Kayıp

1.9K 128 12
                                    

Dizi izlememi gerektirmeyen çerezlik bir bölüm daha yazdım. Bu arada önceki bölümlerde diziyi Boyd'un ölümüne kadar izlemiştiniz ama onu şu an değiştirdim Derek'in öldüğü bölümde kalmışsınız.

"Y/n uyan!"

Gözlerimi birden açtım. Stiles elleriyle yüzünü kavramış endişeli bir şekilde bana bakıyordu. Eğer normal bir rüya görmüş olsam buna çok heyecanlanır durmadan Bunu düşünürdüm ama ne yazık ki kötü bir rüya görmüştüm.

"Rüyanda ne gördün"

Ben de oldukça endişeliydim. Derek'i kurtarmalıydık. Onun ölmesine ne kadar kavga edip dursak da izin vermezdim.

"Derek ölecek. Onu kurtarmalıyız"

Ayağa kalktım. Kapıya doğru giderken Stiles da peşinden geldi. Gelirken bağırdı.

"Ne gördün"

Arabasını açtı. Arabaya binince konuştum.

"Alfalarla dövüşüyorlardı. Ve Derek ile Ennis ölüyordu"

Arabayı çalıştırdı.

"Nerede?"

Neresiydi gerçekten. Hiç öyle bir yer görmemiştim.

"Bilmiyorum"

Stiles'a orayı betimledim. Allahtan Stiles orası neresi biliyordu. Oraya giderken ikimiz de gergindik. Derek hâlâ yaşıyor muydu bilmiyordum. Umarım yaşıyordur.

Oraya geldiğimizde hemen arabadan indim. Koşarak içeri girdim. Yukarı çıktım. Kali oradaydı. İsaac Scott ve Deucalion da. Hatta Allison bile oradaydı ama Derek ile Ennis yoktu. Deucalion bizim geldiğimizi anlamıştı. Ona baktığımda bize güldüğünü gördüm.

Koşarak aşağı indim. Oradaydı. Yürüyen merdivenin üstünde. Yerde yatıyordu. Ona doğru koştum. Bacaklarım her ne kadar tutmasa da. Onun yanına gelince kendimi yere bıraktım. Haraket etmiyordu. Göğsü kalkıp inmiyordu. Onu sarstım.

"Derek uyan"

Yüzünü ellerimin arasına aldım. Ona hafifçe vurdum. Ama hiçbir tepki vermiyordu. Sonra Stiles'a döndüm. Gözü dolmuştu onun da. Ağlamamaya çalıştım.

"Stiles bir şey yap!"

Kafasını iki yana salladı.

"Üzgünüm Y/n"

"Hayır"

Bu sefer daha sert vurdum yanağına. Belki uyanır diye. Böyle ölemezdi.

"Hadi Derek"

Stiles Elini omzuma koydu. Beni kaldırmaya çalıştı.

"Y/n..."

Gözlerim dolmuştu. Etrafı bulanık görüyordum. Stiles beni tekrar kaldırmaya çalıştı. Hıçkırığımı tutarak konuştum

"O beni kandırıyor"

Beni asıl kandıran o değildi. Ben kendimi kandırıyordum. Bunu biliyordum. Ama inanmak istemiyordum.

Stiles beni sıkıca tutup kaldırdı. Ondan kurtulmak istedim. Ama gücüm yoktu. Beni zorla dışarı çıkardı. Beni hala tutuyordu. Beni kendine çevirdi.

"Üzgünüm..."

Onun da gözleri dolmuştu. Ona sarıldım. Ağlamaya başladım. Her ne kadar anlaşamasak, kavga etsek, fikirlerimiz uyuşmasa da Derek'i seviyordum. İyi bir insandı.

Stiles bir eliyle saçımı okşadı. Öbür Elini belime doladı. Kafamı göğüsüne yasladı. Keşke farklı bir durumda böyle sarılıyor olsaydık. Kimsenin ölmediği bir durumda.

Teen wolf•Stiles Stilinski Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin