housemate || BokuAka

36

Eve dönmek için otobüse binmişlerdi yine. Akaashi yorgun hissediyordu, eve gidip uyuyacaktı büyük ihtimalle.

Çocuk dışarıyı izlerken Bokuto konuştu. "Seni dışarı çıkarmak istememin nedeni kafanı dağıtmayı istememdi. İşe yaradı mı bilemiyorum ama-"

"Düşünmüş olman bile çok güzel. Teşekkür ederim." Bokuto gülümsedi. Tam olarak işe yaramamış olsa bile şimdi araları daha iyi gibiydi.

Akaashi başını cama yaslayıp gözlerini kapatmıştı. Gözleri ağrıyordu biraz. Aslında başı da ağrıyordu ve bu uyuma isteğini artırıyordu.

"Akaashi? Uyuyor musun?" Akaashi gözlerini hafifçe aralayıp "hayır." diye mırıldandı. "Biraz başım ağrıyor ve yorgunum."

"İstersen omzuma yat." İlk başta tereddüt etti çocuk. Bokuto'ya iyice bağlanıyor gibi hissediyordu ve bunu istediğinden emin değildi. Birine ne kadar bağlanırsanız onun sizi üzmesine o kadar izin verirdiniz nasıl olsa.

Yine de reddetmeyerek başını koydu omzuna. Kokusunu şimdi çok daha iyi alabiliyordu ve çok güzel hissediyordu yine. Bu hissin geçmesini hiç istemiyordu.

Bokuto'nun omzunda rahattı, hatta uyuyakalabilecek derecede rahattı. Öyle de olmuştu zaten.

Bokuto parmağını çocuğun eline değdirdi yavaşça. Elini tuttuğunda geri çekmiş olması hâlâ aklındaydı belli ki. Kendini bayağı kötü hissetmişti o an.

Akaashi kıpırdanınca parmağını geri çekti hemen. Uyansın istemiyordu, dokunmamanın daha iyi olacağına karar verdi bu yüzden.

Kendi başını çocuğun başına yasladı. Yumuşacık saçları yanağını ısıtmıştı anında. Ayrıca çok güzel kokuyorlardı. Birkaç kere derin nefes aldı kokusunu iyice alabilmek için. Rahatlatıcıydı..

Bu sefer daha uzun sürmesine rağmen sıkılmamıştı, gelene kadar Akaashi'nin saçlarına odaklanmıştı sadece. İnmeleri gerektiği zaman da üzgün bir şekilde uyandırdı çocuğu.

Sessiz bir yürüyüşten sonra eve varmışlardı. Akaashi hâlâ yorgun hissediyordu, dişlerini fırçaladıktan sonra Bokuto'ya iyi geceler diyerek odasına kapanmıştı.

Koltukta oturmuş, düşünüyordu yine. Akaashi'yi inandırabilecek, kendine güvenmesini sağlayabilecek miydi gerçekten? Bunu yapabilmeyi istiyordu. Onunla olmak istiyordu.

Hissettikleri hoşlantıdan öteydi ve o bunun farkındaydı. Ne ara böyle olduğunu hiç bilmiyordu. Nasıl olduğunu da bilmiyordu. İlk tanıştıklarında Akaashi'yle ilgili düşünmemişti bile.

Her şey o öpüşmeden sonra olmuştu. Kuroo'nun marifetiydi bu da. Bunu yaptığı için çok kızmıştı ona ama şimdi kızmıyordu. Evet, bunun yüzünden Yoko üzülmüştü, Akaashi üzülmüştü, kendisi de üzülmüştü ama sonu iyi bir şeye gidecekti. Yani..öyle olacağını umuyordu.