housemate || BokuAka

13

Karşısında uyuyakalmış çocuktan alamıyordu gözlerini. Televizyona bakarken uyumuştu ve çok sevimli görünüyordu. Huzurla uyuyan bir çocuk gibiydi ve bu görüntü herkesin görmek isteyeceği türden bir görüntüydü kesinlikle.

Akaashi kalkıp çocuğun odasına gitti battaniye tarzı bir şey olup olmadığına bakmak için. Dolaba ve çekmecelere baktı ama öyle bir şey yoktu. O sırada kıyafetlerine de biraz göz atmıştı istemsizce.

Battaniye bulamadığı için yatağındaki yorganı getirip yavaşça üstünü örttü. Uyandırmadığına sevinmişti. Kendisi de karşıdaki koltuğa geçip uzandı ve çocuğa doğru dönerek onu incelemeye başladı. Önceden böyle rahatça inceleme şansı olmamıştı ama şimdi yapabilirdi.

Yüzü kusursuzdu sanki. Ne kadar dikkatli bakarsa baksın güzel olmayan bir tarafını göremiyordu Akaashi. Özenle yaratılmış gibiydi.

Derin bir nefes alırken Yoko'nun ne kadar şanslı olduğunu düşündü. Bokuto bazen dengesiz biri olabilse de hayatınızda olabilecek en iyi kişiydi. Kibar, eğlenceli, düşünceli ve karşısındaki insanı her türlü mutlu edebilecek biriydi.

"Acınası olma Akaashi." diye mırıldandı. Böyle düşünmek onu bu şeyin içine daha çok itecekti ve o zaman her şey daha kötü olacaktı. Bu konuda bir şansı olmayacağı belliydi, boş yere kendini üzmenin manası da yoktu haliyle.

Ne kadar olduğunu bilmediği süre boyunca çocuğu izledi. Sonunda acıktığı için kalkmak zorunda kalmıştı. Sonsuza kadar onu izleyebilecek gibi hissediyordu ama bunu yapmak kendisine iyi gelmeyecektı ve bunun farkındaydı.