Selam ben Aylin 17 yaşımdayım. Sıradan genç bir kızım! Öyle sizin izlediğiniz dizilerde veya okuduğunuz o kitaplardaki esas kızlara benzemem..
Ben o kitapta veya dizide figüran olurum anca.. Hep böyle düşünürdüm.Taki onu görüne kadar..
O.. Merak ettiniz değil mi? Neyse o konuya geleceğiz ama kendimden bahsetmeye devam edeyim ben..
Ben Antalyada yaşıyorum. Kendi evimizde annem, babam, kardeşlerim ve abimle yaşıyorum..
Kardeşlerim! İkiz kardeşkerim.. Kardeşlerim Selin ve Pelin.. İkisi birbirine o kadar benziyor ki bazen onları ben bile karıştırıyorum..
Hah! birde sinir, çok gıcık bir abim var! Agh! Resmen beni sinir etmek için dünyaya gelmiş.. Adı Can.. Hobisi beni sinir etmek.. Yaşı 18.. Gözleri yeşile çalan mavi.. Hafif kaslı ama biraz göbekli..
Abim ya.. Beni ne kadar sinir etsede abi işte napacaksın.. Neyse aile muhabbeti sizi sarmadıysa Antalya hakkında konuşalım.. Antalya bildiğiniz gibi çok sıcak bir yer..
Yaz aylarında dışarı çıkamıyorum resmen.. Çıktığım an küle dönüyorum.. Güneşlenmek istiyorsanız sadece bir dakika dışarda durmanız yeterli..
Tabi yazı sıcak ama kış? Buralarda kışın öyle karlar.. Her yer beyaz yok! Sadece yağmur.. Şimşek.. Gidip gelen televizyonlar..
Hmm bakıyorum da Antalya da hoşuna gitmedi.. Peki o zaman arkadaşlarımdan konuşalım..
Arkadaş denildimi aklıma en yakın arkadaşım Elif geliyor.. Elif benim best friendim.. Onu çok severim onla her zaman lisede aynı sınıfa düşeriz.. Bu bizim ayrılmaz bi ikili olduğumuzun kanıtı..
Arada gıcıktır beni sinir eder ama onu dünyalara değişmem. Tamam en yakın arkadaşımı biliyorsunuz artık peki aşk hayatımdan bahsedelim mi?
Benim aşk hayatım öyle çiçek böcekli değil.. Ben yalnız kendi halimde bir kızım.. Sevdiğim bir çocuk vardı.. Hakan..
Çocukluğumdan beri aşığım çocuğa.. Ama klasiklerdenim ben.. Sevip açılamayan sürekli platonik takılanlar varya.. Hah işte o gruptanım ben!
Çocuğa hiç açılmadım öyle hayran hayran baktım ona sürekli.. Ben bu sonsuza kadar sürer sanıyordum ama Hakan liseyr geçtiğimizde başka okula gitti.. Haliyle başka ile..
Ben onu gidişine uzaktan uzağa üzüldüm ama hiç belli etmedim.. İşte buraya kadar benim aşk hayatım. hayatım.. Ondan sonra hiç birine aşık olmadım..
Neyse aşk hayatımı kapatalım lütfen.. Ama belki bu yıl, belki bu yıl birini sevebilirim yeniden aşık olabilirim..
Bak ya fesata bağladım yine.. Hep bu Elif.. Okulda aşk arayan bi ben değilim tabi.. Diğer sürtüklerden bahsetmiyorum bile. Neyse okul lafı açılmışken..
Eylül geldi çattı okullar açılıyor.. - İstemesekte - Heryerde kalemler defterler satılmaya başladı bile..
Elifle defter kalem almaya çarşıya çıkacaktık.. İşte herşey burada başladı.. Benim sıradan hayatım bu noktada onu görmemle değişti..
Fakat ben bunu farketmedim bile.. Onu görmemle hayatımın değişeceğinden haberim bile yoktu..
-
Elimi telefonuma uzattım ve Elifi aradım. Bugün okul için kalem defter alacaktık.. "Elif? '' '' Benim. '' '' Kızım bugün kalem defter almaya çıkmayacakmıydık? '' '' Hmm dogru evet.. '' '' Hadi hemen bize gel.." Elifte "Tamam kanka geliyom ben size sonrada durağa geçeriz." dedi.
