Elifle marketten çıktığımız an Elif söylenmeye başladı.. Saatine baktı suratını büzdü ve bana bakıp '' Aahh! Allah kahretsin! Otobüs geçmiş! Şimdi bi saat beklicez! Of'' dedi..
Ben uzağa doğru bakıyordum.. Aklıma sürekli o çocuk, o gizemli çocuk takılıyordu.. Elif bana baktı.. '' Hu hu?? '' daha sonra elini yüzümün önünde salladı. Ben de ona döndüm '' Hıh? Ne? '' '' Kızım dinlemiyo musun beni? Otobüs geçmiş.. Beklicez yani. ''
'' Amann Elif.. Ne uzattın bekleriz nolcak? '' '' Kızım ya! Ben beklemek istemiyorum! Zaten bizde şans olsa biz tam marketten çıktığımızda otobüs gelirdi.. '' '' O da olmazdı canım.. Otobüsü yine kaçırırdık! Çünkü durak uzakta. Gidene kadar otobüs geçmiş olurdu.. ''
'' Ahh haklısın.. Neyse hadi durağa gidelim.. '' Elifin koluna girdim.. Gülüştük ve konuşa konuşa durağa doğru ilerledik.. İkimiz konuşarak yürürken birden süratle yanımızdan bi araba geçti..
Kaldırımın kenarındaki çamur birikintisinden birazı üstümüze sıçramıştı.. Elif sinirle "Yavaş lan! " dedi yolun ortasında. Elif ve ben içimizden o arabaya ve içindikilere küfrederek üstümüzü silkmeye başladık..
Elif hale sinirliydi.. '' Allah belanı versin! '' diye bağırdı arabanın arkasından.. Bende sinirliydim ama ne yapabilirdikki '' Kızım tamam bağırma.. Araba gitti.. '' '' Of neyse.. Ama ya daha yeni aldım ben bu pantolonu! Off'' diye hamurdandı Elif.
Daha sonra ben Elife bakıp gülmeye başladım. O da bana katıldı.. '' Kızım gülme yeniydi bu pantolon! '' '' Of tamam ölmessin.. Hadi gel '' Elifle güle güle durağa gittik. Bi kaç dakika sonra otobüs geldi..
Otobüs bu sefer boştu hemen koltukları kaptık.. Fakat Elifle yanyana gelemedik ben başka birisinin o başka birisin yanına oturdu. Otobüs haraket etmeye başladı. Bende arkaya dönüp Elifle konuşmaya başladım..
İlerlerken otobüs bir durakta durdu, adam almak için benim yanımdaki kadın da indi otobüsten.. Elife dönüp tam gel yanıma diyecektimki.. Bi çocuk hemen hızlıca yanıma oturdu küstah! - Ne küstahı ay bu ayı -
Ahh! Kalk yanımdan da diyemedim.. Of ya çocuğa bak.. Kendimi sakinleştirmeye çalışırken birden çocuğun üstündeki kot dikkatimi çekti.. Kotunu dikatlice inceledim..
Bi dakika bu..
Bu beni izleyen çocukta da vardı.. Koşarken arkasından görmüştüm.. Bu kottu o sanırım.. Ne yani bu çocuk o çocuk mu.. Yandan yandan çocuğu incelemeye devam ettim.. Bu sefer üstündeki deri ceket dikkatimi çekti.
Bu ceket o çocukta var mıydı? Ahh hatırlamıyorum! Neyse ama böylr bi deri ceket giyen - Pahalı, orijinal sanırım - giyen biri neden otobüse binerki.. Diye süşünürken birden çocuk bana döndü..
Onun üstündeki kıyafetleri incelediğimi gördü.. Ben hızla kafamı cama çevirdim ve camdan bakıyor gibi yaptım.. Çocuğun gülme sesini duydum. Arkamı döndüm..
'' Neye gülüyorsun? '' dedim gözlerine bakıp.. '' Ben.. Hiç sadece dışarda bir şey gördüm.. '' dedi uyduruyordu resmen! Olamaz onu izlediğimi gördü ve bana gülüyor!!
Ne yapacağımı bilemedim ve telefonumu çıkardım.. Bir şeyle uğraşmam gerekti.. Telefonuma baktığımda şarjın az olduğunu gördüm.. Ahh lanet!
Telefonu kapatım ve elimde çevirmeye başladım.. Telefonu elimde çevirirken düşünüyordum.. Bu çocuk beni izleyen gizemli çocukmuydu? Napsam ki sorsam mı beni izleyen senmiydin diye..
Yol be olmaz! Saçmalama. Sorulur mu öyle.. Çocuk bana döndü '' Aylin? '' dediğinde şaşırarak ona döndüm.. '' Adımı nerden biliyorsun? '' '' Ben.. Telefon kabında yazıyor.. '' dedi telefonumu göstererek..
