νομίζω δέθηκα :(

115 15 18
                                    


" Things don't happen for no reason ... They happen to teach you
something.."





Μόλις είχα τελειώσει από μια ακόμα κουραστική προπόνηση ....

Το χορευτικό της Νάντιας ήταν καλό αλλά σκοπός μου ήταν να το τελειοποίησω...

Είχα βάλει μέσα δύο κινήσεις οι οποίες έδιναν μια πιο όμορφη εικόνα για εμάς ...

"Τελειώσαμε για σήμερα ?" Είπε όλο ειρωνεία η Μάντισον ...

Πλέων το είχα συνηθίσει αφού ποτέ δεν με άκουγε όταν τις έλεγα τα λάθη της και γινόταν επιθετική ...

"Ναι κορίτσια .. καλή ξεκούραση και τα λέμε αύριο ίδια ώρα " απάντησα ευγενικά ενώ έπιασα καλύτερα τον κότσο στο κεφάλι μου ...

Τα κορίτσια άρχισαν να φεύγουν σιγά σιγά περνώντας από δίπλα μου ...

Όταν έφτασε η σειρά της Μάντισον με σκουντηξε με τον ώμο της αγνοώντας ότι πλέων είμαι η αρχηγός της ομάδας ...

"Όχι εσύ Μάντισον .. θέλω να μιλήσουμε .." είπα συγκεντρώνοντας τα περίεργα βλέμματα των άλλον κοριτσιών ...

"Τις θες ?" Είπε δίχως ίχνος σεβασμού ...

Είπαμε δεν έχουμε τις καλύτερες σχέσεις αλλά χελόου ένας άλφα σεβασμός δεν θα έβλαπτε...

"Έχεις μάλλον ξεχάσεις ποια είναι η θέση μου και ποια η θέση σου στην ομάδα ... Δεν μπορώ να ανεχτώ αυτή την συμπεριφορά Μάντισον ... Δεν ξέρω τι έχεις πάθει μαζί μου αλλά δεν σου φταίω για τίποτα .. ούτε καν φταίω που αποφάσισες να μου ορμηξεις την προηγούμενη φορά για κάποιο αγόρι ..." Άρχισα να μιλάω με τον επιβλητικό τόνο που αρμόζει στην περίσταση ...

Το ειρωνικό της γέλιο σταμάτησε τον πρόλογο μου. ..

" Ένα αγόρι ? Αλήθεια μικρή μου Άλις είναι ένα αγόρι ? Από ποιον κρύβεσαι ? Από τον εαυτό σου ή από όλους τους υπόλοιπους ... Σας είδα στο στενό Άλις να σε φιλάει .. πιστεύεις ότι οι ηλίθιες δικαιολογίες σου θα με καθησυχάσουν?" Είπε γεμάτη ειρωνεία και χλευασμό προς το πρόσωπο μου ....

"Μάντισον δεν είναι πάντα αυτό που φαίνεται .." είπα προσπαθώντας να διαψεύσω όσα είδε ...

Εκείνη γέλασε ειρωνικά ενώ ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο της ...

"Ξέρεις τι φαίνεται ? Η τρέλα στα μάτια του για εσένα .. Δεν με κοίταξε ποτέ Άλις όπως κοιτάει εσένα.. ζήλεια λέγεται αυτό όχι απέχθεια .... Γιατί από όταν ήρθες όλα άλλαξαν .. " είπε κουνώντας το κεφάλι της λυπημένη ....

•𝒸𝒽𝒶𝓃ℊ𝒾𝓃ℊ 𝓉𝒽ℯ 𝒹𝒶𝓉𝒶•Where stories live. Discover now