Teen wolf•Stiles Stilinski

Kapan

"Xylazine. Atlar için kullanılan bir yatıltırıcı"

Dedi Deaton elinde üç aşı şişesi tutarken. Onları masaya koydu.

"Bir çakal adama saniyeler içinde etki eder"

Yine mi cinsiyetçilik.

"Ya da çakal kadın"

Stiles bu dediğime gülmüştü. Onunla sevgili olduğumuzu sürekli unutuyordum. Sevgilinin olması garipti.

İsaac Deaton'a soru sordu.

"Bir çakalı bir kıza nasıl dönüştüreceğiz? Üstelik sekiz yıldır insan olmamışken"

Deaton Scott'a bakınca hepimiz ona döndük. Scott başını kaldırdı. Sonra konuştu.

"Ben yapabilirim"

***

Ormana gitmiştik. Herkes gergindi. Halüsinasyonlar yüzündendi. Lydia herkese tek tek bakarken sordu.

"Yarardan çok zarar verdiğimizi düşünen başkası var mı?"

Scott ona karşı çıktı.

"Bir babanın kızını öldürmesini engellemeye çalışıyoruz"

İsaac de Scott'a karşı çıktı.

"Aslında nasıl tekrar kızı haline getireceğimizi bilmediğimiz bir çakalı öldürmesini engellemeye çalışıyoruz"

Scott İsaac'e bir şey demeyip arkasındaki Allison'a baktı.

"Getirdin mi?"

Allison bir şey demeden arabasının bagajını açtı ve bir silah çıkardı.

***

Herkes ormana gruplar halinde dağılmıştı. Ben de Stiles ile takım olmuştum. Ormanda dolaşırken Stiles'ın telefonu çaldı. Sanırım babasıydı. Bastığım yer haraket edince ayağıma baktım. Lanet olsun. Bu bir kapandı. Sanırım ölecektim.

"Stiles"

Bana bir dakika işareti yaptı. Bu sefer bağırdım.

"Stiles!"

Beni dinlemeyip babasıyla konuşuyordu. Babası ne dediyse şok olmuş bir şekilde dinliyordu. Telefonu kapatınca bana döndü. Sonunda.

"Ormanda tuzaklar varmış"

Ona ukalaca Gülümsedim. Bunu ondan erken öğrenmiştim ne yazık ki.

"Evet ben de birine takıldım"

Dedim ve ayağıma baktım. Panik olmuştu. Panik atak geçirmek üzere gibiydi. Tesadüfe bakın ki ben de panik atak geçirmek üzereydim.

"Hey hey Stiles sakin ol"

Pek sakin olamıyordu.

"Şu an sana ihtiyacım var tamam mı. Bunu ayağımdan bir tek sen çıkarabilirsin"

"Tamam"

Dedi ve tirreyen ellerini saçlarına götürdü. Sonra bana döndü.

"Kıpırdama tamam mı?"

İyice panik olmuştum ki benim durumumda olan herkes panik olurdu zaten. Ama Stiles benden daha çok panik halindeydi.

"Üstünde bir şeyler yazıyor olmalı. Nasıl etkisiz hale getirileceğine dair"

Titreyen sesiyle sordu.

"Neden tuzağa böyle bir şey koysunlar?"

Ona bağırdım. Tamamen stresten. Biraz da Stiles kendine gelsin diye.

"Hayvanlar okuyamaz!"

Stiles birden duraksadı. Başını öne eğdi ve kısık sesle konuştu.

"Ben de.. Ben de okuyamıyorum"

Zor zamanlar geçiriyordu gerçekten çok zor zamanlar. Ama şanslıydı ki yanında onu teselli edecek benim gibi biri vardı.

"Okumana gerek yok Stiles. Sen oldukça Zeki birisin. Bunu çözebilirsin"

Stile stuzağın yanına çöktü. Elleri titriyordu. Hızlı hızlı nefes alıyordu. Uzun bir süre tuzağı inceledi. Sonra Elini yavaşça tuzağa yaklaştırdı. Ama eli çok titriyordu.

"Bunu yapabilirsin Stiles"

Elini birden geri çekti.

"Yapamıyorum"

Sesi ağlayacak gibiydi.

"Hadi ama Stiles. Sen bir sürü şeyi çözdün bu zımbırtıyı mı etkisiz hale getiremeyeceksin"

Zımbırtı demiştim bacağımı koparabilecek kapana o da en iyi ihtimalle.

"Pekala"

Derin bir nefes aldı. Eli artık daha az titriyordu. Yavaşça Elini bir kola uzattı. Hızlıca bir kolu çevirdi. Her şey çok aniydi. Birden ayağa kalktı. Sonra beni yere itti. Onunla birlikte yere düştük. Bana siper oluyormuş gibi bir süre durdu. Doğrulur doğrulmaz ise hemen ona sarıldım. O olmasa kötü şeyler olabilirdi.

***

Ormana polisler gelmişti. Scott Malia'yı dönüştürebilmişti. Şerif Malia'yı evine götürecekti. Stiles onunla gitmişti. Beni de eve bırakmak için almışlardı. Bay Tate kızını tanıyınca ona sarıldı. Böyle güzel anlar beni mutlu ediyordu.