüne doğru açtı.

Avazı çıktığı kadar bağırdı, 

"İstediğin bu değil mi Tanrım ? Hayatın amına koyacağım!"








***