housemate || BokuAka

19

"Evet hayatım. Yok, çok önemli değil. Çorba falan da yaptım, sonraki durumuna göre ilaç alırım belki bilmiyorum. Tamam söylerim, görüşürüz." Bokuto telefonu kapattıktan sonra Akaashi'ye dönüp "Yoko geçmiş olsun diyor." dedi.

"Çok düşünceli." diye mırıldandı Akaashi. Bokuto duymamıştı çünkü dinlenmesi için beklettiği çorbayı tabağa koymaya gitmişti.

"Biraz çorba içmen gerekiyor şimdi." Akaashi başını sallayarak hafifçe doğruldu ve sırtını koltuğa yasladı yine. Bokuto tepsiyle gelip çocuğa baktı. Acaba kendisi içebilir miydi?

"Kendin içebilir misin yoksa-"

"İçebilirim." deyince tepsiyi çocuğun kucağına koydu. Güzel kokuyordu ama Akaashi'nin gerçekten yiyesi yoktu. Yine de Bokuto'nun uğraşını boşa çıkarmak istemediği için biraz içecekti.

"Ellerine sağlık, çok güzel olmuş." diye mırıldanınca Bokuto gülümsedi. Tarifi annesinden almıştı ve ilk kez yapmasına rağmen güzel olmasına sevinmişti.

"Bir dahakine dikkat et de çok ıslanma."

"Hava durumuna bakmıştım oysa ki. Gerçi, çok kolay hasta oluyorum ben zaten."

"Kış boyu sık sık çorba yapacağım desene." diyerek gülen çocuğa bakarken kendini aşık gibi hissetmişti.

'Bokuto-san...sen mükemmel bir insansın.' dedi içinden. Dışından söyleyecek kadar cesareti yoktu tabii.

"Buna sevinmem gerek sanırım." diyerek hafifçe gülümsedi.