•𝒸𝒽𝒶𝓃ℊ𝒾𝓃ℊ 𝓉𝒽ℯ 𝒹𝒶𝓉𝒶•

Μακριά σου ...

"𝐒𝐮𝐧 𝐢𝐬 𝐚𝐥𝐨𝐧𝐞 𝐭𝐨𝐨  ,
𝐛𝐮𝐭 𝐢𝐭 𝐬𝐭𝐢𝐥𝐥 𝐬𝐡𝐢𝐧𝐞𝐬 ..."

Έπειτα από την πολύωρη χειρουργική επέμβαση καθόμουν πλέων στο κρεβάτι της κλινικής...

Οι τύψεις με έτρωγαν από την στιγμή που πήρα αυτή την απόφαση αλλά δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς ...

Είχα όνειρα , προσδοκίες για αυτήν την ζωή ...

Ήθελα να ζήσω ...

Όλα πλέων είχαν γίνει ξεκάθαρα στο μυαλό μου ...

Δεν θα μπορούσα ποτέ να γυρίσω Ελλάδα ...

Άναψα ακόμα ένα τσιγάρο προσπαθώντας να πείσω τον εαυτό μου ότι αυτή η έκτρωση ήταν για το καλό μου ...

Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσα να μεγάλωνα ένα παιδί μόνη μου και κυρίως μαζί με τον Κρις....

Κρις ...

Τι να κάνει τώρα άραγε ?

Λες να είχε στεναχωρηθεί και εκείνος άμα το μάθαινε ?

Λες να του λείπω ...

Αποκλείεται...

P.O.V. CHRISTOFFER

Το δεύτερο μπουκάλι ήταν ήδη ανοιγμένο μπροστά μου με την ηλίθια μπαργουμαν να γελάει σαν κλόουν...

"Ρε μαλακα ξεκόλλα και πάμε να φύγουμε "  φώναξε ο Ντάνιελ για τρίτη φορά κάνοντας με να νευρίασω ...

Δεν φτάνει που με ακολουθεί σαν σκυλάκι συνέχεια ,έχει και απαιτήσεις ...

Γέμισα το ποτήρι μου πίνοντας ακόμα ένα μονορουφι ...

Καταραμένη γυναίκα. ...

Έριξες μια γαμημένη μαύρη πέτρα πίσω σου αδιαφορώντας για εμένα ...

Όμως εκείνο το σ αγαπώ που μου είπε πονάει περισσότερο...

Γιατί όταν αγαπάς επιμένεις ... ΜΈΝΕΙΣ...

Και εσύ έφυγες ...

Δείχνοντας μου πόσο ψεύτικο ήταν το μεταξύ μας ....

Έφυγες και με κατέστρεψες ...

Μάλλον πέτυχες την εκδίκηση σου γατούλα μου ..

Άραγε περνάς καλά με αυτόν τον φλώρο?

"Δεν υπάρχει εμείς "

Η φράση αυτή με στοιχειώνει...

Πέταξα το ποτήρι στο μπαρ κάνοντας το χίλια κομμάτια....