Ders bitmek bilmedi off! En sonunda zil çaldı. Herkes sınıftan çıktı. Ben hemen Arzunun yanına gittim. Derste ağlamaktan canı çıkmıştı. Gözleri şişmiş makyajı akmıştı. Daha sonra bi kaç kişi kala Murat ayağa kalktı ve "Hadi çıkın!" ben onu duymazlıktan geldim. Hâla Arzuyla ilgileniyordum. Sonra Murat beni görünce "Aylin bi dışarı çıkar mısın?" "Hayır Murat! Sen ne kadar yüzsüzsün ya pislik herif! Arzuya bunu nasıl yaparsın!?"
"Sen.. Sen nerden biliyosun!? Yoksa Arzu mu söyledi!?" sonra Arzuya sert bi şekilde baktı. "Sana kimseye söymeme demedim mi lan!? Ha!?" deyip Arzuya vurmak için elini kaldırdı. Bende büyük bir cesaretle tuttum kolunu. Oha bunu ben mi yaptım!? Nerde bende o cesaret!?
"Bak sen?! Aylin hanıma bak!? Defol lan oru*pu!!" deyip tuttuğum kolunu çekti ve o eliyle bana sert bi tokat attı. Yere yığıldım. Acıdan kıvranıyordum!
Arzu hemen yanıma çöktü. "Aylin, iyi misin??" sinirle Murata baktı. "Pislik!! Naptını sanıyosun sen!?" Murat pis ve adi bi şekilde"Eğer çocuğu aldırmassan Ayline yaptığımın on katıyla karşılaşırsın!!" sonra sinirle çekip gitti.
Arzu beni yerden kaldırdı. Sıraların birine oturduk. Ben hala başımı ve yanağımı tutuyordum. Çok açıyordu.. Arzu"Aylin çok özür dilerim, benim yüzümden sanada zarar verdi o pislik!! Yok başka türlü yapamam bu çocuğu aldırmam lazım!' Ne hayır yaa bi çocuğa nasıl kıyılır. "Arzu ben iyiyim. Sende aldırma o çocuğu hadi okuldan sonra polise gidelim." "Ama Murat.." "Bişey olmaz." deyip gülümsedim ona. O da bana gülümsedi.
Sonra zil çaldı. Herkes teker teker sıralara doluştu. Biz de yerlerimize geçtik. Daha sonra zaman akıp gitti. Öğlen yaklaştı bile. Elif hemen yanıma geldi."Ee kanka nerde yiyelim bugün." "Elif Arzuda bizle yicek. Olur mu!?" deyip Arzuyu yanımıza çağırdım. "Olur.. Yani neden olmasın!?" sonra bi masaya oturduk. Elif "Hadi Aylin alalım bişiler" beni kolumdan tutup götürdü. "Aylin sen napıyosun Arzu sana bana ne kadar kotuluk yaptı!" "Elif, Arzu şuan o kadar zor durumdaki!" "Biliyoz hamile, ama hamile diye ne bu ilgi canım!?" "Murattan hamileymiş!" "Neee.. Bizim Murat?!" "Evet! Ama ona zorla sahip olmuş! Çocuğu aldırmassa Arzuya neler yapar?!..."
Elif söylediklerime çok saşırdı ve o da Arzuyu kabullendi. Sonra gidip yemek aldık. Sonra masanın yanına yaklaştık Arzu yok! Yemekleri masaya koyduk. Elifle etrafa baktık. Arzu ve Murat yine bi kösede durmuşlar bağrısıyolar. Olamaz ya Arzu yine ağlamaya basladı. Hemen koştuk yanlarına."Murat napıyosun sen?!" diy gitişti Elif söze."Elifte mi ögrendi?! Lan yuh!" sonra sinirle bize baktı. "Hadi simdi yol alın!!" "Hayır!!" ''Bak Aylin elimden yine bi kaza çıkıcak!!'' derken yanımıza Ahmet hoca geldi. "Selam cocuklar ilk gün nasıld gidiyo bakalım?" o sırada Murat yanımızdan uzaklastı.
Hoca da gittikten sonra masaya ilerledik. Arzu başını yasladı masaya ve ağlamaya başladı. Elif"Tamam Arzu cok yıprattın kendini.." Arzu kafasını kaldırdı "Ya ben onu gördüm, bebeğimi aldırmıcamı söyledim. Tekrar küfredip vurdu bana.!!" sonra tekrar ağlamaya başladı.
Yemeğimizi yedikten sonra derse girdik zorla! Zaman akmıyordu. Ders aklıma girmiyor! Aklım hep Arzuda.. En sonunda okul bitti. Oh be.. Elif ben ve Arzu birlikte okuldan çıktık. "Hadi polise.." diyip karakola doğru yürümeye basladık.
