Teen wolf•Stiles Stilinski

Kaybolma

Uzuncana bir bölüm daha yazdım. Bugünkü son bölümdü. Yeni bölümü yarın atarım biraz geç atabilirim. Herkese iyi geceler 💗

"Stiles!"

Scott ile ayrılmıştık ve Stiles'ı arıyorduk. Tüm odalara tek tek giriyordum. Yanlışlıkla hasta odasına da girmiştim. Bir odanın kapısındaki camdan bakınca onu gördüm. Rahatlamış bir şekilde nefes aldım ve içeri girdim.

"Stiles. Sonunda"

Yavaşça bana döndü. Açıkçası biraz garipti ama derin bir uykudan yeni uyanmasına bağlıyordum bunu.

"İyi misin?"

"Evet"

Dedi ve bana doğru geldi.

"Hadi odana gidelim. Scott da seni arıyordu"

Onu yönlendirdim. Odasına girdiğimizde Scott'a haber verdim. Scott Stiles'ın odasına geldi. O da çok endişelenmişti Stiles için. Akşam olunca ise evime gitmiştim. Stiles bana çok ısrar etmişti. Nedenini bilmiyordum. Gitmememi istemişti birkaç saat önce ama az önce gitmem için yalvarmıştı.

"Ne düşünüyorsun?"

Dedi Peter. Onların geri döndüğünü unuttuğum zamanlar oluyordu.

"Stiles son zamanlarda pek iyi değil"

Kaşlarını kaldırıp kafasını salladı.

"Anlat bana ben yokken ne yaptın?"

Tabii ki de onunla dalga geçecektim.

"Her gün ağladım. Her gece. Sizsiz bu evde olmak beni üzüyordu o yüzden burada olduğum her saniye ağlıyordum"

"Kıyamam"

Dediğinde güldüm. Buradan gitmek benim için çok zor olacaktı anlaşılan. Tabii bir yol bulabilirsem. Ve o zamanki ruh Halime bağlıydı. Ama gitmeliydim ailem için. Sadece onlar için.

"Yani Stiles ile çıkıyor musun?"

Dediği şeyle Peter'a döndüm.

"Ne?"

Nerden biliyordu ki bunu şimdi.

"Hadi ama güzelim benden kaçmaz"

Güzelim mi? Sanırım Stiles'ı terk edip Peter ile çıkmalıydım. Tabii ki bir şaka.

"Evet"

Dedim gülümseyerek.

"Sonunda"

Dediği şeyle doğruldum. Açıkçası Peter ile böyle konuşmalar yapacağımıza rüyamda görsem inanmazdım.

"Ondan hoşlandığımı biliyor muydum?"

Bana göz devirdi.

"Gerçekten bunu sordun mu?"

Elini önümde salladı.

"Bu saçma soruyu duymamış gibi yapacağım"

Ona gülümseyip ayağa kalktım. Yanından geçerken elimi omzuna koydum.

"İyi geceler Peter"

Giderken bağırdı.

"İyi geceler öpücüğü"

Dedi yanağını gösterirken.

"Dalga geçiyorsun değil mi?"

Açıkçası dalga geçtiğini düşündüm çünkü bu Peter idi.

"Tabii ki dalga geçiyorum"

Dedi ukalaca. Ona gülümseyerek yukarı çıktım. Yukarı çıkana kadar gülümsedim. Aklıma babamla ve annemle olan anılarım gelmişti. Onlara ne kadar büyüsem de iyi geceler öpücüğü vermeyi unutmazdım.