•𝒸𝒽𝒶𝓃ℊ𝒾𝓃ℊ 𝓉𝒽ℯ 𝒹𝒶𝓉𝒶•

Μια μονή κλίνη ψυχιατρείου παρακαλώ..

"  Alice : How long is forever?

White Rabbit: Sometimes, just one second..."

~ Alice in Wonderland

Όλοι με κοιτουσαν με σηκωμένο φρυδι...

Ακόμα και η προσοχή του Κρις είχε στραφεί πανω μου...

"Θα μας εξηγήσεις? " απαίτησε ο αδερφός μου...

Δηλαδή τόση ώρα δεν του εξηγώ?

"Τόση ώρα σου λέω ότι μια γάτα μου επιτέθηκε μέσα από έναν κάδο γιατί τραγουδουσα Ζοζεφίν" είπα για ακόμα μια φορά..
.

Ήταν το πιο έξυπνο πραγμα πιυ σκέφτηκα θέμα?

θυμηστε μου να αυτοχαστουκηθω μετά..

Με τα πολλα ανέβηκα τα σκαλιά και μπήκα στο δωμάτιο μου..

ΑΑΑΑ ΑΑΑ ΟΙ ΖΟΥΛΟΥ ΜΟΥ ΕΠΙΤΙΘΟΝΤΑΙ...

Άκυρο εγώ είμαι...

Αφού παρατήρησα τα μπέρδεμα με το αίμα μαλλιά μου και τον καφέ από το ξεραμένο αίμα λαιμό μου κοίταξα τα βρώμικα ρούχα μου ...

Είχα σκουπίσει τον διάδρομο του σχολείου λογικά ..

Άρχισα να βγάζω προσεκτικά τα ρούχα μου προσπαθώντας να μην τραυματισω το ήδη μελανιασμενο πρόσωπο μου ..

Ελπίζω τουλάχιστον η άλλη να είναι σε χειρότερη κατάσταση ...

Τι ?

Τσάμπα έπαιξα πρώτη φορά ξύλο ?

Μπήκα μέσα μέσα στην μπανιέρα προσπαθώντας όσο το δυνατόν περισσότερο να μην χτυπάω τις πληγές μου ..

Έβαλα το σαμπουάν στα μαλλιά μου και τότε ήταν που άρχισα να φωνάζω από τον πόνο ...

Το τσούξιμο από το σαμπουάν έπιανε κάθε κύτταρο της πληγής μου ...

Την ηλιθιότητα μου μέσα ...

Ξέπλυνα όσο πιο γρήγορα μπορούσα το κεφάλι μου και βγηκα έξω ...

Κοίταξα για ακόμα μια φορά το τρομαχτικό είδωλο μου ...

Μια γρατζουνιά έκανε την εμφάνιση της από το φρύδι μου περιμετρικά του προσώπου μου ενώ άλλη μια υπήρχε πιο βαθιά στον λαιμό μου που έβγαζε αίμα ...

Άμα την δω τώρα μπροστά μου θα πάθει χειρότερα ...

Πώς θα κυκλοφορήσω εγώ έτσι έξω ..

Ακόμα και ο καθρέφτης άρχισε να ραγίζει ...

Άνοιξα ακόμη λιγο το μπουρνουζι με τα Δαλματίας παρατηρώντας μια τρίτη γρατζουνιά στην αρχή του στήθους μου ..