•𝒸𝒽𝒶𝓃ℊ𝒾𝓃ℊ 𝓉𝒽ℯ 𝒹𝒶𝓉𝒶•

Στάχτες

Δικό σας ❤️

"𝑴𝒚 𝒎𝒊𝒏𝒅 𝒅𝒓𝒐𝒘𝒏𝒔 𝒊𝒏 𝒕𝒉𝒆 𝒑𝒐𝒔𝒔𝒊𝒃𝒊𝒍𝒊𝒕𝒚 𝒐𝒇
𝒀𝑶𝑼 𝒂𝒏𝒅 𝑴𝑬 ..."

|𝑷𝒆𝒓𝒓𝒚 𝑷𝒐𝒆𝒕𝒓𝒚

Κουλουριασμένη στο κρεβάτι με το μακρύ πάπλωμα να σκεπάζει κάθε ίχνος φως που έμπαινε στο δωμάτιο μου ...

Τα λόγια του σαν μαχαιριές για ακόμα ένα πρωινό ....

Το αποφασισμένο προσωπικό έμπαινε και έβγαινε από το δωμάτιο κουβαλώντας διάφορα φαγητά τα οποία εμέναν ανέγγιχτα στον δίσκο δίπλα μου ...

Δεν είχα όρεξη για τίποτα ενώ το πλέων διαλυμένο στομάχι μου έβγαζε οτιδήποτε έμπαινε ακάλεστο ...

Η Ντόροθι μπήκε απαλά στο δωμάτιο αφήνοντας ένα καινούργιο δίσκο με πρωινό ...

"Κορίτσι μου πρέπει να φας κάτι " είπε ευγενικά βγάζοντας μερικές τούφες από το πρόσωπο μου ...

Έμεινα ακίνητη ενώ τα μάτια μου συνέχιζαν να κοιτούν ευθεία ...

"Θες να σου φέρω κάτι άλλο ?" Με ρώτησε ευγενικά ...

"Ναι " ακούστηκε σαν ψίθυρος η φωνή μου καθώς σπάνια μιλούσα ....

Εκείνη έκπληκτη άφησε ένα χαμόγελο να χαραχτεί στα χείλη της ...

"Πες μου κορίτσι μου ότι θες και θα στο φέρω αμέσως " είπε γλυκά καθώς σηκώθηκε από το κρεβάτι για να φύγει αμέσως ...

" Ένα Marlboro gold " είπα χωρίς να μετακινηθω ούτε ιντσα παραπάνω ...

Εκείνη με κοίταξε αγανακτισμένη...

Εδώ και μέρες κάπνιζα τα τσιγάρα που κάπνιζε εκείνος ....

Η Μελισσα μπήκε απότομα στο δωμάτιο κοιτώντας με σοβαρή ....

"Έχεις καταντήσει μίζερη ... Σήκω " απαίτησε τραβώντας τα παπλώματα ...

Αυτή ήταν η συχνή αντίδραση της Μελισσα εδώ και δέκα ημέρες ...

Επειτα η πόρτα χτυπούσε ....

Μέτρησα αντίστροφα μέχρι να σταθεί στην πόρτα ο πατέρας μου και να με κοιτάξει ...

"Αγάπη όλα καλά ?" Ρώτησε ως συνήθως προσπαθώντας να καταλάβει τι γίνεται...

Χάραξα ένα ψεύτικο χαμόγελο στο πρόσωπο μου και ανακαθισα στο κρεβάτι ...