ꨄ︎𝐑𝐨𝐮𝐧𝐝 𝐨𝐧𝐞 ꨄ︎
"Ποιος σου το έκανε αυτό μικρή μου?"
"Δεν έχει σημασία "
"Έχει για μένα "
"Ξέρουμε και οι δύο πώς δεν έχει"
ꨄ︎𝐑𝐨𝐮𝐧𝐝 𝐭𝐰𝐨 ꨄ︎
"Δεν έχεις κανένα δικαίωμα πάνω μου παρά κάθε άλλο εσένα πρέπει να πάρει ο διάολος "
"Πόσε...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ο ήχος από τα τακούνια ακούστηκε σε όλο τον όροφο ενώ αρκετά βλέμματα έστρεψαν την προσοχή τους στην γυναίκα που είχε επιλέξει ως κυρίαρχο χρώμα στο ντύσιμο της το λευκό ...
Τα μακριά μαλλιά μου όπως πάντα πιασμένα σε έναν αυστηρό κότσο κουνιοντουσαν με χάρη σε κάθε μου βήμα ...
Οι δύο κοπέλες στην ρεσεψιόν αγνοώντας το εργασιακό περιβάλλον που βρίσκονταν συνέχισαν την κουβέντα του ακάθεκτες...
Φτάνοντας δίπλα τους καθάρισα τον λαιμό μου αφήνοντας τες να με κοιτάξουν ..
"Καλημέρα σας... Το όνομα σας ?" Ρώτησε ευγενικά μια κοπέλα με ξανθά μαλλιά ενώ η κοπέλα που ήταν πλάι στον Κρις χθες έστεκε μπροστά μου με ένα χαμόγελο ...
"Δεσποινίς Αλίσια καλημέρα σας " είπε ευγενικά εκείνη δίνοντας μου το χέρι της για μια χειραψία την οποία απέφυγα..
Δεν ήθελα ούτε καν να σκέφτομαι πως ολοκλήρωσαν την βραδιά τους εχθές...
"Καλημέρα σας .. θα πάρω έναν καφέ ωστόσο ενημερώστε το συμβούλιο για την άφιξη μου. .. δεν έχω πολύ διαθέσιμο χρόνο " είπα χωρίς παρεκτροπές και κίνησα για την καφετέρια της εταιρείας..
Προσπάθησα με πολύ κόπο εχθές να διώξω την ενόχληση μου για την σκηνή που αντίκρισα...
Έλειπα τέσσερα ολόκληρα χρόνια και εκείνος δεν έχασε ευκαιρία να βρει ένα καινούργιο παιχνίδι ...
Παρήγγειλα τον καφέ μου και διάλεξα ένα τραπέζι απομακρυσμένα από τα άλλα παρακολουθώντας την κίνηση στους δρόμους της μεγαλούπολης...
Η θύμηση της πατρίδας συμβάδιζε με την ανάμνηση του Κρις στο μυαλό μου ...
Πράγμα αδυνάτων να μην θυμώσω με την τότε αφέλεια μου ...
