Teen wolf•Stiles Stilinski

Kurtarma

(Y/n'nin ağızından)

Allison, Stiles, Lydia ve ben koşarak Ethan'ın odasına doğru gittik. Ama yan odadan gelen testere sesi bizi durdurdu. Lydia kapıya bakarken konuştu.

"Bunu duyan tek ben olamam"

Allison Lydia'ya döndü.

"Birisi el testereli kullanıyor"

Rüyamda da Ethan el testereli kullanıyordu. Bu kesin oydu.

"Bu Ethan"

Stiles hemen içeri girdi. Ethan'ın elinde el testereli vardı. Karnına doğru götürürken Stiles ona doğru koştu.

"Ethan dur yapma"

Stiles el testeresini tuttu ondan almaya çalıştı. Ama alamazdı o kurt adamdı Stiles ise insan. Ben de gidip fişi çektim. Bazen basit düşünmek gerekirdi.

Ama bu Ethan'ı durdurmadı. Pençelerini çıkardı. Tam karnını kesecekten Stiles bir kolundan ben bir kolundan tuttuk. Çırpınıyordu. Sonra düştü. Elini acıyla tuttu. Elini yakmıştı. Sonra bize baktı.

"Ne oldu öyle?"

Dışarı giderken Stiles peşinden koştu.

"Ethan!"

Biz de onların peşinden koştuk. Onları merdivende yakaladık.

"Az önce dediğimi duymadın mı? Oraya nasıl geldiğimi ya da ne yaptığımı hatırlamıyorum"

Stiles arkasından koşarken konuştu.

"Biraz daha yardımcı olabilirsin. Hayatını kurtardık"

Ethan hızlıca arkasını döndü.

"Kurtarmamalıydınız"

Dedi ve orayı terk etti. Lydia Stiles'a döndü.

"Şimdi ne olacak"

Allison merdivenden çıkarken konuştu.

"Scott'ı bulacağım. İsaac ve Boyd'u bulun. En iyisi onları çıkarmak olacak"

Lydi, ben,Stiles; Boyd ve İsaac'i arıyorduk. Lydia birden durdu.

"Bunu duyuyor musunuz?"

Yerdeki havalandırmanın önüne çöktü. Stiles'a baktım. O da bana ne olduğunu anlamamıştık. Lydia birden ağlamaklı sesiyle konuştu.

"Aman Tanrı'm. Bebeği boğuyor"

Sonra ayağa kalktı. Gözleri dolmuştu. Ona üzülüyordum.

"Biri boğuluyor"

***

Koşarak Boyd ve İsaac'in odasına gittik. Hemen tuvalete koştuk. Boyd küvetteydi. Üstüne ağır bir kasa almıştı. Stiles akıntıyı aradı.

"Akıntıyı tıkamış ulaşamıyorum. Yardım edin"

Dedi ve kasaya yöneldi. Hemen kasayı tuttuk. Kaldırmaya çalıştık. Ama çok ağırdı. Kaldıramıyorduk. Stiles ayağa kalktı. Biz ise hâlâ kasayı kaldırmaya çalışıyorduk.

"Bekle ısıtıcı"

Dediğinde ona döndüm. Ethan yanınca ayılmıştı. Boyd da ayılabilirdi. Yani ölmediyse. Sordum.

"Nasıl ona ateş verebiliriz"

Lydia'nın aklına bir fikir gelmişti. Otobüsteki acil durum fişekleri işe yararmış. Kendi oksidanları mı ne varmış. Stiles koşarak otobüse gittiğinde biz yine kasayı kaldırmayı denedik. Olmuyordu ve olmayacağını da biliyorduk ama deniyorduk işte. Stiles hemen geldi. Dileği yaktıktan sonra küvete soktu. Boyd hemen kendine geldi. Kasayı üstünden fırlattı.

Bu sırada İsaac'i de bulmuştuk. Yatağın altında saklanıyordu. Stiles diğer dileği de onu kendine getirmek için kullandı. Bir tek Scott kalmıştı ve bu da Stiles'ı oldukça geriyordu. Her ihtimale karşı yardım dileği almaya gidiyorduk. Scott için kullanmak gerekirse diye. Ama görünüşe göre Scott onu zaten almıştı. Hem de her yeri benzinliyken.

