|χρονική στιγμή |

94 13 21
                                    


" 𝐼𝑡'𝑠 ℎ𝑎𝑟𝑑 𝑡𝑜 𝑡𝑢𝑟𝑛 𝑡ℎ𝑒 𝑝𝑎𝑔𝑒 𝑤ℎ𝑒𝑛 𝑦𝑜𝑢 𝑘𝑛𝑜𝑤 𝑠𝑜𝑚𝑒𝑜𝑛𝑒 𝑤𝑜𝑛'𝑡  𝑏𝑒 𝑖𝑛 𝑡ℎ𝑒 𝑛𝑒𝑥𝑡 𝑐ℎ𝑎𝑟𝑡𝑒𝑟 ...

...𝑏𝑢𝑡 𝑡ℎ𝑒 𝑠𝑡𝑜𝑟𝑦 𝑚𝑢𝑠𝑡 𝑔𝑜 𝑜𝑛 ...."

𝑇ℎ𝑜𝑚𝑎𝑠 𝑊𝑖𝑙𝑑𝑒𝑟     

Η γυναίκα απέναντι μου έστεκε ακίνητη ...

Παγωμένη ...

Το σπάνιο σοβαρό της βλέμμα με κατακεραύνωνε ...

Άλλωστε δεν της είχα ανακοινώσει κάτι παράλογο πέρα ότι έφευγα για να μείνω στον μπαμπά ...

"Και πότε γυρνάς ?" Είπε σοβαρά παρατηρώντας με ....

Την κοίταξα απολογητικά ...

Δεν ήθελα να φύγω για ακόμα μια φορά από δίπλα της αλλά έπρεπε ...

"Όχι σύντομα πάντως ... Θα σπουδάσω και θα δουλέψω εκεί " απάντησα διακόπτοντας την οπτική επαφή ....

Με κοιταξε προσπαθώντας να δώσει βάση σε αυτά που της είπα ...

"Δεν μπορώ να σε καταλάβω " είπε ταραγμένη ...

Δεν ήθελα να την ταράξω ...

Ξέρω ότι κάθε μανα θέλει να είναι δίπλα στα παιδιά της και φυσικά η μανα μου δεν θα ήταν η εξαίρεση ...

"Δεν σου ζητώ να με καταλάβεις , απλά πρέπει να φύγω " είπα παίρνοντας μια βαθιά ανάσα...

Δεν ήξερα άμα είχα την δύναμη να της πω όσα έχουν προηγηθεί από την στιγμή που γύρισα πίσω ...

Και δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να θεωρήσει τόσο ηλίθια την κόρη της ...

Έπεσα θύμα ... Με κορόιδεψε ένας μαλακας και ανάθεμα αν δεν ήταν ο Νικ εκεί θα είχα πέσει στην αγκαλιά του για να με κάνει έστω και λίγο να νιώσω ακόμα πιο ζωντανή ....

Ουσιαστικά έφευγα για να μην γυρίσω σε εκείνον. ..

" Δεν ειμαι καλή μάνα ? Τι έχω κάνει λάθος ? Σε έχασα ένα χρόνο και έπειτα ξανά φεύγεις λέγοντας μου έμμεσα ότι δεν θα ξαναγυρίσεις ... Αλίσια τι τρέχει ? " Είπε σε πλήρη σύγχυση ...

Τι να σου εξηγήσω μανούλα μου ?

Τι να σου πω για όλα τα λάθη μας ....

•𝒸𝒽𝒶𝓃ℊ𝒾𝓃ℊ 𝓉𝒽ℯ 𝒹𝒶𝓉𝒶•Where stories live. Discover now