Birden Arzunun telefonu titredi. Baktı telefonuma , mesaj gelmiş. "Olamaz, hayır!!" ağlamaya basladı. "Arzu noldu!?" Arzu telefonu bana uzattı. Mesaj Murattan gelmiş. "Bak burda kimler var kardeşin Melek, onu az sonra öldürücem! Eğer çocuğu aldırmassan!!" birde fotoğraf göndermis pislik! Kücük bir kız sandalyede bağlıo duruyor. Heralde Arzunun kardeşi.
Sonra tekrar mesaj geldi. Adres. Hemen o adrese gitmemiz lazım. Daha sonra Arzu Elif ve ben koşarak oraya gittik. Murat, elinde silah Melek'e uzatmış. Kız ağladıkça,ağlıyor. Arzu hemen bağırmaya basladı"Bırak kardeşimi adi, şerefsiz!!" onu ne kadar anlıyorum bilemez. Benimde iki kardeşim var. Onlara bir şey olsa delirirdim heralde! "Olur Arzu,ama o çocuğu aldırman gerek!" Arzu biraz duraksadı ve ağlayarak "Tamam, tamama pislik! Yeterki kardeşimi bırak!!"
Murat Melek'i çözdü. Arzu hemen gidip kardeşine sarıldı. Ayyy.. "Tamam, hadi hastaneye gidiyoruz.!!" "Melek nolucak!" "O gider eve!!" "Tamam Arzu biz götürrüz kardeşini. " "Anne!e ne söyliceksiniz?" "Uydururuz bir şey!" sonra Murat ve Arzu gittiler. Bizde Elifle Melek'i evine bıraktık.
Sonra eve gittim. Odamda Arzuyu düsünüyordum. "Acaba gerçekten aldılar mı bebeği?" diye kafamı yerken. Birden koridordan sert bi ses geldi. Kapı çarptı galiba. Hemen bi telaşla odamdan çıktım. Abimin odasına gittim. Sinirle yatağının etrafında dolanıyordu. "Abi iyi misin?" cevap yok. Heralde kadar sinirli demekki.
"Abii??" "İnanmıyorum! Ben onu sevmiştim! Ama kimden hamile bi bilsem!" "Abi noluyo bi otur konuşalım!'' onu tutup yatağına oturttum. Bende yanïna oturdum. " Anlat, noldu!?" "Arzu hamileymiş! Ben de onu sevmiştim ve onun beni sevdiğine inanmıştım! Ahh tam bi aptalım!! Kimden olduğunu bi bilsem onu geberticem!!" abimin Murattan haberi yok. Arzuya zorla sahip olduğunu falan. Sonra bende bir şey diyemedim ve odadan cıktım. Kendi odama gittim.
-
Sabah kalktım ve Elifi çağırdım konuşa konuşa gittik okula. "Acaba noldu? Arzu aldırdı mı bebeğini?" "Bilmem.." daha sonra okulda bulduk kendimizi.. Sınıfa çıktık. Arzu çok kötü görünüyordu. Donuk bir şekilde önüne bakıyordu. Hemen yanına gittik. "Arzu iyi misin? Dün noldu? Bebeğini aldırdın mı? " sessiz bir sekilde.. Daha sonra Arzu bize döndü ve "Evet!" cok donuk gözlerle bakıyordu Arzu.. Dün baska noldu acaba!?..
"Arzu dün baska bi olay oldu mu?" "Evet oldu.. Ben.. Ben Sayidin ölümüne şahit oldum." dedi ve ağlamaya basladı. "Nasıl? Nasıl oldu bu?" "Dün cocuğumu aldırdıktan sonra eve doğru gidiyordum. Hani köprü varya orda Sayidle karşılaştım. Ona hamile olduğumu az önce aldırdıgımı.. Sonra pantolunundan silahını çıkarttı. Ben seni sevmiştim! Sense naptın deyip silahı basına doğrulttu. Sen yoksan bende kendimi öldürürüm. Ben seni seviyorum dedi. Ama ben seni sevmiyorum dedim çünkü ben Canı seviyorum. Ama keske demeseydim daha sonra tetiği çekti ve kendini vurdu. Sonra dengesini kaybedip, köprüden aşağı düstü.." ağlamaya başladı yine.. Off onu böyle görmeye dayanamıyorum..
"Artık Murat sana bulaşmaz değil mi?" "Evet. Artık benle işi olmaz o şerefsizin!!" of pislik Murat kızı ne hâle getirdin..
-
Eve gittiğimde ben tam eve girerken abim büyük bir hısımla evden cıkıyordu. "Sen bittin Murat!!" deyip kosatak gitti. Galiba ögrenmiş Arzunun Murattan bebegi oldugunu. Olamaz kesin Murata bir şey yapacak abi dur sakın!!
Olamaz ya abi elini kana bulama! Off abi.. Hemen çantamı içeri koydum ve abimin peşinden koştum..
