•𝒸𝒽𝒶𝓃ℊ𝒾𝓃ℊ 𝓉𝒽ℯ 𝒹𝒶𝓉𝒶•

Συζητήσεις με το ταβάνι και προκλήσεις;)

"Life went on
but it was
never the
same
again "

•d.g.

Εκεί έχει ξεφύγει λίγος σοβάς...

Και εκεί πρέπει να βαφτεί ο τοίχος ...

Ένα μικρό βαψιματακι δεν θα το χάλαγε να πω την αλήθεια ....

Εδώ και μια ώρα ...

Ναι μια ολόκληρη ώρα καλοί μου φίλοι ..

Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι τραβάω η άμοιρη ...

Αρχικά μετα την έξοδο του Κρις από το δωμάτιο που μου παραχωρισαν αποφάσισα να αρχίσω το μοιρολόι της ζωής μου ...

Φυσικά και δεν πρόλαβα να κλάψω για όλη ...

Μια αρκούδα μπουκάρε στο δωμάτιο μου σκεπασμένη με σακούλες με ρούχα ...

Φυσικά και η αρκούδα είναι γνωστή εν ονόματι Έμμα ...

Και που λέτε αγαπητοί μου φίλοι τόση ώρα έχει καταστρέψει αυτό το υπέροχο απλό δωμάτιο και το έχει κάνει στάβλο όπως λένε ...

Έτσι βρήκα μια μικρή γωνιτσα να κλάψω λιγο την μοίρα μου κοιτώντας τον καλό μου φίλο ...

Το ταβάνι φυσικά ...

"Ρε βόδι σου μιλάω" είπε πετώντας μου κάτι μαλακό ...

Όπα φίλε ...

Βρακί είναι αυτό ?

Το πέταξα αηδιασμένη μακριά μου και συνέχισα να την αγνοώ...

Τι ωραία που είναι η ζωή...

Ειδικά άμα αγνοείς την Έμμα και τις ηλίθιες ιδέες της για βόλτα ...

Αυτή την φορά μια σακούλα προσγειώθηκε στο κεφάλι μου ...

Ετριψα το κούτελο μου από τον πόνο που δημιουργήθηκε...

Μάλλον είχε κάτι βαρύ μέσα εκεί ...

Τι ηλίθια ...

Άνοιξα την σακούλα κοιτώντας το πιστολάκι μαλλιών μέσα ...

"Είσαι ηλίθια ?" Την ρώτησα δίνοντας της σημασία μετά από ένα μισάωρο...

Εκείνη έκανε μια χειρονομία θριάμβου επειδή της μίλησα ...

Το χει χάσει ...

Τα ελάχιστα εγκεφαλικά της κύτταρα κάηκαν ...

"Λοιπόν πήγαινε να κάνεις μπάνιο να βγούμε επιτέλους " είπε αγανακτισμένα ...

Μα γιατί να βγούμε ...