Allison onu görünce ona yaklaştı.

"Scott"

Stiles ise şok olmuş gibiydi. Ama yine de Scott'a yaklaştı. Scott üzgün bir sesle konuştu.

"Hiç umut yok"

Allison da bayağı endişeli görünüyordu. Scott'a cevap verdi.

"Ne diyorsun Scott? Her zaman umut vardır"

Kafasını sağa dola sallarken konuştu.

"Benim için değil. Derek için değil"

Derek diyince gözlerim dolmuştu. Stiles Bunu fark etmiş olacaktı ki Elini omzuma koyup beni teselli etmeye çalıştı. Bu durumda bile.

(Tabii bu sırada Derek ve edebiyat hocamız sevişiyor)

Allison Scott'a bir adım daha yaklaşırken konuştu.

"Derek senin hatan değildi. Senin hatan olmadığını biliyorsun"

Scott ise her şey için kendini suçluyordu.

"Ne zaman karşı koymaya çalışsam daha da kötüye gidiyor. İnsanlar yaralanıyor. İnsanlar ölüyor"

Bu sefer Stiles öne çıktı. Bana göre onu durdurabilecek biri varsa o da Stiles idi.

"Scott dinle. Bu sen değilsin tamam mı? Kafanın içinde biri sana Bunu yapmanı söylüyor. Tamam mı?"

"Ya değilse. Ya gerçekten bensem?"

Allison Elini ağzına götürdü. Ağlamasını tutmaya çalışıyordu.

"Herkes için yapabileceğim en iyi şey buysa? Ondan önce nasıldı hatırlıyor musun? Sen ve ben. Biz birer hiçtik. Popüler değildik. Lakrosta iyi değildik. Önemli değildik. Hiç kimseydik. Belki yeniden bir hiç olmam gerekiyordur. Hem de hiç kimse"

Elindeki dileği haraket ettirdi. Bırakmaya niyetliydi. Stiles Scott'a bir adım daha yaklaştı.

"Scott beni dinle tamam mı?"

Scott bakışlarını fişekten Stiles'a çevirdi.

"Sen hiç kimse değilsin"

Stiles'ın gözleri dolmuştu.

"Sen birisin. Sen... Scott benim en iyi arkadaşımsın. Ve sana ihtiyacım var. Scott sen benim kardeşimsin. Pekala"

Stiles benzinin içine girdi. Ne yapmaya çalıştığını anlıyordum.

"Eğer Bunu yapacaksan"

Elini yavaşça fişeğe uzattı.

"Beni de beraberinde götürmen gerekecek"

Stiles dikkatlice fişeği aldı. Sonra bir kenara fırlattı. Ben de fişeğe baktım. Benzine gelmemişti. Ama benzine doğru yuvarlanmaya başladı.

"Stiles!"

Onlara doğru koştum. Birini daha kaybedemezdim. Onları ateşten ittim. Hep beraber yere düştük. Benzin yanmıştı ve biz son anda kurtulmuştuk.

***

Sabah uyandığımda Stiles omzumda yatıyordu. Onu öyle görünce istemeden Gülümsedim. Dün gece otobüste uyumuştuk.

"Bilmek istemiyorum"

Stiles koçun sesini duyunca hemen uyandı. Keşke uyanmasaydı dedim kendi kendime.

"Gerçekten bilmek istemiyorum. Ama kaçırmışsanız diye söylüyorum. Tanışma iptal eve dönüyoruz. Toparlanın"

Ethan önümüze Scott'ın yanına geçti ve Scott'a dönüp konuştu.

"Dün gece ne oldu bilmiyorum ama hayatımın kurtardığına eminim"

"Aslında ben kurtardım. Ama bunun bir önemi yok. Küçük bir detay"

Ethan ise Stiles'ı takmadan konuşmaya devam etti.

"Bu yüzden bir şey söyleyeceğim"

Üçümüz de pür dikkat onu dinliyorduk.

"Derek'in hayatta olduğuna eminiz"